Bir Yazarın Hayatı

Bu Olaydaki En Masum Şey; fasulyeler

Bu Dünyadaki En Masum Şey; fasulyeler

Patenim şekil, önümden çekil!

Tamam, belki paten bana ait olmayabilir, ama...

BEN PATEN KAYDIM!

Yani tamam, pek kaydım denemez, ama...

Peki, uzatmadan konuya geçelim.

S'nin yanında İ de kalıyormuş bugün okulda. İkisi de paten kayıyorlar, garibim S, iki haftadır, İ ise iki yıldır kayıyormuş. S'yi görmeniz lazım, düşmeyeyim diye koala gibi yapışmıştı bana.

İşte ben mahzun mahzun izliyorum bunları. Patenim yok, peşlerinde koşuyorum.

Sonra S demez mi, "Ayda kaymak ister misin?" diye? Bir heyecanlandım, bir heyecanlandım. Eskiden buz pateni de kayardım, ama hiç benzemiyormuş bu patenle o paten.

Bu sefer, S peşimde koşuyor, ben koala gibi yapışmışım ona.

Kaç kez birlikte düşme tehlikesi geçirdik düşünün yani.

***

Ah o fasulyeler, vah o fasulyeler...

5 kiloluk kuru fasulyenin yarısını apartmanın koridoruna döktüğüm doğrudur. Ve inanın bana 2,5 kilo kuru fasulye, gerçekten maşallahı olan bir miktar.

Ve bu olaydaki en masum şey; fasulyeler.

Sen neden poşetin ağzını iki kere bağlamazsın baba? Sen neden poşeti yere koyarsın Ayda? Sen neden fasulye istersin anne? Sen neden babanı beklemezsin Ayda?

Olan fasulyeye oldu.

Ve bana.

Gittim, o döktüğüm 2,5 kiloluk fasulyeyi topladım koridordan, ama beni görmeniz lazım. Millet geçip gidiyor, bütün karizmam çiziliyor. 

Koridor baştan sonra fasulye olmuş, fasulyelerden fayans gözükmüyor yani. Hepsini annemin verdiği poşetle TEK TEK topladım.

Aferin bana.

***

İngilizce dersi, ama bu sefer başka ve çok tatlı bir öğretmenle yapıyoruz dersimizi. Yapmamız gereken şey şu; bir nesne seçip, onu tanıtıyoruz, böyle sıfatlarla falan.

Do konuşuyor, "Reklamlarda görebilirsiniz genellikle, onunla bir şeyleri ovalarsınız. Beyazdır..." Biz de tahminlerle yıkıyoruz sınıfı (!)

Kimseden ses seda yok, herkes Do'ya tip tip bakıyor ve sonra A ayağa kalkıyor ve olanlar oluyor.

"Cif?"

İki saniyelik sessizlik. Herkes "Cif?" derken ne demek istediğini anlamaya çalışıyor ve tam olarak iki saniye sonra sınıf -öğretmen dahil- kahkahadan boğulacak duruma geliyoruz.

Şaka.

Bu sadece bir abartı.

Ama öğretmenin güldüğü ve en azından çoğu kişinin sırıttığı bir yere dönüyor sınıf. Öğretmen orada gülerken, benim gibi "Yangın çıkmış!" deyince bile gülecek olan kişiler kopartıyoruz kahkahaları.

Ah cif... Bizi ne hale getirdin sen?

Ha, unutmadan da cevabı söyleyeyim.-herkes içinden küçük bir tahmin yapsın-

Ve cevap...

PEÇETE!