♥MAFIA BOSS FELL IN LOVE THE INNOCENT PRINCESS♥

CHAPTER 23

Akhil Pov.
.
Iniwan KO mo muna si Diana sa isang pinaka malapit na hospital at tatawagan ko na sana sina Ace ng mag ring ang cellphone ko.
Tamang tama si Brix
Kaya agad ko itong sinagot!
.
He..

Bossing!!! Nasaan na ba kayo? Kanina kapa namin hinahanap at tinatawagan pero hindi ka namin ma contact.
Bigla bigla ka nalang nawawala..
. Putol na sabi nito sa akin.
.
Walang yah talaga! Pag ako makaharap sa lalaking to. Babarilin ko to sa ulo.
.
Hey!!! Listen, bago mo ako dakdakan Jan! Sabihen mo kina tita at Tito na kailangan nilang pumunta dito sa pinaka malapit na hospital sa Street. Afdghfhjjjfhjhg.
Kuha mo?
sabi ko.
.
What ? Bakit boss? Sinong nanjan? May nangyari ba sayo? Sabihen mo boss.
Sunod sunod na sabi nito.
.
Aistt!!!
Napa sabunot nalang ako sa buhok ko dahil sa ka shunga 'ngaan ng lalaking ito.
.
Walang may nangyari sa akin. Basta sabihen mo kina tita na kailangan nilang pumunta sa hospital na sinasabe ko. Dahil nandoun si Diana.
Iniwan ko muna siya at hinabilin sa mga nurse. Kaya Dali'an mo got it?
Irita kong sabi saka siya binabaan .
.
Ngayon... Tayo nanaman ang mag tutuos Mr. Dizon at sa mga alagad mong mga gorilla na Phoenix. Ginagalit niyo talaga ako. Ilang beses ko na kayong binantaan pero hindi niyo ako pinakinggan.
Sabi ko. Sabay hampas ng manabila at saka ito pina andar at pinasibad.
.
Elisabeth pOv.
Anak ko!! Sa wakas at nagkita na ulit tayo. Patawad kong ngayon ka lang namin na hanap.. *sniff ng ama mo. .
Iyak na iyak kong sabi ng makita ko ang anak ko na ngayoy naka higa sa folding bed at maraming naka kabit sa kanya ng kong ano ano. .
..
M -Mahal na Reynang Elisabeth...
Sabi naman ng babaeng sa buong buhay ko. Pinagkatiwalaan ko siya at itinuring na parang tunay na kapated. Subalit ito lang ang isinukli nila sa akin.
.
Oh! Ngayon!! Masaya kana? Masaya kana Margarite na ngayoy nakaratay ulit ang anak ko ngayon? Ito ba ang gusto mo huh? Kong H-hindi mo s -sana inilayo ang anak ko sa amin, edi sana mas safe siya sa amin.
Sigaw ko at galit na galit na itinulak ko siya habang yong asawa niya naka alalay sa asawa at itong asawa ko naman naka hawak rin sa akin.
Pareho kaming puro umiiyak.
Alam kong tulad namin nasasaktan din sila pero anong magagawa ko? Galit ako sa ginawang panluluko nila.
Mas nangingibabaw ang galit ko sa ngayon kaysa sa patawarin sila.
.
I Am so sorry, h -hindi ko s -sinasadya Elisabeth . *sniff *Alam mong namatayan kami ng anak na babae. Nangungulila ako..
Subrang subra ako sa nangungulila.. Kaya noung pinaki usapan mo ako na kunin at dalhin si Princess Monica sa ibang bansa . H -hindi na ako nag dalawang isip na kupkupin siya at alagaan na parang tunay na anak. Napamahal ako sa kanya noung pumunta kami ng ibang bansa. Subrang subra akong naging masaya at unti unting nawawala yong sakit na pangulila ko sa t -tunay kong anak. K'kaya noung tinawagan mo ako at sinabe mong gusto muna kaming pauwiin at K -Kunin siya sa amin.. Natakot ako,
Nasanay na ako na nasa tabi ang anak ko. Kaya pinilit ko ang asawa ko na lumipat ng ibang bansa para itakas si Monica mula sa inyo. Hindi ko na iniisip na magalit kayo dahil para sa akin.. Mas mapa nganib kapag nasa inyo ang anak ko. Mas safe siya sa amin dahil palalakihin namin siya ng normal ang buhay. H - hindi tulad sa inyo na maraming magtatangka dahil sa truno niyo.
Hanggang sa nauubus din iyong naipon namin. At yong pinapadala mong pera para sa anak mo. Sinasadya ko talagang hindi kunin iyon para hindi muna kami ma tunton pa. Kaya noung maubos at kunti nalang ang ipon namin. hindi naman pweding Mag tago kami palagi sa ibang bansa, iba ang takbo ng buhay doun kaysa dito kaya napag desesyonan namin na umuwi nalang at dito na manirahan pero hindi ko naman a -akalain na pupwedi din palang mangyari ito ulit sa kanya. PPatawad..
Subrang liit talaga ng mundo *
Sabi nito sa naiiyak parin at hahawakan na sana ulit ako nang lumayo ako sa kanya.
.
Im so sorry din, P -pero *sniff s -sa ngayon... Hindi ko pa kayang mag patawad lalo na sa nangyari sa anak ko ngayon! Sabi ko sabay tingin sa anak kong nakaratay.
.at tumingin ulit Kay margarite na ngayon ay naka luhod na sa aking harapan.
.
Please.. Nag mamakaawa a -ako sayo Elisabeth. Kahit Hindi Muna ako mapapatawad tatanggapin KO ng buong buong. B -basta wag mulang ilalayo ang anak ko sa akin.
Sabi nito.
.
Mom????
Tawag ng aming anak kaya agad kaming tumingin.
.
B -bakit po kayo naka luhod ? T -tumayo po kayo m-mom!!
Sabi ng anak ko saka nagpupumilit sana siyang umupo at tumayo ng pigilan ko siya.

