~ Bölüm 1 ~

1.2K 250 275
                                    

Şehrin karanlığını aydınlatmaya çalışan sokak fenerleri yetersiz kalıyordu. Ya da onun gözleri karanlığa bürünmüştü ve başka hiçbir şey görmüyordu . Gördüğü kabuslar bu gece de onu rahat bırakmamıştı. Zihninin ona oynadığı korkunç oyunlardı bunlar. Sadece zihninin kazandığı oyunlar...

Beynine işleyen karanlık, gözleri ile dış dünyaya açılıyordu. Genç adam kurallara uymadığı gibi yaptığı son süratle şehrin sokaklarını parlattı.Oldukça sağlıklı ve genç olan cildi, deri eldivenlerin içinde rahatsız elleri ile direksiyonu dans ettiriyordu.

Kordonu gevşemiş olan saati, her an zeminle buluşacakmış gibi hafifti şimdi. Direksiyondan kaldırdığı parmaklarını tüm gün onu hapsetmiş olan kravatına götürdü.Bir iki baş ve kol hareketiyle boynunu özgür bıraktı.

Siyah film şeritleri ile kaplı pencerelerine kaydı bakışı. Ardından yüzünü buruşturdu ve elleri ile düğmeleri aradı. Yüzüne çarpan soğuk hava dalgası ona kısa süreli bir şok yaşattı.Derin bir nefes alıp boğazını temizledi.

Uykunun ağırlığıyla bastıran gözkapaklarını canı yanarcasına açtı. Beynine oynamak istediği bu küçük oyunla uykuya yenik düşmemeye çalıştı. İşe yarıyordu. Her zaman yaramıştı da.

Bir sağ dönüşten sonra arabayı park etti.Kapıyı kapatmadan önce bakışlarını çevreye gezdirdi. Etraftaki sessizlikten hayli hoşnut olmuştu.

Gecenin siyahlığını bozan deniz fenerinden rahatsız olmuş gibi ellerini gözüne siper etti. Yavaş adımlar ve etrafı kurcalayan gözlerle bagajı açtı. Cesedi saran siyah torbaya deri eldivenleri ile dokundu.

En büyük özelliği cinayetlerini tek başına sonlandırmasıydı. Şimdi de öyle yapıyordu. Ağırlığından şikayet edip savurduğu küfürlerden sonra nihayet ceseti kayalara sürükledi.

Şimdi sıra işin en sevdiği bölümündeydi. Kurbanlarını ıssız ve korkunç sonsuzluğa uğurlamak.

Dalgalı denize gönderdi siyah torbayı ve onu yavaşça içine çekmesini bekledi. Tekrar telaşlı gözlerle çevresini taradı. Yüzüne eklediği sırıtışla hemen yanında duran beyaz sprey boyayı aldı. Bir iki sallayışla işini bitirdi. Arabasına dönmek ve buradan ayrılmak için harekete geçti.

Derin deniz şimdi daha
durgundu. Dalgalarının dövdüğü
kayalarda parlayan yazıyı silmek istiyordu. Boşa çabaladığı belliydi.

Çünkü orada kimsenin
silemeyeceği harfler bulunuyordu.

K.D

KISACASI TÜRKİYE'NİN
EN BÜYÜK KATİLİ

KAĞAN DAMAR
*****

Gecenin karanlığında huzuru bölen bir ses. Karşıdaki villaya açılan demir kapının sesi ve malikanesine ilerlemekte olan bir genç. Korumalarının verdiği "Hoşgeldiniz Kağan Bey" karşılaşmaların hafif bir baş sallayışla cevapladı. Kapıya doğru giden hafif taşlı patika yoldan yürüdü. Sağ cebinden çıkardığı anahtarla,güçlü bir çevirişten sonra açılan kapıyı sertçe kapattı.

Ellerinde olan deri eldivenlerden kurtuldu. Merdivenleri derin nefesler alıp vererek çıktı. Ona göre bu zihin egzersiziydi. Kanın kirlettiği zihni için bu yararlı mıydı kimse bilemez.

Bir süre oyalandıktan sonra kendini yatağında buldu. Büyük bir üşengeçlikle üzerindeki ceketi çıkarttı. Ceket, altında sakladıklarından habersiz olan parke zeminle buluştu. Zemine çarpan düğmelerin çıkardığı ses ona büyük bir gürültü gibi geldi.

