Chapter 13: Caller?!

1.5K 20 1
                                    


Demon/Demy P.O.V

napa mulat ako ng unti sa sikat ng araw na tumatama sa mukha ko

"let cheng bintana yan ohhh!!!" sabi ko at kinuha yung kumot ko tska ko kinumot sa buong sarili ko at mukha ko

pipikit ko palang ang mata ko ng biglang may kumatok. mabilisan kong kinuha ang mouth mask ko tska ko ito sinoot

"come in" sabi ko at umupo bumukas naman ang pinto at niluwal noon ang babaeng utsan na may dala nanamang mabibigat na damit at corona

kakapahinga kolang kagabi dahil sa pesting corona at damit niyang pero aayan nanaman sosoot nanaman ako. tiningnan ko ang babaeng pumasak . mula sa mukha niya mukang marunong siyang mag tagalog

"hnd mukhang korea kaya sabihin mo filipino kaba" sabi ko sa babaeng to. makikita ko sa babaeng to na maganda, sexy, medyo pandak sa tingin ko ka age ko lang to

"ah... opo filipino ako" sagot niya sabay patong ng mga sosootin ko

"ilan taon kana??" tanong ko wag siya ngayon lang ako nakikipag usap sa mga tao except to my familly at mga kaibigan ko pati narin ang asawa ko

"18 p-po" utal at kabado niyang sagot sa akin napansin ko rin na hnd siya maka tingin sa akin

"bakit hnd ka maka tingkn sa akin na deretsohan??" tanong ko siguro iniisip ng babaeng to kong bakit ako tanong tanong sa kanya. well nag tatanong ako sa kanya kasi siya lang ang napapansin kong mas bata sa mga utusan dto sa buong palasyo

"i-ipinag b-babawal po sa aming mga k-katulung na t-tumingin sa inyo ng d-deretsohan dahil sa oras na kami ay tumingin sa inyo ay mapaparusahan kami ng kamatayan" sa sinabi niya naka ramdam ako ng kirot sa puso ko

ngayon kolang alam na pinag babawal pala sa kanila na tingnan kami ng deretsohan kaya pala noong una ko sila nakita ay hnd sila masyadong natingin sa akin ang buong akala ko ay natatakot sila yun pala ay hnd

"kong ganon ay madaming namatay sa inyo dahil alam ko ang iba sa inyo ay hnd maiwasang tingnan kaming mga reyna" sabi ko pa sa kanya

unting tango lang ang sagot niya sa akin

"upo mahal na reyna marami rami napo ang namatay sa aking mga kasama.... ang maari lang pong tumingin sa inyo ay ang pinaka pinuno namin" paliwanag niya

bakit ganon ang unfair naman yata ng rule's dto

"kong ganon ay maari mong tingnan ng deretsohan" sabi ko nakita ko naman na bigla siyang nag taka at unting may pag ka pawis sa kanyang noo

bakit???... nag pawis ang noo niya eh ang lamig dto sa palasyo

"ipag paumanhin mo mahal na reyna ngunit ayaw ko pang mawala... ayaw ko pang iwanan ang aking inay at aking kapatid na ako nalamang ang kanilang pinag kakatiwalan"

pag ka sabi niya noon ay may narinig ako hikbi mula sa kanya... ah??? umiiyak ba siya???

"umiiyak ka??? may nasabi ba akong mali???" tanong ko sa kanya mabilisan naman niyang pinunasan ang luha sa kanyang mata

"ipag pa umanhin mo mahal na reyna kong ako'y tumatangis" sabi niya at tumingin sa malayo. totoo nga ayaw niya pang mawala sa mundong ito

tumayo ako mula sa pag kakaupo at hinawakan ko siya sa mag kabilang braso pero hnd parin siya natingin sa akin

"mula sa araw nato hinahayaan kitang makita ako ng deretsohan at kong maari ay wag mo akong galangin dahil kahit na reyna ako ay pantay pantay parin tayo dahil pari parihas lamang tayong tao" sabi ko

mula sa malayong tingin niya ay tumingin naman siya sa akin ng deretsyo. napabitaw ako bigla sa kanya ng bigla siyang tumili

"ah!!!" tili niya

My Childish WIFE have a SecretTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon