Ενας ξέφρενος χορός.
Η μέρα με την νύχτα χορεύουν ταγκο.
Ζέστη, κρύο ποιος νοιάζεται;
Σκοτος, φως δεν πειράζει.
Η μικρή πεταλούδιτσα χωράει καλύτερα στον άνεμο.
Με φτερά από μεταξύ, μπλε σαν τον ουρανό.
Ζήλεψε η μέρα, θυμοσε η νύχτα.
Μια κατάρα. 24 ώρες ζωής.
Όμως η μικρή πεταλούδιτσα δεν θα κάτσει.
Η ζωή είναι ένας χώρος.
Χωρεψε πετά σαν πεταλούδα.
Σαν να εξαφανίζεται κάτω από το φως του ήλιου.
Ένα μικρό αθώο παιδί που θα χαθεί.
Πόσο άδικο
Τικ τοκ τικ τοκ
Το τέλος είναι κοντά
Μην κλαις
Μην κάθεσαι
Πετά πετά πεταλούδα μου.
Τι όμορφα αυτά τα λουλούδια.
Όμορφη παγίδα...
Πως τολμησες να κοροϊδεύεις τους άρχοντες;
Το χειρότερο αρπακτικο από όλα
Ένας μικρός άνθρωπος
Ήταν παιχνίδι για αυτόν τον μικρό δεμονα
Όμως δεν ήταν γρήγορη
Άργος ο θάνατος
Πόσο εύκολο είναι να σκιστει το μετάξι.
Ακόμα δεν τελείωσε η μέρα
Πόλεμος!
Τικ τοκ
Τικ τοκ
Πρόωρα ήρθε το τέλος
Ήθελε να πεθάνει την νύχτα
Να κάτσει σε ένα λουλούδι
Γελάει η νύχτα
Δεν θα την έβλεπε ποτέ...
Ένα φτερό ελεύθερο
Ένα φυλακισμένο
Γιατί ηλιε;
24 ώρες ζωής κατάρα
όμως η ώρα ήρθε πιο γρήγορα
Αφέθηκε
Έπεσε στο έδαφος...
Περίμενε
Τικ τοκ
Γιατί δεν πέθαινε επιτέλους;
Ποιος γελάει τώρα;
Άδικος ο κόσμος.
