Adın gelince akla, senden öte gitmeyi hiç bilemedi cümlelerim.. Sen en sevdiğim kitabı satır satır hatmetmeye benzersin.. Mürekkebimin sarı kağıtlarla usul usul dertleşmesinin en güzel halisin..Şairenin en sevdiği şiiri, yazılan ince mektupların yegane habersiz adresisin.. Gülücüklerin görüşümle-bana olmasa bile -içime heyecan düşüren en hoş hediyesin.. Adını yazarken harflerimin mutluluğunu el yazımın düzelmesinden anladığım en süslü latifelerimsin.. Yüreğimin hoş ahenkle bastırdığı ince sızım, aklımın bir türlü almadığı karmaşık cebirsel ifademsin.. Bir evin nadide gülü olan tek kızı gibi gönlüme her istediğini yaptırabilen tek ahkam sahibisin.. Edebiyatta mübalağayı hak eyleyenimsin.. Bahsettiğimde yüreğimin uçuş uçuş olduğu, ekseriyette sızısından çok neşesini ömrüme ram eden güzel yarenim.. Yoksul ülkelerde varlığa duyulan hasret gibisin, isminin telaffuzumda bile ömrüme bayram şenliğini sayfalarca kurabilen türdensin.. Seslenişimi en ağırdan işiten ve sunuşlarımda beni baş başa bırakan görmezden gelenimsin.. Avuçların okunup okunup bitmeyen uzun ve dertli duası, uykuların uyanılmayı hak etmeyen en tatlı ve güzide ruyasının.. Müspet bir yara gibisin bende , varlığından huzur bulduğum.. Yani diyeceğim o ki .. Sen ara vermeden sevdiğim insan değil .. Hiçbir zaman sevmelere ara vermeyi istemediğimsin...
