"Anak, nagmumukmok kana naman diyan, wala ka bang balik lumabas? Anak hindi naman masama ang mag aral ng mabuti, kaya lang napa bayaan mo na ang social life mo, you dont even have friends."
Tay naman, wala naman akong makukuha pag nagkaruon ako ng kaibigan, madalas sila din ang magpapahamak sayo. Tsaka, mas mabuti nalang yung ganito. Tay, masaya naman ako sa buhay ko, i dont need companions naman mas pipiliin ko pang mag basa nalang ng libro.
"anak hindi naman masama kung bigyan mo ng panahon ang sarili mong makighalubilo sa ibang kabataan"
Tay naman, don't worry Im enjoying this kind of life naman.
Yan nalang ang palagi naming pinagtatalunan ni tatay, hindi ko naman kasalanan kung mas masaya akong mapag-isa. Nasanay na akong ganito si nanay? nasa langit na siya, maaga niya kaming iniwan ni tatay. Nag-iisa akong anak kaya wala akong kalaro, si tatay naman palaging nasa trabaho. Isang beses lang siyang umuwi sa isang linggo minsan naman ay hindi siya umuuwi. Subsob sa trabaho si tatay kaya madalas akong mapag-isa. Wala kaming katulong pero noong bata pa ako meron kaming katulong na nag-aalaga sa akin. Im third year college taking up chemical engineering sa isang pribadong kolehiyo sa Metro Manila. madalas library,canteen, at laboratory room lang ako tumatambay.Boreng ang buhay ko no? Para akong robbot na naka program na ang lahat ng aking gagawin sa araw-araw, pero lahat nag bago dahil sa isang Ice Kein Luz na dumating sa buhay ko.
