Inside his darkness [BOOK 1]

Κεφαλαιο 2ο

Κεφάλαιο 2ο

Η υπόλοιπη ωρα πέρασε σχετικά γρήγορα. Το άγχος μου όσο πάει και αυξάνεται. Δεν νιώθω ακόμα έτοιμη να του το προτείνω. Δεν ξέρω γιατί φοβάμαι τόσο πολύ την αντιδραση του... (Ίσως επειδή μπορεί να νιώσει άχρηστος, ανίκανος;;;) πετάχτηκε το υποσυνείδητο μου. Ξεφισιξα και ρολαρα τα μάτια μου. Μόλις έβαλα το παλτό μου το κινητό μου άρχισε να χτυπάει. Το πηρα στα χέρια μου και ειδα πως είναι ο Ραφαηλ. Κρύος ιδρώτας άρχισε να με λούζει. Γαία σοβαρέψου! Είπα στον εαυτό μου και τελικά απάντησα

Γ:Αγάπη μου...είπα γλυκα και βγήκα από το γραφείο.

Ρ:Πως είναι το μωρό μου σήμερα;;... η φωνή του τόσο γλυκιά αλλά και κουρασμένη μαζί. Ξέρω η δουλειά που κάνει είναι πολύ δύσκολη. Ναι ξέχασα να το αναφέρω είναι υπαξιωματικός της αστυνομίας! Που θα πει τρέξιμο.. είναι λίγο τρελος ο τρόπος που γνωριστήκαμε. Το θυμάμαι σα να έγινε χθες!
Το δικηγορικό γραφείο που εργάζομαι πριν δυο χρόνια είχε αποφασίσει να προσφέρει στους εξ ασκούμενους ένα ταξίδι τύπου σεμινάριο. Εκεί ανακάλυψα πως είχα θεμα με το διαβατήριο μου και έπρεπε να παω να το φτιάξω. Οι τωρινοί μου συνεργάτες μου είπαν ότι στο αστυνομικό τμημα που δούλευε ο ραφαηλ μπορούσαν να το φτιάξουν. Έτσι πήγα εκεί με εξυπηρέτησε και με το που κοιτάχτηκαμε... ένα πράγμα σα κεραυνοβόλος έρωτας; Αυτό ακριβώς! «Γαια με ακούς;;»... ακουσα τη φωνή του στο τηλέφωνο και συνήλθα. Μόλις είχα καταλάβει πως είχα ηδη βγει από το κτήριο.

Γ:Συγγνώμη δεν ακουσα ξανά πες το... είπα και ξεκίνησα να προχωράω προς το σπιτι μου.

Ρ:Λεω να έρθω από το σπιτι σου αυτό είπα! Αν δεν έχεις πρόβλημα... είπε και μια φάτσα περιέργειας εμφανίστηκε στο πρόσωπο μου

Γ:Φυσικά και να έρθεις και γω τωρα παω... είπα και μετά από λίγο τερματίσαμε τη κλήση.

Βάζω τα κλειδιά στην πόρτα και την ανοίγω. Σκοτάδι παντού! Ανάβω το φως και μπαίνω στο διαμέρισμα μου. Δεν προλαβαίνω καλα καλα να βγάλω το παλτό μου και αμέσως χτυπάει το κουδούνι. Τρέχω να ανοίξω την κάτω πόρτα. Αφού τακτοποιω τα πράγματα μου πηγαίνω και ανοίγω την πόρτα. Με τον που αντίκρισα τα μάτια του το βλέμμα μου φωτίστηκε! Αμέσως με έσφιξε στην αγκαλιά του και μου χάρισε το πιο γλυκό φιλί που έχω νιώσει ποτε στη ζωή μου.

Ρ:Μου ελειψες...είπε και τα καυτά τπυ χείλη βρέθηκαν στο λαιμο μου. Μισό μισό πρέπει να μιλήσουμε πρώτα

Γ:Ραφαηλ...είπα και τον απομάκρυνα ελαφρά για να τον κοιτάω. Τα πράσινα μάτια του με κοιτούσαν με απορία. Έκλεισα την πόρτα και τον τράβηξα ελαφρά από το χέρι και πήγαμε να καθίσουμε στο καναπέ. Με έβαλε να καθίσω στα πόδια του με τέτοιο τρόπο ώστε να έχει εύκολη πρόσβαση σε κάθε έκφραση του προσώπου μου. Γαμωτο! Ξέρει πως δεν μπορώ να κρύψω τις αντιδράσεις μου και το εκμεταλλεύεται!