Yüzüne baktım.
Gülüyodu. Çok güzel gülüyodu. Arkadaşlarıyla eğleniyodu. Bi deli cesaretiyle onun o kusursuz yüzünü ellerimin arasına aldım ve dudaklarımı onun sıcak dudaklarına bastırdım. Onun yaşadığı şoku atlatması yaklaşık bir saniye sürerken bense onun sıcak dudaklarının çizdiği rotada kaybolmuş bi şekilde ilerliyodum. İçinde benim bile çözemediğim bi his dolaşırken kalbimin yerinden çıkıcakmışçasına atmaya devam ediyodu. O da bunu anlamış olucak ki benim onu öpme hissimden dolayı uğuşmuş vücudumu kendisine iycene çekerek beni kendi vücuduna yapıştırdı ve aramızdaki mesafeyi ortadan kaldırdı. Kalbini hissediyodum. Kalbimi hissediyodu. Kalbi göğüs kafesimi parçalayıp oraya yerleşicekmişçesine atarken benim kalbiminden de onun kalbimden hiç bir farkı yoktu. Bi an için dudaklarını dudaklarımdan çekip elleriyle yüzümü kavradı. Gözlerinin içine baktım. Göz bebekleri gözünün siyah olmasına rağmen o kadar büyümüştüki. Gözlerine biraz daha baktım. Çok sıcak bakıyodu. Zarar vermekten korkarcasına ama bakmaya doyamamış gibi. Gözlerini gözlerimden kaçırıldığında afallamış bi şekilde alnına düşmüş geceden bile koyu olan saçlarına baktım. O an tek kelimeyle büyüleyiciydi. Hatta tanımı olmıycak kadar güzel. Tekrardan gözlerine bakmak istediğimde dudaklarıma baktığımı görüp kendimi ona doğru iyicene yapıştırdım ve dudaklarımızın buluşmasını sağladım. O an hiç bir şey umrumda değildi. Onun sıcak dudakları ve tamamen yapışmış durumda olduğum bedeni sahip olabileceğim herşeye bedeldi...
