*** Genç kız ve sevdiği adam yerde birbirine sarılıyor aynı zamanda da hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Kız kendini sevdiği adamın kollarına bıraktı çünkü artık dayanamıyordu.Gözleri kapanması için ona yalvarırken o uyanık kalmaya çalışıyordu.Genç adam ise sevdiği kızı hiç bırakmayacakmış gibi kucağına aldı ve hasta yatağına doğru ilerledi.Genç kızın bunu öğrenmesi kötü olmuştu.Genç adam ne yapacağını,nasıl açıklayacağını bilemiyordu.Tek istediği meleğini kaybetmemesiydi.
***JUNGKOOK ***
-Sizce uyanınca ne diyecek?(lisa) -Bilmiyorum ama baya bir hayal kırıklığı yaşamış olmalı.(tae) -Ne olursa olsun umutsuzluğa düşmemesi için yardım etmeliyiz.(jimin) -Yah Jungkook uyanacak kız birazdan,git istersen.(jin) -Tamam hyung.(jk)
Rose uyanmadan yanına gittim,uyanınca sakinleşmesi için sakinleştirici yaptılar koluna. Öylece uyumuş,melek gibi ama bu melek olmadan biz ölürüz,sonuçta dünyayı kötülükten koruyanlar meleklerdi ve bu kız onlardan en güzeliydi.
-J-jungkook n-nasıl?
Yeni uyandığı için sesi çok sessiz çıkıyordu.
-Herşeyi açıklaya bilirim inan bana sende hak vereceksin?
-Pekala dinleyeceğim,başla...
-Aah senin hasta olduğunu bilmeni istemedim.,çünkü senin umutsuzca davranacağından,kendine zarar vereceğinden korktum.
***Rose*** Başı aşşağıda konuşurken,yüzüme bakmıyordu...ağlıyordu.Evet ona kırgın olsamda ağlamasını istemiyordum,neden mi?Açıklamaya gerek olduğunu düşünmüyorum.Elimi çenesine koyup kaldırdığımda hıçkırarak ağlıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bana her ne kadar yalan söylese de yüzünü gördüğüm an onu affeyordum.Çünkü kıyamıyorum.
-Heyy tamam anlıyorum,biraz fazla çıkışmış ola bilirim.(rs) -Affettin mi?(jk) -Sen böyle ağlarsan öldürsen bile teşekkürler derim...burukça gülümsedim.
O da bir anda bana sarıldı.Bende ona sarıldım.Yüzüm onun göğüsündeyken,
-Jungkook?(rs) -Efendim aşkım?(jk) -Ben ölücek miyim?(rs) -Asla!!(jk) -İzin vermezssin değil mi?(rs) -Gerekirse kendi ruhumu sana veririm.(jk)
Dediği cümleye sedli bir şekilde gülerken hala sarılmış bir şekildeydik.Bir anda kapı açıldı yavaşça ayrıldık.
-E şey bize küs müsün unnie?(lisa) -Sence?(rs)
Güldüğüm zaman o da koşarak yanıma yaklaştı. Hepsi gelip bana sarıldı bende onlara sarıldım yine ağlıyordum sanırım bu yüzden söylememişti haklıydın jungkook.Sana her zaman güvenirim.Aynı zamanda size de.
Doktorun bir anda içeriye girmesiyle ona doğru döndük.Bize umutla bakıyordu.
-Rose hanım kısa bir zaman önce sizin hasta olduğunuzu öğrendik...hastalığın daha başındaydınız daha.Şimdi isee...(dk)