Oda oldukça karanlıktı. Bir iki kez kolunu hareket ettirse hemen yanındaki loş ışığa ulaşabilirdi. O, ışığı bulmak yerine karanlığın yetersiz olduğunu düşündü. Birdaha hiç açmamak için gözlerini kapattı. Oldukça emindiki bu hayat acılarını yüzüne geçirmeden onu göndermeyecekti.

Farkında olmadan yanağından birkaç damla yaş döküldü. Sonrası karanlık. Sessiz acı boğuk çığlıklar...

O bir katildi. Tüm yaşanan kirli hayatların katili.

********
Açık olan televizyondan yankılanan ses Kağan'nın bakışlarını cezbetti.

"Ünlü polis memuru Sahra Öztürk, meslektaşı Emre Karadağ'dan devraldığı K.D vakası ile ilgili konuştu." K.D bir av ve bende işini iyi yapan bir avcıyım. Benim adım Sahra. Uçsuz bucaksız fikirlerim ve gücüm var. Şimdiden seni uyarıyorum K.D."

Kağan özellikle son kısmı dinlerken ağzından çıkan sesli kahkahaya engel olamadı. Tabağına çevirdiği bakışlarını büyük cızırtılar çıkartan döndürdüğü çatalına kilitledi.

"Sahra Öztürk ayrıca dün gece cesedi bulunan B.R.G ile ilgili açıklamalarda bu-."

Muhabir daha sözünü bitirmeden ekran karardı. Kumandayı aldığı yere sertçe bırakan orta yaşlı adam kahvaltı sofrasında yerini aldı. Yüzünde barındırdığı izlerle geçmişinin hayli karanlık olduğu anlaşılıyordu. Mavi gözlerine bakanı boğar gibi duran bakışları karşısındakine her zaman korku verirdi.

Elindeki çatal bıçağıyla az pişmiş etini parçaladı. Damak tadını evdeki aşçılar çok iyi biliyordu. Yavaş hareketlerle midesine birkez daha indirdi etini.

O tabağına bakarken Kağan'nın gözleri ondaydı.Karşısındaki adamı bakışlarıyla süzdü.Umutsuz bir baş sallayışla masadan kalktı. Odasına geçmeden önce annesinin odasının önünde bekledi. Kapıyı araladıktan sonra düşen omuzları ve mutsuz bakışlarıyla koridorda ilerledi.

"Aleyna, bekle!" diyerek hemen yanından geçen korumayı durdurdu.

Telefondaki konuşmasını kapatarak Kağan'a döndü Aleyna. Üzerindeki siyah takımı ona ayrı güzellik katıyordu.
"Buyrun Kağan Bey, birşey mi istediniz?" diyerek karşılık verdi.

"Evet, evet Aleyna, senden birşey isteyeceğim. Sahra Öztürktü galiba evet bana Sahra Öztürkü araştırabilirmisin? Kimmiş, nerede büyümüş, nelerden hoşlanırmış. En kısa zamanda masamda olmasını istiyorum" diyerek küçük bir tebessüm etti Kağan.

Aleyna bir baş sallayışla işine koyulmak için oradan ayrıldı. Çok geçmeden önüne çıkan adam, parmakları ile kolunu sardı.

***********

Odasındaydı.En önemlisi yalnızdı. Bir insan en çok yalnızken mutludur değil mi? Kağan'nın bunu başarabildiği pek söylenemez. O yalnız kalınca zihni işlediği her cinayeti teker teker ona hatırlatıyor. Korkmadan, çekinmeden. O ise bu zamanlarda suçluluk duygusuyla yanıp kavruluyor.İstemediği her şeyin bedelini çekiyor.

Yakasından kurtulmayan bu sıkıntıları düşündükçe zihni karanlıklara gömülüyor. Oysa şimdi kapatsa gözlerini birdaha açmamak için, ama sonunu biliyor. Hep aynı hikaye, aynı hayat

Değişen tek şey yitip giden ömrü.

*********
"Dediğim gibi Alter Bey, Kağan Bey benden Sahra Öztürkü araştırmamı istedi diyerek birkez daha gözlerini devirerek sitem etti Aleyna.

Sonunda anlayan Alter tıpkı oğlu gibi yüzüne eklediği sırıtışla çevresine göz gezdirdi.

Eveetttt sonunda ilk bölümün sonuna geldik. Buraya kadar gelip okuduğunuz için çok teşekkürler. Lütfen OY verip YORUM YAPMAYI unutmayın. Sizleri çok seviyorum canlarım. 💕❤️💕🎈💕🎈🎈❤️

°Bu bölümü hangi şarkıyla okurdun? 🎵🎶🎧

Karanlığın GölgesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin