กุกกัก กุกกัก กุกกัก
"นายหญิงค่าาา เดี๋ยวป้าขึ้นไปทำให้ดีกว่าไหมค่ะ?"แม่บ้านรีบเอ่ย เมื่อเจ้านายตัวน้อยกำลังปีนอยู่บนตู้เสื้อผ้า
"ของแค่นี้ ผมทำเองได้ครับ ป้าไปทำอย่างอื่นเถอะ"เอ่ยก่อนจะปัดฝุ่นต่อ
"แต่ถ้าหนูตกลงมา นายท่านฆ่าพวกป้าแน่ๆนะคะ"เอ่ยถึงบุคคลที่สาม จนคนตัวเล็กถอนหายใจออกมาก่อนจะทำเป็นไม่ได้ยิน
"อย่าดื้อนะคะนายหญิง ลงมาเถอะ"
"เกิดอะไรขึ้น ผมรับผิดชอบเองป้าไปเถอะ"
"แต่ว่า...""เถอะนะครับ ผมทำได้"คราวนี้ แม่บ้านยอมให้อีกฝ่ายทำ แต่ตนเองก็ยังอยู่ในห้อง
ช่วยคนตัวเล็กเก็บของด้านล่างแทน ถึงยังไงก็ปล่อยให้อยู่คนเดียวไม่ได้เด็ดขาด
-30นาทีผ่านไป-
"ฮาาา เสร็จแล้ว"เอ่ยอย่างดีใจก่อนจะก้าวลงมาจากด้านบนช้าๆ
"เดี๋ยวป้าไปเอาน้ำมาให้นะคะ"เอ่ยก่อนจะยิ้มให้
"ครับ"เอ่ยรับก่อนจะก้าวลงมาช้าๆ ก็บอกแล้วแท้ๆว่าอยู่คนเดียวได้จังหวะกำลังจะถือพื้นน้ำหนักที่เทไปด้านเดียวทำให้บันไดไม้เกิดเอนเอียง
"!!!!"
โครม!!!
แกรก!
"เกิดอะไรขึ้นค่ะ !!นายหญิง"สาวใช้สองคนรีบเข้ามาช่วย คนหนึ่งยกบันไดที่ทับร่างเล็กออก อีกคนประคองให้ลุก
"เจ็บตรงไหนค่ะ พวกเราจะเรียกรถพยาบาลให้"
"ไม่เป็นไร ฉันโอเค พวกเธอไปทำงานเถอะ"เอ่ยก่อนจะยิ้มให้"แต่..."
"ไปเถอะ"
"่ค่ะ"ทั้งสองโค้งหัวให้ก่อนจะเดินออกมา เป็นจังหวะเดียวกันกับที่แม่บ้านเดินสวนขึ้นมา
"นายหญิง เจ็บไหมค่ะ"
"ไม่เป็นไร ทำไมทุกคนต้องถามแบบนี้ด้วย"เอ่ยเสียงนิ่ง
"ทุกคนเป็นห่วงนะคะ"
"ผมรู้ ผมไม่เป็นอะไร^^ ป้าไปทำงานเถอะนะ"
"ก็ได้ค่ะ แต่ถ้าเจ็บตรงไหนให้รีบเรียกนะคะ"
"ครับ"เอ่ยรับก่อนจะรับแก้วน้ำมาดื่ม แม่บ้านเดินออกจากห้อง ก่อนที่ร่างเล็กจะจับข้อเท้าตัวเอง
