De vervloekte hemol

Will

Daar lig ik dan op de grond met mijn armen vol met schrammen. Ik kijk naar boven waar ik Magdalene zag zweven. ze had me net door het hele bos laten vliegen waardoor ik vol zat met schrammen van de takken. In de verte hoor ik Roger schreeuwen, ze komen me vast redden. Om me heen hoor ik allemaal spreuken heen en weer vliegen. Ik kijk richting Cassandra en komen twee mensen naar mij toe rennen maar voordat ze er zijn wordt alles zwart.

Voor me staat een grote poort. Alles om me heen is wit en ik hoor een soort engelen gezang. Ik open de poort, nou dit is het dus de hemel ziet er best wel normaal uit alleen overal staan vrolijk gekleurde bloem en alles lijkt iets kleur rijker te zijn. Ik begin te lopen er staan hier gewoon allemaal huizen. Op elke deur staat een naam. waarschijnlijk van de persoon die er in woont. De Heer. Will, Ik kijk naar het bordje en denk even na Will die ken ik ergens van. Ik blijf even denken en dan weet ik het. Will dat is die leuke gast die vermoord is door Richard (KUT RICHARD) Ik miste hem heel erg daar op de grond. De deur zag er erg vrolijk uit. Als ik op de deur klop wordt er meteen open gedaan. Het is hem Will ik omhels hem en geef hem voorzichtig een kusje op zijn wang. Will kijkt verbaasd naar mij "wat doe jij hier nou weer" zei hij. We lopen naar de woon kamer waar ik vertel wat er allemaal gebeurt is sinds Will weg is. Will kijkt naar mij en vraagt "heb je al ergens om te wonen?" "Nee" antwoordde ik. "Ik heb nog wel ruimte op mijn kamer je kan hier wel wonen" zei Will. Ik keek vrolijk op naar hem en antwoordde "Ja dat lijkt me geweldig".

We lopen samen de trap op naar de Slaapkamer van Will er staat een groot tweepersoonsbed. "ik heb geen extra bed dus als je het niet erg vind kan je op de bank slapen" Zei Will terwijl hij naar de bank naast zijn bed wees. "Prima als je maar niet snurkt" zei ik, het lijkt me heel gezellig om bij Will te slapen. 

Ik hoor Will van benden roepen "Pien het eten is klaar". Ik loop naar beneden op tafel staat een heerlijk diner met kip en hmmmmm asperges. Ik ga tegenover Will zitten en kijk naar zijn leuke gezicht. "Will waar is Lymbryl eigenlijk" vroeg ik aan Will. "Ik heb geen idee heb hem nog nooit gezien hier, Misschien is Lymbryl wel naar de hell gestuurt" zei Lymbryl bezorgt. Ik kijk naar buiten het ziet er all erg donker uit, "volgens mij is het tijd om te gaan slapen" zei Will terwijl hij zijn laatste stukje Heerlijke kip opat. We lopen samen naar boven. Ik bedenk me nu pas dat ik helemaal geen pyjama heb dus ik ga maar slapen in mijn jurk. Als ik op de bank lig en Will in zijn bed praten we nog uren over wat er allemaal gebeurt is op de aarde.