Anna - PJM

16

16.04.2019

Merhaba Sevgili Günlüğüm

Bugün sana son kez yazacağım

Kişisel algılamanı istemiyorum. Bugün benim içinde son gün olacak.

O korkunç olayın üzerinden 4 gün geçti.

Bir günümü uyumakla geçirdim. Diğer günümü anlamakla.Kalan iki günümü de bu kararı vermeye ayırdım.

Gerçek bir karar..

Sana olanları anlatayım günlüğüm.

O gün kapıları açıp kaçtığımızda her şeyin çok güzel olacağına şüphem yoktu.

El ele sokaklarda koşarken durmamıza sebep olan bendim. Bir kafenin televizyonu gözüküyordu ve televizyonda gözüken kişi Jimin'di.

BTS 'in geri dönüşü başlığı altında konulan videoyu gördüğümde şaşkınlıkla yanımdaki Jimin'e bakmıştım ama yoktu.

Her yere koşmaya ve ağlamaya başlamıştım. En son kafam kaldırmadığı için bayılmışım.

Gözümü hastanede açtığımda bir çok şey kafama oturmuştu.

Artık eskiyi, mazimi hatırlıyordum ama bu acı veriyordu. Kalbim acıyordu.

Kalbim çok fazla acıyordu.

Sana anlatmak istiyorum günlük. Geçmişimden bahsetmek istiyorum. Doktorun da teşhisleriyle beraber.

Benim ismim Nana. 

Şizofreni hastasıyım.

15 yaşımdan beri bu hastanedeyim.

Yaklaşık 8 yıldır.

13 yaşında bir kaç adam tarafından kaçırılarak 2 yıl boyunca işkence gördüm.

Yanımda bir kız daha vardı ama yaklaşık 7 ay sonra öldü ve ben onun ölüsüyle o odada 1 buçuk yıl geçirdim. Şuan yaşasaydı muhtemelen 18-19 yaşında olacaktı.

Doktorların dediğine göre o odadayken diğer kız ölmemiş gibi yaşamışım. 

Dahası başka insanlar da varmış gibi yaşamışım.

Hastaneye ilk geldiğimde benimle beraber 7 kişi getirmişim günlük.

İnanabiliyor musun?

Tek başımayım ama 7 arkadaşım var.

Doktorlar geçen yıllarda ağır tedavilerle hepsini aklımdan silmişler ama o anda yeni birini yaratmışım.

Anna..

Onu sadece yaratmakla kalmayıp kendim sanmışım.

Güçlü, korkusuz, akıllı ve kötü şeyler yaşamamış güzel Anna.

O olmak istemişim ve de işkence gören Nana'ya yani kendime uzaktan bakıp bakıp acır hale gelmişim.

Ne kadar kafa karıştırıcı değil mi günlük?

Anna o kadar güçlü bir karaktermiş ki doktorlar onu bir türlü yenememişler.

O yüzden bana bir günlük vermiş. Anna hakkındaki şeyleri yazarsam onun zayıf noktasını bulabilirlerdi ama tahmin etmedikleri bir şey oldu.

O hastanemize yaptığı büyük bağıştan sonra fotoğraf çekinmeye gelmişti ve ben onu görmüştüm.

Jimin.

Anna deli değildi günlük. Ona göre burada kalmak haksızlıktı. Jimin ise onu buradan kurtaracak, ona sevgi verecek ve daima yanında olacaktı.

Ama bir sorun oldu günlük.

Ben Jimin'e hem Anna hemde Nana olarak aşık oldum.

Haliyle aşk üçgeninin içine düşüp hem mutlu oldum hemde acı çektim.

Daha sonra onu televizyonda görünce de fazlasıyla güçsüz düştüm.

Sevgili günlük

Artık her şeyin farkındayım. Ben Nana'yım fakat içimdeki Anna'yı hissedebiliyorum. O hala benimle ama deli değilim.

Herkesin içinde güçlü bir yan olur ya Anna'da benim için bunu ifade ediyor. Fazlası değil.

Şimdi gelelim son günüm fikrine.

Günlük.

Ben Jimin'i çok seviyorum. 

Onunla yaşadığımız her şey çok güzeldi. Bir yalan olmasını kabullenemiyorum.

Kavgamız, gülüşlerimiz, sohbetlerimiz, ellerimi tutması, öpüşmemiz, sevişmemiz..

Her şey bir yalandan ibaretmiş.

Ben bu gerçeği kaldıramıyorum günlük.

Onun yokluğunu kaldıramıyorum.

En acısı da ne biliyor musun günlük?

Ben onun yokluğuna ölürken, onun benim varlığımdan da yokluğumdan da haberi olmayacak.

Hoşçakal.

Nana...