Dahan dahan baka mabinat ka!

Sabi ko sa garalgal na Bose's saka inalalayan siya na umupo .
.
Salamat po!
Sabi nito saka ngumiti. Kaya nginiti'an ko rin siya.
.
Mom? Come here !!!
Sabi nito sabay tingin kay margarite.
Kaya lumayo muna ako at saka tumabi sa asawa.
Subrang sakit para sa akin , dahil hindi ako ang naturingan niya ng ina. But as of now!! Hahayaan ko muna sila.
Hanggang sa gumaling ang anak ko. Pero kapag magaling na siya ,
Gusto ko akin nanaman siya.

.
Nakita ko naman kong paano yakapin ko ng anak ko ang kinikilalang ina niya. Kaya napaluha nalang ako sa aking nakikita.

.gusto KO sanang sabihin na mommy is here babynak! Mommy wants to hug you too but I can't. Wala akong lakas na loub para sirain ang moment ng anak ko ngayon!
.
I miss you mom! I love you.. Sorry kong subrang pinag alala ko po kayo.. Sorry po! W -wag na po kayong umiyak mom ok? Nandito na po ako. Hindi ko na po kayo iiwan.

Sabi nito na parang pa ulit ulit na isinaksak ang puso ko sa sinabe ng anak ko. At kitang kita ko kong paano niya pahiran gamit ang mga kamay nito ang luha nang kanyang kinikilalang ina. At umiiyak ng makita nito ang ina na umiiyak.
.
Dahil sa hindi ko na kaya, ang nakikita ko...dahil sa subrang sakit at selos..

mas Mina buti ko nalang na lumabas at naramdaman ko namang naka sunod lang ang asawa ko.

Kaya nag nagmamadali nalang ako na umalis at nag lakad.
.
Pagka labas ko..
Nakita ko ang mga bata sa labas habang naka upo sa waiting area..
Tinawag nila ako pero hindi ko nalang sila pinansin.

.
Tita kumusta si Monica ?

Tanong ni brix ng makasalubong niya kami pero dere deretso lang ako. Dahil hindi ko gustong makita ng mga bata na umiiyak ako. tumakbo.
Lang ako ng tumakbo.
.hanggang sa narating ko ang labas kong saan may garden.

Ako sana yon eh! Ako sana ang nasa kalagayan ni margarite ngayon! P Pero subrang sakit dahil Hindi ako ang itinuring at kinikilala niyang ina.
Subrang sakit
*sabi ko sabay hampas sa dibdib ko habang umiiyak dito sa labas ng hospital at saka umupo dahil Hindi ko talaga kaya at katanggap tanggap ang nakikita ko.
.
Hon!! It's so unfair!! Why so so unfair!! Ako dapat yon eh!! Ako dapat yong tinatawagan niyang mom at yakapin ng ganun ka higpit.. Ako dapat hon!!
Sabi ko sa umiiyak habang nakayakap sa asawa ko

. Buti nalang at walang pang katao tao dito sa labas ng hospital kaya malayang malaya akong umiyak at ibinuhos lahat lahat ng Luha KO.
.
Sssshhh!!! It's OK!! It's OK, Everything gonna be alright hon, okey?

sabi nang asawa ko kaya tumango nalang ako *sniff *
saka sumubsub ako sa katawan niya at saka umiyak ng umiyak at doun ibinuhos ang sakit at hinanakit ko.