Who Am I? (On Going)

WAI 37

Starr's Pov

I was preparing myself, hindi ko talaga alam ang sasabihin at kung paano ko kakausapin ang pamilya ko, hindi ako sanay.

"Anak, wag ka magalala.. pinaliwanag samin ni Renee ang lahat" is she my mom? Paano ko ba siya tatawagin?

"Please call us mom and dad" -dad

"I'm really sorry... gusto ko talaga makita at makasama kayo dahil kayo ang tunay na pamilya ko pero hindi ko alam kung paano ko uumpisahan" Sumakit tuloy bigla ang ulo ko.

"No pressure son, we are willing to wait patiently" -dad

"Besides, we love you Kuya Starr.. we always do" I don't know her name pero naka apple cut siya.

"Summer by the way, but just call me sum" -apple cut

"Sunrise" -blonde with curls

"Sunset" -wavy black hair with red highlights

We had a great talk, napakilala ko din si Renee sa kanila which is kilala na nga pala nila dahil childhood friends daw kami, I wish I could do better, sana maging maayos na ang lahat.

"Umiinom kapa din ba Starr?" tanong sakin ni Jiro na may bitbit na vodka with lime.

"Yes, nakadalawang bote nga kami ni Renee ng mojito nung unang una na nagkausap kami, sa beach" Bigla kong kwento sa kanya na nagpakunot ng noo niya, may mali ba akong sinabi?

"Hoy Renee! You never told us that!" oh.. hindi pala nila alam, my fault.

"Ang alin nanaman?!" sigaw niya kay jiro.

"Ikaw! Kulang kulang yung kwento mo! Nung nagkita kayo ni Starr sa park uminom pala kayo that night!"

Nagbulyawan pa sila sa harap ko, pero palagay ko naman ay nature na nila yun bilang magkaibigan,  ganito din kaya sila dati? Ganito ba kami ni Renee dati? Sobrang na curious ako kung paano kami magtratuhan ni Renee.

"Binuking mo naman ako kay Jiro, ikaw talaga!" tumabi sakin si Renee.

Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko kapag malapit siya sakin, pakiramdam ko kinakabahan ako at may parang kuryenteng dumadaloy sa katawan ko, ano kaya ibig sabihin non? Hindi ko naramdaman to nung kasama ko si Loraine.

"Lalim ng iniisip mo Starr, okay ka lang ba? Gusto mo na ba magpahinga?" bigla naman akong natauhan nang magsalita ulit si Renee.

"I was just thinking about us, well noon.. kung paano tayo naguusap dati? Paano tayo magpakita ng love for each other?" she chuckled.

"I never confessed to you, pinipigilan ko ang sarili ko noon, para tayong magjowa na walang label, kaya nga sobrang sakit nung iniwan mo ako, totoo nga yung kung sino pa yung walang label yun pa yung pinakamasakit"

"Hindi ba kita niligawan?" umiling siya at ngumiti.

"You never had the chance" sabay tingin niya sa malayo.

"Can I ask why?" sobrang madami talaga tanong sa isip ko but since ito ang topic namin, dito na ko maguumpisa.

"Well, you're too confused and complicated, actually parehas tayo, magulo ang utak and indecisive, naka moved on naman na talaga ako noon kay Yuan, kaya nga nahulog na din ako sayo noon but I don't want to be insensitive dahil ramdam kong mas malalim ang pagmamahal sayo ni Loraine, pinalaya kita..." bumuntong hininga siya at saka uminom ng vodka.."Kahit ayoko gawin... ginawa ko dahil ayokong may masaktan pa na iba, I was busy thinking about the others na hindi ko na inisip yung sarili ko at yun ang pagkakamali ko... tignan mo nangyari sayo ngayon, kung hindi siguro ako pumayag kay Loraine noon edi sana masaya tayo ngayon, sana hindi ka naghih—"