Heian Palace:Hōm no Hinode

Chapter 17: Tochi

[ Yoi's POV ]

Makalipas ang ilang araw pag katapos ang nangyari sa palasyo nong gabi iyon. Ngayong araw napag desisyonan kong mag palipas oras. Hawak ko ngayon ang panang pinag ka interesan ko bago pa kami makakarating dito sa palasyo.

Tanaw ang aking target na puno sampung (10) metro ang layo sa akin. Ipinwesto ko ang aking kamay habang inasinta ko ang aking patatamaang puno. Huminga ako ng malalim habang naka pikit sabay pakawalan ang palasong nanggagaling sa aking pana. Mga ilang segundo ay nag tungo ako sa punong iyon bull's-eye talaga.

Sa aking pamamalagi sa tirihan ng aking ama ay lagi nya akong pinag eensayo noong una hindi ko alam kung bakit kailangan kong magpalakas at mag ensayo ng mag ensayo. Naaalala ko pa ang kanyang sinabi noong araw na iyon

"Anak magagamit mo ang aking mga tinuturo ngayon sayo pag dating ng tamang panahon."

Naalala ko din tuloy iyong araw na iniligtas ko si Tochi. Hayy naku nag pahinga muna ako saglit bago mag umpisa ulit ng bagong pag eensayuhan. Sa totoo lang naka lista na yan bago ako mag ensayo.

Una kong pa eensayuhan ko ay ang  may gamit na armas pag katapos naman nyan iyong mano mano.

• Bow and Arrows
° Dual Swords or Knight Swords
• Berserkers Swords
° Spears
• Shurikens

A/N: iyong mga ganyang swords nakuha ko lang sa aking nilalarong online game na "Swords of Immortals" gandang laro MMORPG na klase

Matapos ang isang minutong pahinga ay napag pasyahan kong
mag ensayo ulit ng may narinig akong kaluskos. Agad ko namang pinakiramdaman kung sino

Lumabas ka Jan!

Kumaluskos ulit. Hanggang sa lumabas si...

TOCHI?? Kanina ka pa na riyan?

Gomennasai onee-chan! Di ko ibig na ikaw ay ma isturbo sa iyong pag eensayo. Ako lamang ay nawiwili sa iyong aking galing sa pag gamit ng sandata.

Nginitian ko na naman sya.

Ahh ganun ba... Halika rito. Gusto mo bang turuan kita

Kita ko naman ang pag ka bigla at pag ka galak sa kanyang mga mata.

Talaga nee-chan!?

Di ko na pigilang mapa halakhak

Eh? Seryoso po ako sa aking tinuran nee-chan.

Paumanhin ngunit napansin kong galak na galak ka. Bakit? Hindi ka ba tinuturuan dito mag ensayo?

Hindi po kasi ayaw ni ina na turuan ako kasi bata pa raw ako.

Hmm ganun ba... So tuturuan kita?..

Opo nee-chan! Ikinagagalak kung ako'y iyong sanayin.

Walang anuman Tochi. Ngunit hindi pedeng malaman ng iyong Ina. Kaya pag igihan mo ang pag escapo sa palasyo😂😂

😅😅Walang problem nee. Magaling ako riyan

Halata nga bunso kasi di ko alam pano ka nakarating sa lugar na eto na sa pag kakaalam kong di pa napupuntahan nino man.

Ah. eh? Kasi po narinig ko lang Po kayo

Talaga? Okay umpisahan na natin

Sa ngayon palakasin muna natin ang iyong katawan kailangan mong mag stretching.

Pano ba iyon nee?

Sundin mo ang aking ginagawa.

Agad naman nya akong sinunod. Nag inat inat muna kami ng katawan kasi baka mag bigla ang katawan ng isang to... Kaya ayun una naming ginawa sit-ups o bangon higa hanggang sa napagod kami. Nagpahinga  muna kami saglit dahil sa alam kong pagod na pagod na si Tochi kahit ako nga din ay napagod. Sabagay kanina pa ako nag eensayo bago hanggang sa dumating siya.

[ Tochi's POV ]

Nakita kong paalis si nee-chan habang ako'y kumakain. Hindi na ako bata upang mag laro laro lang ngunit ayaw ng aking ina. Habang inaalala ko ang mga sinabi sa akin ni Ina ay napag pasyahan kong sundan si nee-chan.

Papunta sya sa lugar na di masyadong pinupuntahan ng marami ang tawag sa lugar na iyon ang "Craze Maze". Sa pangalan palang malalaman mo na kung ano ang meron sa lugar

A/N: gawa gawa ko lang ang pangalan ng lugar hehe. Actually title yan ng poem na ginawa ko😅😅

Ang ikina ganda lang ng lugar na ito maliban nga sa maze o labyrinth nga ito. Sa loob nito ay isang masaganang lugar may ilog din doon na tinatawag na "Naeiha" sagana din ang ilog na ito.

A/N: gawa gawa Lang din yan ang pag pronounce nyan is ganito. Naeiha ( Næy-ha )

Marami nakakapag sabing may halimaw daw sa loob ng maze na nag babantay sa kasaganahan ewan ko lang kung totoo di naman ako pa naka punta roon. At nabasa ko lang iyon sa isang libro ng kasaysayan ng palasyo ng Heian. Hayst balik sa istorya

Sinundan ko muli si nee-chan sampung (10) metro Ang layo ko sa kanya. Mga ilang minuto ay tumigil sya sa di kalayuan at binababa nya muna ang ilan sa gamit nya. Lumapit pa ako hanggang sa may natapakan ako tuyong sanga. Hanggang sa

Lumabas ka jan!

Habang ako ay palabas nakagawa na naman ako ng ingay pa ka labas ko. Kita ko sa kanya ang pag kabigla.

* Flashback *

TOCHI?? Kanina ka pa na riyan?

Gomennasai onee-chan! Di ko ibig na ikaw ay ma isturbo sa iyong pag eensayo. Ako lamang ay nawiwili sa iyong aking galing sa pag gamit ng sandata.

Nginitian nya ako

Ahh ganun ba... Halika rito. Gusto mo bang turuan kita

Kita nyang nagalak ako sa kanya

Talaga nee-chan!?

Napahalakhak sya sa inasal ko

Eh? Seryoso po ako sa aking tinuran nee-chan.

Paumanhin ngunit napansin kong galak na galak ka. Bakit? Hindi ka ba tinuturuan dito mag ensayo?

Hindi po kasi ayaw ni ina na turuan ako kasi bata pa raw ako.

Hmm ganun ba... So tuturuan kita?..

Opo nee-chan! Ikinagagalak kung ako'y iyong sanayin.

Walang anuman Tochi. Ngunit hindi pedeng malaman ng iyong Ina. Kaya pag igihan mo ang pag escapo sa palasyo😂😂

😅😅Walang problem nee. Magaling ako riyan

Halata nga bunso kasi di ko alam pano ka nakarating sa lugar na eto na sa pag kakaalam kong di pa napupuntahan nino man.

Ah. eh? Kasi po narinig ko lang Po kayo

Talaga? Okay umpisahan na natin

* End of Flashback *

Di ko malilimutan ang pangyayaring eto. Nasiyahan akong ako'y sinasanay nya

Pag katapos naming mag pahinga ay inaya nya na akong umuwi dahil palubog na ang araw.

-------+-+----------+++----+-----++++-------+

Pansin ko lang sinipag yata ako humaba ehh😂😂😅✌️

Pls. Vote and Comment.

Domō arigatō 😊