PERESTİŞ

3

" se-senin ne işin var burda !? " Rahatça oturduğu koltuktan kalkıp bana doğru ilerlemeye başladı.o bana doğru geldikçe istemsizce geriye doğru gidiyordum. Ve sonunda duvara sığınmıştım. Aramızda belirli bir mesafe kalınca durdu. Güldü. O siyah gözlere gülmek çok yabancı gelmişti, fazla yabancı. " Baban sana söyledi sanıyordum." Vedat amcanın oğlu muydu yani.. " bahsetti e-evet." İfadesiz bakışlarıyla bana bakmaya devam ediyordu. Cesaretini topladım. O siyah gözler fazla olmuştu artık. " Neden sen ? Benim bakıcıya ihtiyacım yok !" İfadesiz bakışlarının yerini küçümseyici bakışları aldı. " Şunu sakın unutma ben bakıcın değilim. Sadece Can Amca istedi ben de geldim hepsi bu ." İlk defa bu kadar uzun cümle kurmuştu.sesi kısık ve sakindi. Ama o sakinliğin içinde delicesine bir fırtına yatıyordu hissediyordum. Daha da yaklaştı. " Uslu dur ufaklık." Bunu daha fazla kaldıramayacaktım. Aramızda kalan ufak mesafeden yararlanıp hızlıca odama doğru gittim. Sensin ufaklık !
Üstümü değiştirdikten sonra Egemen'i aramaya karar verdim. Her zamanki gibi ilk çalışta açtı. " Lavinta, naber ?"
"Size gelebilir miyim ? Yemeği beraber yeriz hem." Gülüş sesi duyar gibi oldum. "Egemen ?" Boğazını temizledi. " Gel tabi ama şey gelme yani gel ama ben seni almaya geliyorum." Egemen arada böyle saçmalıyordu işte .
Üzerime pembe çiçekli bir elbise geçirdim. Altına bej spor ayakkabılarımı da giydikten sonra aşağıya indim. " Siyah gözlü dev " yoktu ortalarda. Vah! Vah! Üzerime kot ceketimi de giyip bahçeye çıktım. Temiz hava bu dünyadaki en güzel şey olabilirdi. Kesinlikle öyleydi. Telefonumun çalmasıyla Egemen'in gelmiş olduğunu anladım. Tam bahçe kapısından çıkacakken " bir yere mi gidiyorsun ufaklık" sesiyle olduğum yerde kaldım. Ellerimi cebinde yine simsiyah bir şekilde karşımdaydı. " Evet ! Sanane." Kapıyı açmamla kapının kapanması bir oldu. Sinirle ona baktım. " Ne yaptığını sanıyorsun sen !" Kapıyı hala tutuyordu üstelik. " Babana söz verdim. Nereye gittiğini söylemeden çıkamazsın." Can Bey ve sözleri.. " arkadaşım geldi beni almaya, evine gidicez. Oldu mu !" Tatmin olmamışçasına başını iki yana salladı. " Arkadaşının evi tam olarak nerede seni ben alacağım." Sinirden olduğum yerde tepinmemek için kendimi zor tutuyordum. Evin yerini söyledikten sonra kapıyı açıp gitmeme izin vermişti sonunda. Hışımla çıktım. Egemen görüş alanıma girdi. Arabasına yaşlanmış telefonuna bakıyordu. Bu çocuğu görmen bile keyfimi yerine getiriyordu. Ama hala sinirim geçmemişti. Çatık kaşlarımla hiçbir şey demeden arabaya bindim. Gözleri endişe ve merakla beni süzüyordu. Olduğum yerde rahatsızcs kıpırdandım.b" Egemen ! Kes şöyle bakmayı . " Elleri direksiyonda bana bakmaya devam ediyordu. " O zaman söyle bakalım ne oldu sana ?" Derin bir nefes verdim. Her zamanki verdiğim nefeslerden daha derin bir nefes.. " uzun hikaye sonra anlatırım. Sen şuan bir an önce arabayı çalıştır. Buradan gitmek istiyorum." Başını sallayıp arabayı çalıştırdı. Egemen'i sevme nedenlerimden biri de buydu. Sorgulamazdı, anlatacağım zamanı beklerdi. Evlerine geldiğimde beni karşılayan Belma teyzeydi. Kocaman sarıldım ona. Annemin yakın arkadaşıydı. Onu hatırlatıyordu bana. " Nasılsın kuzum benim ?" Sarılmamız bittikten sonra gulumsedim. " Sadece çok açım Belma Teyze seni bile yiyebilirim haberin olsun. " Kahkahalarla güldükten sonra montumu astı. " İlahi kızım o küçücük miden nasıl alıyor yediklerini valla anlamıyorum." Egemen araya girdi. " Ne küçüğü canavar bu canavar anne bizi yer bu " Egemen'in kıvırcık saçlarını iyice karıştırdım. Buna sinir oluyordu ama bana hiçbir şey demiyordu. Belma teyzenin yemeklerini özlemiştim. Yemekten sonra Belma teyze odasına çekilmişti. Egemen ile salondaki büyük koltuklara yayılmıştık bile. İlk konuşan o oldu. " Ee anlat bakalım hadi ?" Koltukta dikleştim. " O adam evdeydi işte , soğuk nevalenin teki. Giderken nereye gidiceğimi söylemediğim için sorun çıkardı. " Egemen hemen yanıma geldi. Dizine yattım o sırada saçlarımla oynayamaya başladı. " Bazen, hatta çoğu zaman bana geçirdiğim her gün bir eziyetmiş gibi geliyor." Parmakları saçlarımın arasından geçerken konuştu. " Ben de her gün hayatımda senin gibi bir cadı olduğu için kendimi çok şanssız hissediyorum.yani böyle yakışıklı bir çocuğu ne kızlar istiyor da .." dizinden kalkıp kafasına bir tane geçirdim. " Demek öyle, ben sana yapacağımı bilirim" diyip tehditkâr bakışlarımı attım. Anlamıştı hayır diye bağrındı. Ama çok geçti. Onu gıdıklamaya başlamıştım bile. İkimizin kahkahaları çalan telefonumun sesiyle kesildi. Ekranda tanımadık numarayı görünce gerildim. O gelmişti hem de ben çağırmadan.. bu nasıl bir emrivakiydi böyle ! Telefonu açtığımda o buz gibi sesini duydum. " Aşağıdayım." Bir iki saniye sinirden konuşamadım. boğazımı temizledim. " Geliyorum." Telefonu hışımla çantama attım. Egemen omzumu sıvazladı . ' sabırlı ol her şey geçecek." Onaylar anlamda kafamı salladım. " Belma teyzeyi öp benim için ." Dışarı çıktığımda buz gibi hava tenime işlemişti. O siyah gözler gibi . Arabaya yaşlanmış gözlerini bana sabitlemiş bir şekilde dikiliyordu . Egemen'e döndüm. " Hadi sen içeri gir hava çok soğuk." Sarılıp vedalaştıktan sonra tekrardan arkamı donme ihtiyacı hissettim. El salladım. Siyah gözlere odaklanmamaya çalışarak arabay bindim. Bu sefer ön koltuğa hem de.. o da saniyesinde bindi ve yine saniyesinde arabayı çalıştırdı. Yanımdaki yabancı beni evime götürüyordu. Üstelik kendisi de geliyordu. Bu işte bir iş vardı ve ben bunu eninde sonunda öğrenecektim...