Üvey Kardeşim

O Kadar Kötü Olmayabilir

Buse'den

Sabah uyandığımda gözlerim ağlamaktan şişmişti. Dün babam bir ilişkisi olduğunu söyledi ve bu beni sarsmıştı. Banyoya girdim ve dün gece babamın söylediklerini düşündüm. Aslında ben en çok yeni bir annem olmasından endişeleniyordum. Çünkü kimse annemin yerini tutamazdı. Banyodan çıkmamla birlikte bu düşünceleri kafamdan attım. Yaz tatiline yeni girmiştik ve arkadaşım Can ile Gizem beni bisiklet sürmeye çağırıyorlardı. Hemen altıma beyaz şortumu ve siyah bol üstünde kafatası olan tişörtümü giydim. Siyah bilekliğimi de takınca hazırdım. Beyaz küçük çantamı alıp aşağı indim. Babam kahvaltı yapıyordu. Beni görünce;

-Nereye kızım ?

Diye sordu

-Biraz hava alacağım

Dedim siyah converselerimi giyerken.

Bisikletimi alıp parka doğru sürmeye başladım. Orada buluşacaktık. Can ile Gizem'i görünce durdum.

-Naber Buse ?

-İyidir Can senden ?

-Bende iyiyim.

-Sen nasılsın Gizem ?

-Ne olsun işte yuvarlanıp gidiyoruz :D

-:D

-Ee sürelim mi ?

-Tamam.

Biraz sürdükten sonra Ada Kafe'ye oturduk. Sonuçta kahvaltı yapmamıştım. Ben kahvaltı yaparken Gizem ice tea Can da kola içiyordu. Sessizliği bozarak Gizem'e;

-Eee Ozan'la ne oldu?

Dedim. Araları biraz bozuktu. Çünkü Gizem Ozan'ın kendisini aldattığını söylemişti. Bence yanlış anladı yani Gizem biraz kıskanç.

-Yaa o kuzeniymiş ya

-Ah şu kuzenler

Dedi Can,güldük.

Benim kahvaltım ve onlarında içecekleri bitince Gizem telefona bakıp sırıttı.

-Ya arkadaşlar ben kaçıyorum.

-Nereye ya daha yeni geldik.

-Ya sonra anlatırım benim gitmem gerek.

-E iyi madem bende Can'la takılırım o zaman.

Diyip dil çıkarttım.

Gizem gittiğinde biz de kafeden çıktık ve deniz kıyısında yürümeye başladık. Ona dün geceki olayları anlattım.

-Tabi ki yeni bi anne istemezsin ama sonuçta o gerçek annen değil ki. E baban da mutluluğu bulmuş demek ki .Bence bu kadar üzülme.Hem bakarsın onu gerçek annen gibi seversin.

Sustum,aslında haklı olabilirdi. Sonuçta babam mutluydu. Can'la vedalaştıktan sonra bisikletine binip eve doğru sürmeye başladım.

Eve geldiğimde çantamı asıp,televizyon izlemeye başladım. 1 saat televizyon izledikten sonra saat 5 olmuştu.

Mutfağa girip, mercimek çorbası, pilav,köfte ve patates hazırlamıştım. Salatayı da hazırlayınca,masayı hazırlamaya koyuldum. O işte bittikten sonra pijamalarımı giydim. (Biraz rahatıma düşkünümdür de) babam aşağı inince;

-Oo Buse ne kadar güzel gözüküyor sofra,dedi.

-Afiyet olsun baba.

-Şey bu arada ben biraz düşündüm, eğer sen mutluysan benim için sorun yok.

-Sağol kızım, bu arada şey.. İlişki derken evlenmekten bahsettiğimi biliyorsun değil mi ?

-Evet

-Kızım evlenen kişiler aynı evde yaşar biliyorsun.

-Tabiki de baba ben çocuk muyum?

-Kızım.. bu evi satacağız.Daha güzel,daha büyük bir eve taşınacağız.Hem arkadaşlarına da yakın.

-Peki baba.

Dedim. Aslında üzülmüştüm. Çünkü bu evden ayrılmak demek anılarımda birlikte annemi de bırakmak demekti. Gözlerimin dolduğunu anladığımda masadan kalktım. Odama çıkıp, gözyaşlarımın akmasına izin verdim...

Arkadaşlar diğerinden daha uzun oldu. Bundan sonraki bölüm biraz daha iyi çünkü taşınacakları eve gidecekler.