chapter 5

428 15 0
                                    

Claire's POV.

"Good morning rin po Mrs.Rivera thank you nga po pala sa pag allow saamin na dito muna mag pagabi don't worry Mrs.Rivera we won't stay here longer kasi po baka po hinahanap narin po kami ng mga magulang namin oo nga po pala tanong lang po namin anong lugar po bato"sabi ni audrey

"Ohh don't need to say thank yoy sa tingin ko naman lahat ng principal gagawin yun and no worries cause you can stay here kahit kailan nyo gusto"sabi naman ni Mrs.Rivera

Uhmm ang creepy ng pagkasabi nya non parang wala syang balak paalisin kami at bakit ba lagi nilang iniiwasan yung tanong kung nasaan kami

"Thank you nalang po Mrs.Rivera baka po kasi nag aalala na po mga parents namin"Sabi Aira

Yahh baka nga nag aalala na sila mama  baka sa susunod di na ako payagang lumabas kasam mga kaibigan o classmate ko

"Uhmm wait a minute ano ba mga pangalan nyo?"tanong samin ni Mrs.Rivera

"Ay sorry po Mrs.Rivera di panga po pala kami nag papakilala ako nga pala si Audrey"

"Claire po"

"Aira"

"James"

"Liam"

"Julian"

"Hailey"

"Grace"

"Abigail"

"Kylie

"Xander"

"Axel"

"Ryan"

"Oliver"

"Chloe"

"Mila"

"Luke"

"Andrew"

"Hannah"

"Joshua"

"Wow you all have beautiful name" complement ni Mrs.Rivera at tiningnan ulit kami isaisa at huminto nang ilang segendo yung tingin nya saakin bago binaling sa iba.Wait saakin? Bakit kaya

Inalis ko nalang yun sa aking isipan
"Sige poh Mrs.Rivera mauna na po kami salamat po ulit sa tulong nyo sige bye poh"pag paalam ni Audrey at nag paalam narin kami at nag simula nang umalis

Kung napapansin nyo si audrey lang lagi nagsasalita kasi sya ang president namin at nirerespeto namin sya kaya sa mga oras nato sa disisyon nya kami nagtitiwala dahil alam naming mapag kakatiwalaan namin sya at alam naming di nya kami ipapahamak

Habang palabas kami ng gate may iba akong nararamdaman parang ang daming mga matang naka tingin saamin at binabalaan kami pero wala naman akong makita sa paligid ewan ko ba guni guni ko lang ata

Naglalakad na ulit kami pa punta kung saan namin iniwanan yung bus pero laking gulat namin na wala na ito dun nag lakad lakad pa kami baka sa kaling hindi iyon yung lugar kung saan namin iniwan yung bus pero wala talaga

Hala pano nayan "Guys ano ng gagawin natin nasaan na yung bus malamang nag aalala na sa atin yung mga magulang natin"sabi ni hannah
Oo nga tama sya pano na yan ako panaman nag iisang babae saamin bunso pa hay nako (kuya cardo lol)

Walang sumagot o walang makasagot kay hannah dahil miski kami di rin namin alam kung anong gagawin namin di nga rin namin alam kung nasaan kami wala pang signal at malapit na halos yung iba saamin ma lowbat hayss anong lugar bato

Maya Maya lang ay bumagsak si Joshua at si Mila sa sahig agad naman namin silang nila pitan at kinapa ang pulso ay buti naman buhay pa sila na himatay lang ata dahil sa sobrang stress pero wow ha sabay talaga well di ko naman sila masisisi kasi sino ba naman ang di ma sstress kung na lugar kayo na hindi nyo alam

Nandito lang kami ngayon sa gilid ng kalsada na nagbabaka sakaling may dumaan na sasakyan pero wala talaga ilang oras na kami dito wala paring na daan yung dalawa naman di pa nagigising

"Guys balik nalang kaya muna tayo sa school dun ayoko naman na mag hintay lang dito sa wala noh aabutin nanaman tayo ng dilim dito ayoko nga nun kasi andami nanamang mga lamok"reklamo ni Aira hay nako naman alam nyo ba yung pakiramdam na stress kana tapos may kasama ka pang reklamo ng reklamo hayssss

Pero siguro nga tama sya kasi wala na ata talagang dadaan na sasakyan dito "Sige guys balik muna tayo dun para narin makapag pahinga ng maayos si Joshua at Mila wala atang na daan ditong sasakyan"sabi ni Audrey na sinang ayunan naman namin

Na sana di nalang namin ginawa

Author
:Dapat di nalang sila umalis kasi saktong pag alis nila ay may dumaang truck ayun lang ang naliligaw dun kasi yun lang yung nagdidiliver sa bayan sa dulo ng kalsada pero sa gubat kasi sila pumunta hindi sa kalsada hayy nako mga bata talaga ngayon

?:uhmm ikaw po yung author so ikaw po yung nag sulat na dun sila pumunta uhmmmm share ko lang po

:Sabi ko nga :p-----hey guys sorry for the long update di ko kasi alam kung pano ko ipag kokonect but don't worry alam ko na pero diko ma prapramis na araw araw mag uupdate sige bye thank you for reading this chapter bye luv you

UNKNOWN UNIVERSITYTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon