Bir teselli arıyorum ama bulamıyorum.
Kader deyip kendimi avutuyorum,
Maziyi anımsıyorum, yaşananları, çocukluğumu….
En çok da seni hatırlıyorum.
Umutsuz bir gecenin karanlığında,
Umutla hala seni düşünüyor,seni anıyorum.
Paramparça kalbim sen diye çarparken,
Sen kim bilir kimi düşünüyor ne hayaller kuruyorsun...
Bazen unutmakmış sevmek. Dönüp arkana bakmamak ve sevdiğin insanı bile bile başkasına uğurlamakmış. Ne kadar canın yansa da bir o kadar bağlanmakmış. Senin olmayan bir şeyi delicesine özlemekmiş.🌙💦
