My Princess

I.

"กับผู้ชาย... มันก็แค่สะดวกดี"

ครีเดนซ์ แบร์โบน ยืนตัวชาเมื่อได้ยินคำพูดนั้นหลุดออกมาจากปากของเพอร์ซิวาล เกรฟส์ ถึงเขาจะไม่เคยคาดหวังถึงอะไรที่ลึกซึ้งไปกว่าความสัมพันธ์ทางกาย และหน้าที่การงาน แต่การที่ได้ยินคำพูดจากปากของอีกฝ่ายแบบนี้อย่างชัดเจน มันก็ยังทำให้หัวใจของเขาแตกสลายไม่เหลือชิ้นดี...

เขายืนนิ่งอยู่หลังประตู พยายามประคองสติและไม่ส่งเสียงให้คนในห้องได้รู้ว่าเขาอยู่ตรงนี้ เขาไม่ได้ตั้งใจจะแอบฟัง แต่ในขณะที่เขากำลังเดินมาตามโคลินเพื่อกลับที่พัก ครีเดนซ์ก็บังเอิญได้ยินบทสนทนาของชายทั้งสองคนที่อยู่ในห้องพักนักแสดง โคลินกำลังคุยกับใครอีกคนที่เขาไม่เห็นหน้า แต่ถ้าเดาจากเสียงคงจะเป็นเกลเลิร์ต กรินเดลวัลด์ นักแสดงที่ร่วมงานกับเพอร์ซิวาลอยู่ในตอนนี้

ครีเดนซ์ได้ยินเสียงทั้งสองคนคุยกันลอดออกมานอกห้อง เพราะประตูที่ไมได้ปิดสนิท และในบทสนทนานั้นมีชื่อของเขาอยู่ด้วย เด็กหนุ่มจึงหยุดยืนอยู่หน้าประตูห้องโดยอัตโนมัติ

"เด็กหนุ่มแบร์โบนนั่นน่ารักดีนะ นายเปลี่ยนรสนิยมมาชอบเด็กผู้ชายแล้วหรือไง" เสียงคนที่เขาคิดว่าเป็นกรินเดลวัลด์เอ่ยถาม

ครีเดนซ์หยุดยืนนิ่ง หัวใจเต้นแรงเมื่อได้ยินคำถามนั้น

"เขามาช่วยงานเป็นผู้จัดการแทนคลอดีนที่ลาคลอดชั่วคราว" เพอร์ซิวาลตอบสั้นๆ

"งั้นเหรอ" เสียงอีกฝ่ายหยุดไปนิดหนึ่ง ก่อนพูดต่อ "แต่ฉันรู้สึกว่ามันน่าจะมีอะไรมากกว่านั้น"

ครีเดนซ์ได้ยินเสียงคนถามผิวปากเป็นเชิงสัญลักษณ์ถึงเรื่องบนเตียงของเพอร์ซิวาล เสียงหัวใจของเขาเต้นแรงเสียจนกลัวว่ามันจะดังออกมาจนคนในห้องได้ยิน

"กับผู้ชาย... มันก็แค่สะดวกดี"

เมื่อได้ยินคำตอบของเพอร์ซิวาล ครีเดนซ์รู้สึกราวกับโดนลูกธนูนับร้อยระดมยิงใส่ เขาตัวชาไปทั่วร่างแต่หัวใจนั่นเจ็บปวดเหลือเกิน เด็กหนุ่มไม่ได้ยินบทสนทนาต่อจากนั้น เพราะรู้สึกหูอื้อและวิงเวียนจนอยากจะอาเจียน ขาของเขาสั่นจนแทบก้าวไม่ออก แต่พยายามประคองตัวและตั้งสติเพื่อเดินออกมาจากตรงนั้นอย่างเงียบเชียบและให้เร็วที่สุด

เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองเดินมาถึงริมถนนและเรียกแท็กซี่กลับอพาร์ทเมนต์ได้อย่างไร แต่เมื่อถึงห้องและทิ้งตัวลงนอนบนฟูก น้ำตาของเขาก็เริ่มไหลรินไม่ขาดสาย แต่เพียงครู่หนึ่ง ครีเดนซ์ก็ดูจะได้สติและหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาพิมพ์ข้อความในโปรแกรมแชทส่งถึงเพอร์ซิวาล

"คุณเกรฟส์ครับ ขอโทษด้วย ผมรู้สึกป่วยกระทันหัน วันนี้เลยต้องขอตัวกลับก่อน แต่ผมให้คนขับรถสแตนด์บายที่ลานจอดรถแล้ว"

ไม่เชิงว่าเขาโกหก เพราะตอนนี้เขารู้สึกเจ็บเจียนตายและยังไม่พร้อมจะพบหน้าอีกฝ่าย เขาไม่ใช่นักแสดงที่เก่งเหมือนเพอร์ซิวาล ดังนั้นการจะปั้นหน้าให้เป็นปกติหลังจากได้ยินประโยคนั้น...เขาคงทำไม่ได้

โชคดีว่าวันนี้ตารางงานของนายจ้างเขาจบหมดแล้ว เหลือเพียงเดินทางกลับที่พัก ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องให้เขาไปด้วยก็ได้

"เป็นอะไรมากหรือเปล่า ให้ไปรับพาไปหาหมอไหม" ข้อความจากเพอร์ซิวาลตอบกลับมา

"ไม่เป็นไรครับ นอนพักสักหน่อยก็คงดีขึ้น" เขารีบพิมพ์กลับไป

"งั้นพักเยอะๆ พรุ่งนี้ไม่มีงานอะไร ถ้าไม่ดีขึ้น นายจะพักต่อก็ได้"

"ขอบคุณครับ"

พิมพ์เสร็จ ครีเดนซ์ก็รีบกดปิดโปรแกรมแชทและปิดโทรศัพท์มือถือ เขานอนนิ่งไม่ขยับ

...กับผู้ชาย... มันก็แค่สะดวกดี...

เสียงนั้น...คำพูดนั้นของเพอร์ซิวาลยังดังก้องอยู่ในหัว ทิ่มแทงใจเขาครั้งแล้วครั้งเล่า ครีเดนซ์ไร้เรี่ยวแรงจะทำอะไร เพียงปล่อยให้น้ำตาไหลไปเรื่อยๆ เพื่อระบายความเจ็บปวด จนในที่สุดก็เผลอหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อน

///////////////////////

Talk

ตัวอย่างของเรื่องใหมที่ลงในเล่ม My Princess ซึ่งจะออกในงาน Nurmengard Only ค่ะ

เราจะลงให้อ่านประมาณ 3 ตอน เผื่อใครสนใจนะคะ

หนังสือไซส์ B6 จำนวน 150 หน้า ราคา 165 บาทค่า