Chanyeol's Duties || ChanBaek

The Boy Who Commits Murder

To: ChimForTae

_______________________

Birden telefonu çalmaya başladığında kafasındaki düşünceler dağıldı. Gizli numarayı görünce kaşlarını çattı.
"Alo?"

"Beni özlemiş olmalısın."

Robot'un sesini duyduğunda kalbi duracak gibi oldu. "O kadar özlememişim ki."

"Kalbim kırıldı." Robot sinir bozucu bir ses tonuyla güldü. "Sana şimdiye kadarki en güzel görevi vereceğim."

"Başka birilerini bulman gerekecek. Diğerleri artık görevleri yapmayacak. Tek başıma Kyungsoo'nun yaptığı hackerlığın veya Kris'in kırdığı kapıların birazını bile yapamam."

"Bu görev sadece senin için."

Chanyeol tek kaşını yukarı kaldırdı. "Öyle mi? Dolabıma bırakmak yerine telefonda mı söyleyeceksin bu sefer?"

"Bu görev sana özel olduğu için böyle yapıyorum."

"Pekala. Söyle bakalım."

"Görevin..." Robot'un sesiyle ne kadar oynanmış olsa da Chanyeol onun gülümsediğini hayal edebilmişti.
"Görevin Kris'i öldürmek."

**********************************************************

Chanyeol eve geldiğinden beri bunu düşünüyordu. Hayatı boyunca belki yüzlerce yeri soymuş, bir sürü arabayı çalmış olabilirdi ama birini öldürmek... Hem de tanıdığı birini öldürmek, işte bu çok fazlaydı. Bunu yapamazdı. Birini öldüremezdi.

Ama Robot buna karşılık ablasını ülkenin en iyi nöroloji hastanesine yatırmayı teklif etmişti. Chanyeol yeterli tedaviyi alırsa ablasının tekrar konuşabileceğini ve belki de yürüyebileceğini biliyordu.

"Abla... Ben mahvoldum..." Ellerini yüzüne bastırdı ve derince iç çekti. "Ne yapacağım?"

Ablası yorgun gözleriyle sadece ona bakıyor, hiçbir şey söyleyemiyordu. "Bir şeye ihtiyacın var mı? Tuvalet, yemek?" Ablası hayır dercesine gözlerini kırpıştırdı. Chanyeol hızlıca salondaki büyük takvime baktı. Şükürler olsun ki daha ablasının regl dönemine birkaç hafta vardı. O hafta ablasıyla uğraşmak onu banyo yaptırmaktan bile zor oluyordu.

Chanyeol yapacağı bir iş olmadığını fark edince odasına giderek yatağa uzandı. Robot'un verdiği görevi düşünmemeye çalışıyordu. Her şeyi düşünmeyi bir kenara bıraktı ve sadece Baekhyun'un yüzünü düşünmeye odaklandı.

İnanılmaz bir şeydi, sadece yüzünü düşünmek bile Chanyeol'un stresini azaltıyordu. Chanyeol o sırada neden yıllardır Baekhyun'a zorbalık edenlere karşı onu koruduğunu fark etmişti. Yıllardır onu beğeniyordu, sadece bunun farkına varamamıştı.
Gerçi... Son zamanlarda Baekhyun'un korunmaya ihtiyacı olmadığını fark etmesi çok uzun sürmemişti. Kris'i nasıl duvardan duvara atabildiğini hatırlayınca kıkırdadı.

*************

Kyungsoo, Kris ve Jongdae genelde buluşma mekanları olan terk edilmiş okulda buluşmuşlardı. Kyungsoo gergin bir şekilde etrafa bakıyordu.
"Millet, belki de Chanyeol'un konuşmasına izin vermeliydik. Onu hiç dinlemedik."

"Diyeceği hiçbir şey yoktu." Kris umursamaz bir şekilde arkadaşına baktı. "Takımın lideri olmayı hiçbir zaman hak etmemişti."

"Ama-"
Ana kapının açılma sesini duyduklarında hepsi sustu. Kris arkadaşlarının önüne geçip yumrukları hazırlamıştı bile. "Chanyeol mu?"