Abby's POV
"Ayieeeeeeeeeeeee..Waaaaaaaaaaaah. Yes!!", dinig na dinig dito yung sigaw ni Insan
"Bakit crush ako ng crush ko??"
O_O 7 *kamot sa ulo*
Seryoso?? Nagkaaminan na sila ni R-Dane? So tama nga ang hinala ko na may gusto si R-Dane sa pinsan ko...So dapat pala na magpasalamat pa siya sa akin
*Kring*Kring*
Juding Calling.....
Ano nanaman kayang kailangan neto. Gabing-gabi na, nang-iistorbo pa! Tss.Namiss naman niya agad ako. Choooos napakafeelingera ko talaga kaya lagi akong nasasaktan eh =___=
"Hello! Bakit ka nanaman napatawag. Miss me that much??", biro ko sa kanya. Feeling ko wala na akong feelings para sa kanya
(May practice daw tayo bukas...)
"Seryoso?? Bukas?? So wala na tayong time para magpahinga ganun?? Grabe naman yun Juding! Oo gusto kong mapasama sa mga ganung play, kaso halos araw-araw ata ang practice buti sana kung ako ang bi..............
(Kailangan mong magpractice kasi ikaw ang bida)
Processing......
Processing......
Processing......
"AKO ANG GAGANAP NA CINDERELLA??", alam kong masyadong pambata ang story ni Cinderella..pero anong magagawa namin sa Teatro Filipino, yun ang mabunot namin...Tss! Fairytale...Sa mga story lang naman may happy ending!!
(Oo??), parang nakakaloko naman tong kausap ang lamya
"Hoy Juding! Anong problema at sobrang lamya ng boses mo??"
(Wala...As if naman na may pakialam ka!!)
"Hoy! Akala mo hindi ko narinig yun! Kung ayaw mong sabihin wag mo!!!"
*toot*
Binabaan ko na ang loko. So siya pa ang galit?? Siya pa talaga?? Siya na nga ang nang-iwan kahapon at hinayaan akong umuwi mag-isa tapos siya pa yung galit. Bwisit talaga yung Juding na yun...
"Akala mo ikaw lang ang pwedeng mangsnob. Tss, baka akala mo si Abbelane Fernandez to!", balewalaan pala ang laro mo ha?? Sige pagbibigyan kita...
Maaga akong nagising para magready na dahil may practice nga kami. Sobrang excited na talaga ako kasi naman ako ang bida...Akalain niyo yun, parang kahapon napipilitan lang sila na isali ako tapos ngayon hawak ko ang main role...What a life ^_^
"Masaya ata ang gising niyong dalawa ah", napatingin naman ako kay Insan tapos bigla siyang namula
"Woooohoooo...Bakit ako CRUSH ng CRUSH ko", nagulat naman silang dalawa sa sinabi ko...
"Oooh Tita, Insan anong mukha yan??"
"UMAMIN NA SAYO SI KLYDE??" ,sabay pa nilang sabi...Baka nga umamin
"=_______________="
"Wow, Insan kelan siya aakyat ng ligaw??", sige Yesha laruin mo ang sarili mong laro at makikisakay lang ako...Bwahahahahaha
"Hindi no. Walang namamagitan sa amin ni Klyde...Pero alam mo ba Tita at Insan may narinig akong sumisigaw kagabi ang sabi pa nga niya, ahem *clears throat* Bakit crush ako ng crush ko", nakita ko na nanlaki ang mga mata ni Insan gusto ko sanang tumawa kaso kailangan ko munang gumanti..Hihi ang pilya ko talaga
"Talaga Abby?? Sino naman kaya yun??" Tapos napansin siguro ni Tita na iba ang mukha ni Insan "Ikaw ba iyon anak??", Ahahahahhahaha...lintek namumutla si Insan...Gusto kong malupasay sa lapag dahil sa sobrang epic ng mukha ni Insan, parang natatarng ewan.
BINABASA MO ANG
Two Is Better Than One
Roman pour AdolescentsSa simpleng banggaan nabago ang buhay ko, sa pagiging simple naging komplikado!! Paano ko malalampasan to?? ~Ayesha Blaire Montaire Diba mahirap mamili? Lalo na akung ang pagpipilian ay parehong...