CHAPTER ONE (WHAT A DAY)

71 3 0
                                    


SI Rain ay pumasok sa canteen na galit na galit at nagliliyab sa sobrang poot, sinugod niya at sinapak ang isang highschool student.

Hindi agad nakahuma si Loyd na kasalukuyang class president ng third year highschool.

"Hoy, bakit ka nagkakalat ng kung anu-anong malalaswang text tungkol sa akin! sino ka ba? Anak ka lamang naman ng walang kuwentang magsasaka. Dahil sa'yo wala na akong maipakitang mukha sa mga kaibigan ko! Letse!"Sabay sapak sa mas batang si Loyd na agad namang bumangon dahil sa pagkakabuwal.

"What are you talking about, anong text message? Wala akong pakialam at nalalaman diyan bullshit!"Sabay suntok at tadyak kay Rain.

Agad na tumayo ang binata.

"Wala akong pakialam sa'yo at isa pa isipin mo muna kung may ginawa sa iyo iyong tao, 'wag kang magbibintang ng kung anu-ano na parang alam mong tama ka!"Piksi ni Loyd.

" 'Di mo ba ako kilala and what do you mean? Are you saying that I'm wrong. Bakit nagkalat ka ng gaanong mga text message. You are the one that push me in the edge!"Nanggagalaiting bulyaw ni Rain.

Tumayo na si Loyd, pumantay ito kay Rain nasa mga mata ang tapang.

"I will repeat to you man wala akong ikinakalat na text message, hindi ako katulad ng iba  na magkakalat ng kung anu-ano na ikakasira ng ibang tao.Hindi ako magsasayang ng oras sa mga walang kuwentang bagay na isinusumbat mo ngayon!"Galit na sigaw ni Loyd. Halatang nagpipigil lamang ito.

"Are you saying na tanga ako, gago ka pala eh!"Galit na saad ni Rain. Kasabay niyon ay pinagsusuntok na nito si Loyd, hindi rin umurong ang mas batang si Loyd...

Sa posisyong yaon naabutan sila ng adviser nilang si Ma'am Mely, adviser ni Rain.

"What are you doing Loyd, English time niyo huh?! And you, Mr. Rain B. Gamboa, you are doing such cruel thing like that in this campus. You have to both expel! Go to principal office and get your punishment that belong in your groozy manners!"Sigaw ng gurong nabigla sa ginawa ng dalawang estudyante.

"Ma'am wala ho kayong pakialam, at sa susunod 'wag  kayong makikialam. This is my life, my world, my own! At kahit anong punishment na ibigay niyo wala akong pakialam. Tsaka umaarte lang kayong tama but in the other side your wrong ma'am! And I know my parents also wrong to enroll me in this type of school, the people here are very stupid!"Pagmumura ni Rain sa kanyang guro.

"Sumusobra ka na Rain, wala ka nang manners and I reminding you. Don't shout like that! You doing what you want, bastos ka!" Balik-sigaw naman nito. Agad namang inalo ito ni Loyd dahil sa tuluyan itong napaiyak.

"Shut up your big mouth, I do'nt care if you crying because of me and if you will dragged me out of this school. I will make sure you will never be a teacher again!"Patuloy na mura ni Rain sa Ginang.

Ang tahimik namang si Loyd ay agad sumabad.

"Sumusobra ka na, hindi mo na iginalang ang matanda," mahinahon pa rin na saway ni Loyd kay Rain. 

"Wala akong pakialam nagsasabi lang ako ng katotohanan, saka wala ka atang galang sa akin. Ikaw nga ang dapat pagsabihan ng gurong iyan na walang modo!"Inis pa rin na sumbat ni Rain.

"Bakit naman kita igagalang hindi ka naman Santo!" Nainis ng sumbat ni Loyd.

"Class president ka pa naman ng 3rd year highschool ganiyan ang ugali mo, hindi ka nababagay sa posisyong iyan."halos umusok na ang bunbunan nito sa panggigigil.

"Gago ka pala eh!" Tuluyan napatid ang pisi ni Loyd. 

Magsusuntukan na sana sila ng bigla silang hatakin ng kanilang guro papuntang principal office.

(PRINCIPAL OFFICE)

"Ano bang ginawa niyo huh, Rain and Loyd?" Naniningkit na tanong ng principal.

