Ik zit aan de keukentafel te staren naar mijn mobiel. Vandaag zouden ze de winnaar bellen en ik hoop zo dat ik het ben.
Ik kijk naar de tijd. 12:34. Jezus, ik zit hier al een twee uur niks te doen. Dit is echt zonde van mijn zondag.
Ik pak mijn mobiel op en zoek Daisy's nummer op. Nee wacht! Straks bellen ze en ben ik in gesprek. Ik pak de huistelefoon en bel Daisy daarmee. Terwijl ik luister naar hoe de telefoon over gaat blijf ik mijn mobiel in de gaten houden.
'Hebben ze gebeld?!' Gilt Daisy in mijn oor.
'Nee, nog steeds niet.' Zucht ik.
'Geen zorgen Shar, ze bellen sowieso. Ik kan me niet voorstellen dat iemand beter kan dansen als jou.'
'Dan heb je de andere kandidaten niet gezien.' Ik zucht weer.
'Kom op Shar. Ga iets doen! De hele dag naar je telefoon staren heeft ook geen zin.'
'Kan ik naar je toe komen?'
'Nee, ik zit in het park. Daar heb ik met Jordy en Nathan afgesproken. Dan kunnen we met zijn vieren chillen.'
'Is goed, ik kom er aan.'
Ik verbreek de verbinding en check mijn telefoon voor een gemiste oproep. Niks.
Ik trek een vest aan en stap in mijn vans. Dan trek ik de deur achter me dicht en pak mijn fiets om vervolgens naar het park te fietsen.
Mijn mobiel hou ik in mijn hand en blijf ik in de gaten houden.
'Heeeee kijk uit!' Hoor ik opeens.
Ik kijk op en zie een kale man een slinger geven aan zijn stuur om niet tegen mij aan te rijden. Oeps.
'Sorry!' Roep ik terwijl ik achterom kijk.
Dat was ook niet zo slim want met een klap rij ik tegen een paaltje aan en val met fiets en al op straat.
'Verdomme!' Roep ik als het me niet lukt om onder mijn fiets vandaan te komen.
'Moet ik je even helpen?' Klinkt er naast me.
Ik kijk op en zie een grijnzende Jordy staan.
'Ehmm.. Graag..' Zeg ik.
Jordy tilt mijn fiets op en ik kom overeind.
'Gaat het met je?' Vraagt Jordy.
Ik knik en veeg wat zand van mijn broek.
Jordy stapt op mijn fiets.
'Wat doe je?' Vraag ik verbaasd.
'Spring achterop, dan gaan we naar het park.'
Ik lach en ga achterop zitten. Aarzelend twijfel ik of ik Jordy vast zou houden of niet.
Alsof Jordy mijn gedachten kan lezen zegt hij: 'Hou me maar vast. Straks val je weer.'
Ik sla mijn arm om zijn middel en glimlach. Ookal kan hij dat niet zien.
Jordy begint te trappen en we fietsen naar het park.
'Zozo daar komen twee tortelduifjes aan!' Roept Nathan als hij ons aan ziet komen.
'Ha ha leuk hoor Nathan.' Zeg ik sarcastisch.
Jordy remt af en ik spring van mijn fiets af.
'Waar komen jullie samen vandaan?' Daisy wiebelt met haar wenkbrouwen.
'Ik vond Sharon onder haar fiets op de grond, dus hielp ik haar en bood een lift aan voordat ze weer onderuit zou gaan.' Jordy haalt zijn schouders op en gaat op een bankje zitten.
'Vandaag zouden ze toch bellen?' Vraagt Nathan aan mij.
Ik knik.
'Oh ja! En? Al wat gehoord?' Vraagt Jordy.
Ik schud mijn hoofd. 'Nee niks.'
'Komt nog wel, weet ik zeker.' Zegt Daisy.
Ik glimlach naar haar.
Dan trilt mijn mobiel.
'OH MIJN GOD! IK WORD GEBELD!' Gil ik.
Ik spring wild op en neer waardoor ik vervolgens met een klap op de grond val. Nathan wilt me overeind helpen maar ik neem al haastig mijn telefoon op.
