10.04.2019
Sevgili Günlük
Dün gece sayımlardan sonra Jimin gizlice odama geldi.
Gerçekten kaçmak isteyip istemediğimi sordu.
Ona net bir şekilde buradan kurtulmak istediğimi söyledim.
Fakat o biraz kararsız gibiydi.
Belki de korkuyordu.
Nana'yı sordu bana.
Onu yanımızda götürüp götürmeyeceğimizi.
Ona götürmeyeceğimizi söyledim günlük. Onun yerinin burası olduğunu söyledim. Beni onayladı ama yüzünde farklı bir ifade vardı. Onun için üzülüyor gibiydi. Onunla kısa zamanda çok fazla vakit geçirmişti. Haliyle alışmıştı.
Yerinin burası olduğunu biliyordu ama üzülüyordu.
O an yüzünü avucumun arasına aldım ve bana bakmasını sağladım günlük.
Buradan kaçmadan önce bir kural çiğnesek ne olurdu ki?
O dolgun dudaklarını dudaklarımın arasına aldıktan sonra her şey daha kolaydı.
Zor olan bu kararı vermekti sanırım.
Hızlıca çıkardığım tişörtüm yerdeki yerini alırken onun hangi ara çıkardığını anlamadığım tişörtü de az önce yere attığın tişörtün üstüne düşmüştü.
Küçük yatağımda geriye giderken onu da kendime çektim.
Devamını sana anlatamam günlük.
Ayıp.
Ama çok güzel.
Kendimi yenilenmiş hissediyorum.
Yeniden doğmuş gibi hissediyorum.
Bir yere ait gibi.
Yerimi, yurdumu bulmuş gibi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Anna - PJM
Short StorySevgili günlük Sana ışık vereceğim dediği zaman ateşten hiç bahsetmemişti.
