2.bölüm
Eve döndüğümde bir kaç gün evden çıkmam diye düşünürken annem ve babam beni konuşmak için salona çağırdılar.Dönüşlerimi erken mi düşünürken.Hazırlanıp aşağı indim.
Merdiven indiğimde yüzleri çok asıktı - benden bile - çok kötü bir şey olmuş olmalıydı.Hemen karşılarına oturup ne söyleyeceklerini bekledim.
- Çağla biz...nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum ama biz...- diye konuşurken sözünü kestim.
- Ayrılıyorsunuz değil mi ? bundan bu sonucu çıkarmalıyım.
Babam hemen atıldı - Hayır ayrılmıyoruz bak sorun şirket.Hesaplarda açık yakalamışlar artık şirket bizim değil.Elimizden aldılar.Ancak bu şekilde polise söylemezlermiş.
- Kim ? Kim bizi tehdit ediyor ?
- Sana ancak bu kadarını söyleyebilirim zaten fazla bile söyledim.O yüzden artık çok para harcayamacağız ben yeni bir iş buluncaya kadar böyle idare edeceğiz bankada yeteri kadar para var.Ama eskisi kadar zengin olamayacağız artık buna alış kızım.Yıldız Holding'i sana devredecektim ama artık bizim olmadığına göre yapamam bunu kusura bakma kızım dedi babam.
- Önemli değil dedim ve koşarak odama gidip kapıyı kilitledim herşey üst üste gelmeseydi ne olurdu sanki.
Düşünmemeliydim.Çünkü düşününce sadece kendini sıkıyordun.Daha fazla düşünürsem saçlarımı kesmeye bile başlayabilirdim.Ama bunu kesinlikle istemiyordum.O yüzden hemen uyumalıydım.Başka türlü düşünmediğimi düşünüp saçmalayabilirdim çünkü.
----------------
Sabah gözlerimi açtığımdan itibaren beynim dün düşünmek istemediğim düşünceleri beynime ışınladı ve canımı sıktı.Sonra düşünmekten başka çarem kalmadı.
Çağrı ve Selin'e şuan yapabiliceğim hiçbir şey yoktu.Onları sonraya bırakıcaktım.Ama şirket o ailemiz için çok önemliydi.O yüzden bu konuda bilgi toplayıp bu işi kendim çözmek istiyordum.Şirketi aldıktan sonra artık adlarını ağzıma almak istemediğim kişileri halledicektim.
Hemen Ege'yi aradım.Bakalım ağzından laf almak ne kadar kolay olacaktı.
- Alo.Ege naber ?
- Sence.İşten çıktım ya , oturup göbek atıcam.
- Yaa dalga geçme yaa.Nezaketen sormuştum.Soranda kabahat zaten.Şeyyy ben 1 numaralı şantaj diyecektim.
- Hmm. Demek çok önemli bir şey sorucaksın.1 numara neydi hatırlamıyorum ama sor bakalım.
- Şirketle ilgili herşey.
-Herşey.Kafayı mı yedin sana bunları anlatamam.Bunlar 1 numara için bile fazla canım o yüzden kapatıyorum.İşlerim var.
- Durr.Kapatma.Tabiikide bir B planım var mmm...neydi şunun adı...hee...Arzu...hatırlıyor musun Arzu'yu.
- Hayır yine söyleyemem hala yeterince iyi bir şantaj yapamadın.
- Peki.Bunu sen istedin.Hani bir keresinde biz ormandayken sen.......sonrada ben videoya çekmiştim yaa.Şimdi nasıl canım sosyal medyada paylaşıp etiketliyim mi ? yoksa dilin çözüldü mü ?
- Sakın bunu yapamazsın değil mi yapmazsın...
- Valla bilemiyorum herşey parmaklarımın arasında.
- Bu sefer oldu.Ama uzun hikaye ' Kiraz Cafe'yi biliyor musun ?
- Evet hani şu bizim okulun arka sokağındaki kafe ?
- Şuan saat 12 ' ye geliyor bir saat sonra buluşuyoruz.
- Tamam o zaman öptüm.
- dıt dıt dıt dıt
Öküz ya ne olucak bir de suratıma kapattı yaa.Bir saate anca hazırlanırım diye düşündüm ve hazırlanmaya başladım.Mmm...şimdi elbise mi etek mi yoksa şort mu ?
---------------
- Sen doğmadan 10 yıl önce biliyorsun ki şirket kuruldu.Ama baban tek başına değil en yakın arkadaşıyla kurdu.Zaten ilk başta şirketin adı Yıllan dı - Yıldız ve Arslan soyadlarının birleşimi - sonrada bilinen şu ben de bu kadarını biliyorum: Ahmet Arslan ve Kemal Yıldız bir kadın yüzünden şirketleri ayırdı. Bütün bilinen buydu zaten daha fazla bir şey açıklanmadan onları susturdular.Sonra sen doğduktan sonra bunlar birlikte iş yapmaya başladılar.Ama Ahmet Arslan'ın hedefi farklıydı heralde öc almaya çalışıyordu.
Sonrasını da biliyorsun işte bunlar ortak olduktan 18 yıl sonra yani bir kaç gün önce bizi kandırdılar.Hesaplarda açık varmış gibi gösterdiler ve şirket elimizden gitti.
- Peki eğer onların yaptığını bizim bir suçumuzun olmadığını gösterirsek geri alabilir miyiz ?
- Bilmiyorum...