'Hallo met Sharon Bos.' Zeg ik liggend op mijn buik op de grond.
Daisy, Jordy en Nathan beginnen te lachen.
'Dit ziet er te komisch uit!' Gilt Daisy.
Met een boos gezicht druk ik mijn vinger tegen mijn lippen en kijk ik hun waarschuwend aan.
'Hallo met Maaike! Ik was van de auditiedag. Ken je me nog?' Klinkt er aan de andere kant van de telefoon.
'Ja, natuurlijk!' Ik probeer mijn enthousiasme te bedwingen.
'Oké, mooi. Meid, ik mag je met veel plezier mededelen dat jij een van de winnaars bent, gefeliciteerd!'
En nu hou ik het niet meer. Ik laat me rollen op mijn rug en gil uitgelaten: 'YEEEEEEEEESSSS OH MIJN GOD ZO ERG BEDANKT!'
Ik hoor de andere nu nog harder lachen.
'Hahahahaha, je verdiende het. Tot hoe laat zit je morgen op school?' Gaat Maaike verder.
'Uhmm.. -DAIS HOE LAAT ZIJN WE MORGEN UIT.' Gil ik.
'Half twee!' Roept Daisy.
'Half twee.' Herhaal ik tegen Maaike.
'Oké. Is het goed als je om twee uur met een taxi op word gehaald? Dan ga je kennis maken met de andere winnaar en kunnen jullie met Dan en Jan nog een aantal dingen bespreken enzo.'
'Ja, super! Is de andere winnaar soms Eric?' Flap ik eruit.
'Nee, de andere winnaar is Levi. Hij is ook een erg aardige jongen. Maar, dan zie ik je morgen!'
'Tot morgen!' De verbinding word verbroken.
Ik gooi mijn armen in de lucht en lig gillend op de grond. Een paar mensen die voorbij lopen kijken me aan alsof ik een losgelagen debiel ben die uit een inrichting ontsnapt is. Oké, zo zie ik er nu ook uit. Maar het boeit me niet. Ik heb gewonnen! Ik ga samenwerken met Dan Karaty en Jan Kooiman!
'Jezus Shar, doe normaal! Iedereen kijkt naar je.' zegt Daisy terwijl ze me omhoog hijst.
'Ik heb gewonnen!' Gil ik als ik overeind ben.
'Goh daar waren we nog niet achter!' Lacht Nathan.
Jordy, Daisy en Nathan feliciteren me.
'Morgen word ik opgehaald met een taxi en ga ik mijn danspartner ontmoeten.' Zeg ik.
'Hopen dat het een knappe gast is!' Zegt Daisy.
'Of niet, anders word Jordy veel te jaloers.' Grapt Nathan.
'Inderdaad.' Jordy kijkt me met een serieus gezicht aan wat me een beetje verward. Hij vind me toch niet leuk?
---------------------
Ik kom thuis en smijt de deur achter me dicht.
'RAAD EENS WIE GEWONNEN HEEFT?!' Gil ik.
'Heb je gewonnen?! Niet waar! Lieverd, ik ben blij voor je!' Roept mijn moeder.
'Je hebt het super gedaan meid, ik ben trots op je.' Mijn vader geeft me een klopje op mijn schouder.
'Ik ga patat halen om het te vieren.' Zegt Youri.
Ik lach. Wauw, dit is het beste wat ooit in mijn leven gebeurd is. Ik word beroemd!
-----------------------
Kort hoofdstuk, I know I know. Volgende hoofdstuk komt hopelijk snel. Comment a.u.b. wat ideeën en inspiratie, heb het hard nodig!
Nu komt het verhaal pas echt op gang :)
Vote&Comment <3
JE LEEST
Het dansduo.
TienerfictieDit verhaal gaat over Sharon. Een meisje van 14 jaar, lang donkerblond haar en best klein. Haar grootste passie is dansen. Op een dag kijkt ze naar het nieuws en ziet ze dat, nu Dan Karaty Nederlands kan, hij samen met Jan Kooiman op zoek is naar ee...