Hi guuuuuyyysss!! Hahaha! Masayang masaya talaga ako ngayon kasi sa wakas! Natapos ko narin to! Sa totoo kasi, marami na talaga akong nagagawang story kaya lang palagi akong nawriwriter's block.
Ang dahilan talaga na ginawa ko ang Dear Crush is because kagaya ni Amy noon eh marami akong gustong itanong at sabihin sa crush ko kaya lang eh hindi ko masabi sabi. Pero hindi kagaya ni Amy, hindi ko natamasa ang happy ending ko. Sa totoo kasi dalawang beses na akong na nasawi. Oo, crush lang lahat ng yun pero iba parin talaga kung may iba ng ginugusto ang taong gusto mo.
Kaya kayo diyan! Kung may gusto kayong sabihin sa isang tao, wag niyo ng patagalin pa dahil magsisi talaga kayo sa huli. Gaya nga ng sinabi ni Daniel Padilla sa Must Be Love "YOLO: You Only Live Once" at yung "LIS: Life Is Short". So spend your time wisely ans as much as possible, do what you want to do before its too late, don't wait that you'll cry in the end.
Sooooo, thank you thank you talag sa lahat ng active readers, solid readers, silent readers, basta! Sa lahat ng nagbasa, nagpuyat, nakilig, nacarried away, nag add ng Dear Crush sa Library nila!! Maraming maraming SALAMAT, ARIGATTO ( haha! correct niyo lang kung mali ), THANK YOU, sa lahat lahat na na linguwahe! Your support means so so much to me! Worth it lahat ng pagapapasaway ko sa mama ko at sa ang mga eyebags ko! Haha!
BASTA THANK YOU TALAGA! YAN LANG TALAGA AMG MASASABI KO SA INYONG LAHAT! NAOOVERWHELM TALAGA AKO KAHIT MAY ISANG SOLID READER AKO! HAHA!
At wait! Hindi pala talaga ako yung author na marreplayan kayo agad sa mga questions, comment, requests or dedications. Basta! Busy talaga akong tao. Thank you!
