tamamlandı•
Gürültünün çirkinliği ne kadar tırmalarsa zihnini, sessizliğin uğursuzluğu da o kadar uyuşturur bedenini. Ortası yok ve geç bile kaldık.
Kurtlar ulumaya başladı.
Zamanı geldi.
Çalan davulları duyabiliyor musun?
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Tenini kendime köle değil, şifa bildim. Acımadan bastırmamın nedeni, yanan ruhumla seni ısıtabilmek. -Jk"
***
Etrafta yankılanan müzik sesi yetmiyormuş gibi Bambam'ın kulağının dibinde şarkı söylemesi genç adamı daha da çıldırtıyordu. Taemin, daha içeri adımını atar atmaz koluna giren bir kızla ortadan kaybolmuştu. Bambam da gündüz bahçede kahkaha atan, attıran o değilmiş gibi dertli bir hale bürünerek oturduğu gibi şişe şişe içki sipariş ederek durduk yere, içmeye başlamıştı. Nayun ise kıstığı gözlerini Bambam'ın turuncu saçlarında gezdirip her an bir atağa geçebilir gibi bakıyordu...
Genç adam derin bir nefes vererek başını iki yana salladı.
Öğlen kütüphanede yediği ayar ve aldığı hafif ama etkili temas aklının bir süre yerinden gitmesini sağlamıştı. Bae Ra'nın gözlerinde gördüğü kararlılık, bileğine taktığı kokusuyla sarmalanmış kelepçeyi andıran bandana, göğüs kafesini yarıp kalbini dürten parmaklarının sert baskısı ve tüm bunların yanı sıra; dudaklarından leğen kemiğine kadar inip vücudunu tutuşturan bir kıvılcım...
Bae Ra, hatırlıyordu. Rüyayı, rüyalarını. Kendi zihninin içindeki Jungkook'un mahrem anını...
Jungkook'un tercihinin silmekten yana olacağını anlamış ve bu yüzden iki gün sesini çıkarmayıp ona kendince ceza vermişti. Ama genç adamın da takıldığı kısım zaten burasıydı...
Rahatsız olacağını ve hatırlamak isteyeceğini nereden bilmişti? Nereden bilmişti ki bunu ona karşı kullanıp kırk sekiz saatten daha fazla bir zamanı ona zehir edebilmişti. Onu en başından beri geride tutan, genç kızın bu asiliğiydi. İlk karşılaştıkları anı zihninden silmesine rağmen, diğer gün onun tarafından kapısı çalınmıştı. Evine dönmesini istemiş, genç kız ise onların yanına gelmişti.
Ona ev olmak istiyordu... bunu itiraf etmişti zaten. Ama içinde o kadar boşluk ve sızıntı vardı ki; dışarının çetin soğuğu yarıklardan sızıp onu üşütürse, damlayan sular tenini buruşturur canını yakarsa, sağlam olmayan zihni çatı niyetine başlarına yıkılırsa, diye düşünmekten kendini alamıyordu.
Ne olursa olsun; herkes giderdi. Eğer Bae Ra'yı evine aldığında, o yarıkları kapatıp sızıntıları durdurmak istemezse, asıl o zaman kendisini ayakta tutan o son kiriş kırılır, dışarıya bakan pencereleri kapanırdı.
Tek kalan kiriş; umuttu...
''Ben böyle olacağını bilmeliydim. Nasıl bu vasıfsıza güvenebildim ki?''
Genç adam yanında sızlanan Nayun'a baktığında, onun da içkiyi fazla kaçırdığını gördü.
Dans etmeyi abartıp bar tezgahına çıkmaya çalışan Bambam'ı anca otutturabilmiş, daha sonra ise kendi düşüncelerine dalmıştı. Bu sırada ise genç kız, Jungkook ile yakınlaşma fırsatı bulamadığı için kendini içkiye vermiş olmalıydı. Saçlarını önüne eğip karıştırıyor ve her zaman kibar kullandığı ince sesiyle ağzına gelen bütün küfürleri sıralıyordu.
