MARDİN YOLCUSU (DÜZENLENİYOR)

7.Bölüm

Medya zehrisan

***
Ölü bedenle yaşamak ne kadar kolay olabilir ki?

Masumiyetimizi bir damla kanla kaybederiz halbuki kan sadece bir göstermedir.
Hazar inanmismiydi bana, inanmismiydi benim masum olduguma?
Hiç acımadan söylediği o acı sözler bana acımasızca dokunması, bunların tek sebebi neydi? Cihan ile yattigimi sanıyor olmasimiydi?

Ben babama söz vermiştim. Evlenmeden kimse ile birlikte olmicak ve allah katında doğru bir şekilde yapacaktım. Ama...öyle olmadı.
Baba...sana verdiğim sözü tutamadım. Istemeden koruyamadim kendimi bu zalim ellerden.

Sözümü tutamadiysam bende daha fazla yasayamazdim! Benim için artık yaşam durdu.
Hazara yalvarirken bir kere bile bana acımadı. Zalimce sahip oldu!
Gözümde ağlayacak yaş bile kalmamıştı.
Hazar hala dustaydi bense ölü bedenim ile yatakta ruhsuz gibi yatıyorum. Böyle mi olması gerekiyordu? Ben bunu mu hak etmiştim?

*yazar dan*

Genç kiz yaşadığı o acı olaydan sonra aklından tek geçen sey intihar etmek olmuştu. Dayanamam dedi yapamam ben bu lekeyle. Acı içinde yataktan doğrulup yerdeki, hazarin yırtarak çıkardığı elbiseye uzanıp üstüne geçirmişti.
Yatakta ki bir damla kana acı içinde bakti. Masumiyetini kaybettiği andı.

Hazar telefon da duyduğu şeyler ile adeta ofkeden nefretten gözü kör olmuştu. Bilmiyordu ki bir oyuna itildiğini, bilmiyordu ki haşin ağanın oyununa geldiğini.
Hiç acımadan sahip olmuştu bakmaya kiyamadığı asi sevdasina. Belki pişman olup af dilicekti zehrisandan ama yapılan hatanın sonucu bir ölüme neden olacaksa eğer asla affedilmicekti.

Hazar konakta odasında sıkıntı ile otururken telefon gelmişti. Zehrisanin cihanla aynı restorantta olduğunu haber vermişlerdi.
Hızla konaktan çıkıp adresini aldığı restoranta gitmisti. Cihan ağa zehrisana zarar verebilir diye korkarak hizlanmisti. Bir an önce diline bile getiremediği sevdasini onun yanından almak istiyordu. Zaten insan ne kadar korumak istese o kadar zarar veriyordu.

Zehrisani çekip götürmek istemişti ama inatçı sevdiği gelmiyordu mecbur zor kullanmıştı. Cihanin yapacağı bisey yoktu biliyordu hazar ve onun öfkesini şimdi değil ama elbet o doktor benim olacak dedi içinden.
Kubra arkadaşının arkasından ne kadar kossa da onu o beladan alamamisti.
Üzülüyordu arkadaşına, babasının ölümündeki acı yetmezmiş gibi birde söylemeye korksada bir sevdaya kapılmıştı.

Hazar calan telefonu sinirle acip karşıdakini dinledikten sonra zehrisana igrenerek bakmıştı. Nasıl olur! Nasıl olur da bana masum rolleri oynayan asi davranan kız, cihanin kollarina koşmustu! Artık onu tutan hiçbirşey yoktu. Ben ona dokunamazken onun çoktan kendini sattığını öğrenince zehrisana acimicakti bile.

Getirdiği dağ evinde kaçmaya çalışmıştı ama onu zorla odaya atmıştı. Zehrisan ne kadar hazara yalvarsa da hazar çoktan oyuna kanmis zehrisana acımasızca sahip olmuştu. Hazarin aklında sadece benim dokunmaya bile kiyamadigim kişi, serefsizin yatağına giriyorsa benim de yatagima girer diye düşünuyordu. Bilmiyordu haşin ağa nin oyununa geldiklerini.

Hazar gece boyunca sadece cihanin zehrisana dokunduğu sandığı yerleri parcalarcasina silmek ister gibi dokunmustu. Belki dedi belki silinir üstünden o izler.

Hasin ağa konağında kahvesini keyifle yudumlayıp yaptığı plana ne kadar da doktor için uzulse de seviniyordu hazar agadan intikam aldığı için. Oğlu cihan duysaydi yaptığı şeyleri belki babasını asla affetmicekti, çünkü oğlunun başkasına dokunmuş bir kızı isteyip evlenmek istemesini törenin de istemiyecegini biliyordu ve bunu babası da engel olacaktı. Oğlunun uzulcegini biliyordu ama o doktordan alincak bir intikam vardı onu asla gelin almazdı.