dünyaya bir kuş olarak gelmek isterdim. nede ozgurler! istedikleri yere istedikleri şekilde ne de güzel gidebiliyorlar! ya biz? ya biz insanlar? neden hep engeller var önümüzde? bir yere giderken trafik birine giderken koca bedenler sebepler sonuçlar vesaire vesaire.... özgürlük! Imm nefis bir kelime. Söylerken bile insanin içi huzur doluyor. İçinde bütün duyguları barındırıyor. Lakin yasamaya gelince iste vesaire vesaire dediklerimiz çıkıyor. Bu adaletsizlik! neden insanlar istedikleri yere çabucak gidemiyor? yada neden birini sevdiğinde kavusamiyor? özgürlük bu kadar guzelken neden yasayamiyor çoğu insan? adaletsiz bir dünya zaten evet ama içinde hiç mi adalete özgürlüğe dair birşey yok. ee bilseydik böyle olacağını gelir miydik? yada böyle olması için mi gönderildik? soru soruyu açıyor. ben diyorumki kahrolsun bazı şeyler kahrolsun önümüze koyulan engeller. ve iyiki var özgürlük yasayamasakta! ama söylemesi bile güzel. BEN ÖZGÜRÜM....