"Always nao-office ka Mr. Rain B. Gamboa. Hindi ka na ba nadadala? Ireremind ko ulit sa iyo iho, baka sa susunod makick out ka na. Nakakahiya naman kung ganon, dahil dala mo pa naman ang apelyido ng mga Gamboa. Magpasalamat ka at 'di ka namin kini-kick out," himutok ng guro habang nakataas ang dulo ng kilay nito.

" 'Di paalisin niyo ako rito. Tutal naman, puro stupida ang mga tao rito!" Inis na sumbat ni Rain.

"Stop it! Mr. Rain B. Gamboa, nawawalan na ako ng pasensiya sa'yo," sumbat ng guro.

"So mag-sosorry ako sa inyo tatahimik ako and then aalis ako na parang walang nangyari. It seems pinapahiya niyo ako, saka si Loyd naman ang nauna nagkalat siya ng mga malalaswang text message and then ako pa ang may kasalanan ang sama niyo naman!" Pagtatanggol ni Rain sa sarili.

"Kuya Rain, I was in canteen sitting there sinugod mo ako at sinapak it means sinira mo ang privacy ko I was doing my project when you go there. Saka uulitin ko sa'yo, kuya... Wala akong alam sa mga ibinabato mong paratang!" Pagpapaliwanag ni Loyd kay Rain.

Napatayo si Rain sa nasabi ni Loyd, bagamat may katotohanan ang pahayag ni Loyd, hindi pa rin ito makapagpigil.

"Are you saying that I'm the one that is wrong!" Sumbat ni Rain dahil sa mapangahas na sagot ni Loyd.

"Quiet! You do'nt have to shout like that in my office, nakakaabala kayo ng ibang klase! So Mr. Rain, sa madaling salita ikaw ang may kasalanan," pahayag ng guro.

"Dahil sumugod nalang siya bigla sa kinaroroonan ko, at nagbintang ng kung anu-ano," sabad ni Loyd.

"Hindi pala tungkol sa property ng school ang mga sinasabi mo Raing, you doing a brutal and Ignorant thing!" Ang principal.

"What?! You are saying that I'm ignorant and even you are our principal you do'nt have any permission to say that!" Nagtitimping sigaw ni Rain.

"Mr. Rain Gamboa, you are still here in my office and I remind you I will call your parents if you do that thing again!" Babala ng principal kay Rain.

Napabuntung-hinga si Rain, sumagot ito sa mababang boses.

"I'm sorry ma'am, basta wag niyo na hong bibigyan ng problema ang mga parents ko. Even this is my attitude I love them very much,"sagot ni Rain sa principal.

"Loyd, puwedi ka nang lumabas but be sure sa room ka pupunta. " utos ng principal kay Loyd.

"Thanks ma'am, kuya Rain hindi talaga ako yung nagkalat ng text message, cause I'm busy in my study. Sige kuya," pagpapaumanhin ni Loyd kay Rain.

"Mr. Rain sana hindi na ito maulit... I'm so tired, dahil puro case mo nalang parati ang inihahandle ko. Sana maintindihan mo. Puwedi ka nang lumabas," seryuso ang tono ng guro.

Nagpaalam na si Rain kahit na nadisappoint ito. Pagkalabas niya ng pinto ay nanatili pa rin sa isipan nito na siya ang biktima ngunit siya pa itong napasama!

Para sa kanya ang araw na ito ang pinaka-worst day niya.

"Meron pala kaming pagsusulit ngayon dapat magreview, kailangan kong makuha ang pinakamataas na score,"isip ni Rain.

Kahit ganito si Rain ay maalalahanin ito pagdating sa mga subjects, quizzes, and projects niya.

Pumunta siya sa libriary para hanapin kung anong sagot ang palaisipan na ibinigay sa kanila ng Filipino teacher nila.

Makalipas ang halos kalahating oras sa libriary ay nakaramdam ito ng gutom, bago siya pumunta sa kanilang silid-aralan dumaan muna ito sa canteen.

Habang pumipili siya ng kakainin iniisip parin niya ang sagot sa kaisipan. Bumili na siya ng mainit na sopas at malamig na softdrink, saka niya binayaran sa counter.

Habang buhat-buhat niya ang mga snacks ay hindi na nito namalayan na sa paglabas pala niya ng canteen ay may mabubundol siyang babae.

Kung saan ito ang magpapasaya pa sa mga susunod na araw niya...

✔️Time will come( COMPLETE )Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon