Εγώ και εσύ;;; Πλάκα κάνεις....

Κεφάλαιο 53ο

............

Κλόι: "ΚΡΙΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ!"

Είπε η μικρή μου αδερφή, ενώ εισήλθα στο σπίτι του Άλεξ για να τη συναντήσω έπειτα από τόσο καιρό. 

Με αγκάλιασε, κατευθείαν και με έσφιγγε τόσο πολύ πάνω της λες και φοβόταν πως θα έφευγα.

Κρις: "Θα με σκάσεις Κλόι... Μου έλειψες πάρα πάρα πολύ μικρό μου τερατάκι..."

Κλόι: "Και εμένα μου έλειψες αδερφούλα. Μα τι είχες πάθει τόσο καιρό και έπρεπε να μείνω μαζί με τον Άλεξ;;;"

Με κοιτούσε με εκέινο το γλυκό φατσάκι που τόσο πολύ αγαπούσα. Πόσο μου είχε λείψει... Πριν λίγο καιρό... ήταν το μόνο άτομο που νοιαζόταν πραγματικά για εμένα.

Κρις: "Είχα ενα μικρό ατύχημα, αγάπη μου... Μην ανησυχείς όμως, είμαι μια χαρά τώρα.. Να, κοίτα με...."

Είπα και έκανα μία στροφή γύρς από τον εαυτό μου κάνοντας τη να χαμογελάσει...

Κρις: "Πως τα πέρασες εδω με τον Άλεξ.... Δεν πιστεύω να σου φέρθηκε άσχημα..."

Είπα, ενώ κοίταξα τον Άλεξ κρυφογελώντας. Εκείνος μας πλησίασε κοιτώντας με με εκείνο το στραβό χαμόγελο που κάθε φορά με έκανε να λιώνω...

Κλόι: Ο Άλεξ είναι τεεεεελειος Κρις.... Μου έπαιρνε κάθε μέρα παγωτό, σοκολάτεςςς και παίζαμε πάαααααρα πολλά παιχνίδια... Τι ωραία που θα μείνουμε εδώ για πολύ καιρό ακόμα...."

Κρις: "Ώστε τόσο ωραια πέρασες ε-...... Για μισό λεπτό...."

ΤΙ ΕΝΝΟΕΙ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΕΔΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥ;;; ΕΓΩ ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΛΟΓΟ ΔΕΝ ΕΧΩ ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙ;;;;;

Τον κοίταξα με μισό μάτι, περιμένοντας για εξηγήσεις όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.

Εκείνος με κοίταξε αποφασιστικά, λες και ήταν το πιο απλό πράγμα του κόσμου...

Άλεξ: "Τι;;; Δεν πιστεύω να πίστευες πως μετά από αυτό που σου συνέβη θα έμενες μόνη σου... Κάποιος πρέπει να σε προσ-"

Κρις: " ΟΧΙ Άλεξ.... ΑΡΚΕΤΆ ΈΧΕΙΣ ΚΑΝΕΙ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ. Πλέον, πρέπει να φροντίζω μόνη μου τον εαυτό μου, δε μπορείς εσύ να αναλαμβάνεις για τα πάντα. Αρκετό χρόνο χαράμισες από τη ζωή σου για να με προσέχεις.... Δε νιώθω άνετα να σε βάζω σε τόσο μεγάλο κόπο..."

Πραγματικά, ένιωθα πολύ υποχρεωμένη... Ακόμα και έπειτα από όλα αυτά που είχαν συμβεί δεν ένιωθα άνετα να ξέρω πως εξαρτώμαι από κάποιον. Όλον αυτόν τον καιρό έχω καταφέρει να τα βγάλω πέρα μόνη μου, χωρίς τη βοήθεια κανενός.. Θα τα καταφέρω και τώρα..