Love Don't Die

Hoofdstuk 11 - Nog een huisgenoot

Vrijdag 8:15

Mijn mobiel maakt een enorme herrie. Ik doe mijn ogen open en ik knijp ze gelijk weer dicht. Ik ben gisteren vergeten de gordijnen dicht te doen.

Ik neem op. "Jade," zeg ik kortaf en nog een beetje slaperig.

"Jade, met Bee. Ehm... kun je langskomen?"

"Kom eraan."

Zeker wil ik wel langskomen. Ik heb nog een appeltje met haar te schillen. Ik schiet mijn kleren aan en ren naar beneden. Daniel houd met tegen als ik naar buiten wil gaan. Hij drukt een boterham in mijn handen. Ik glimlach. Daniel blijft Daniel. Altijd zorgzaam. Ik bedank hem. Buiten pak ik mijn fiets en race ik naar Bee's huis.

Ik weet waar de sleutel van de voordeur is. Onder een bloempot. Haar vader is waarschijnlijk weer eens op zakenreis. Bee zit boven. Haar ogen zijn rood en opgezwollen van het huilen. Ze vliegt me om de hals als ik binnenkom.

Ik snap het nu even niet meer. Zij had Tim toch gedumpt? Niet andersom? "Waarom heb je het uitgemaakt met Tim?" vraag ik.

Ze zucht: "Ik moest wel."

Ik frons mijn wenkbrauwen.

"Nouja, moest..?" vervolgt ze met een klein stemmetje en ze krimpt een beetje ineen. Het is even stil. "We gaan verhuizen," zegt ze opeens: "En ik wil geen lange afstandsrelatie."

Ik weet even niet wat ik moet zeggen. "Waar gaan jullie heen dan?"

Ze slikt. "Nieuw-Zeeland."

Met grote ogen kijk ik haar aan. "Dat is de andere kant van de wereld!" roep ik uit.

"Snap je het nu?"

"Ja," zeg ik en ik knik: "Maar ik vind dat je het aan Tim uit moet leggen. Hij is er kapot van.”

Ze haalt haar schouders op. "Het maakt toch niets uit."

Boos kijk ik haar aan.. Ik trek haar overeind en sleep haar mee het huis uit. "Jij gaat mee," zeg ik terwijl ik haar haar fiets aanreik. Ze is te verbouwereerd om te protesteren.

Ik sleur Bee mee de trap op. "Tim is boven," zei Daniel net. Tim ligt op bed, zijn gezicht in het kussen en diep onder de dekens. "Tim?" vraagt Bee aarzelend.

"Flikker op, trut," klinkt het. Zijn stem wordt gesmoord door het kussen. Ik geef Bee een duwtje in haar rug, om aan te geven dat ze naar hem toe moet gaan. Zelf ga ik weer naar beneden. Het gaat mij niets aan.

"En?" vraagt Daniel.

"Ze zijn aan het praten," antwoord ik terwijl ik op de bank ga zitten. Hij glimlacht: "Het komt vast goed. Wat was er aan de hand."

"Ze gaat verhuizen naar Nieuw-Zeeland en ze wil geen lange afstandsrelatie. Ik zucht: "Was er maar een manier om te zorgen dat ze gewoon in Nederland kan blijven."

Daniel grinnikt. "Nou, als ze het heel lief vraagt..."

Ik kijk opzij. "Zou dat echt kunnen?”

Hij haalt zijn schouders op: Hoe meer zielen hoe meer vreugd. Een iemand kan er nog wel bij."

"Kan dat echt?!" Blij vlieg ik hem om de hals.

"Als haar vader het goed vindt wel. Ik vind het prima en Jonathan vast ook wel."

Ik geef hem een kus op zijn wang en sta op. Hij bloost. Nerveus haalt hij een hand door zijn haar. "Ik ga naar boven. Het goede nieuws vertellen!"

Als ik bij de open deur aankom, wil ik gelijk weer weglopen. Tim en Bee zijn in een hevige zoensessie verwikkeld. Maar ze hoorden me.

"Jade? Is er iets?"

Ik lach geheimzinnig en doe alsof ik weg wil lopen.

"Jade?!"

"Als je vader het goed vindt mag je hier komen wonen." Bee zet grote ogen op. "Echt waar?!"

"Echt waar," antwoord ik. Ik glimlach: "Ik zal jullie weer alleen laten."

Vrijdag 11:36

Ik wordt wakker van geluiden van beneden.Deuren van keukenkastjes, gelach en gepraat. Met een zucht stap ik uit bed.

Beneden is Bee eieren aan het bakken en Tim leidt haar daar meer vanaf dan dat hij haar helpt. Daniel zit aan tafel, met een of andere blonde bimbo op schoot. Hij fluistert iets in haar oor en ze lacht overdreven.

Daniel glimlacht al hij mij ziet. "Goed geslapen?" Ik knik.

Het meisje kijkt me argwanend aan. "Wie ben jij?"

"Jade, Tims zusje."

Ze lijkt nog niet helemaal overtuigt. Ze kijkt naar Daniel, die bevestigend knikt en haar een kus geeft. Ze grijnst triomfantelijk naar me. Ik trek mijn wenkbrauw op naar Daniel en hij haalt zijn schouders op. Het meisje, dat hij voorstelt als Ashley, merkt het niet.

Ik loop naar de bank en ga zitten. "Mag ik meedoen?" vraag ik. "Nee!" klinkt het uit twee monden. Ik zucht en staar geconcentreerd naar het scherm. Jonathan is bezig te winnen. "Wie is dat?" vraag ik fluisterend aan hem als het spel afgelopen is, duidend op Ashley.

"Een of andere chick die hem al tijden achterna loopt en nu haar zin heeft. Vandaag of morgen dump hij haar weer." Hij kijkt even opzij. "Jaloers?"

Verontwaardigd schud ik mijn hoofd. Een beetje twijfelend ga ik weer naar boven. Ben ik jaloers? Maar ik hou van Eddy. Ik denk dat het me gaat om de aandacht van Daniel en niet om liefde. Of hoe ik het moet noemen. Alles tussen ons is puur vriendschappelijk, ook al had - en misschien heeft - hij gevoelens voor mij.

"Hou eens op met piekeren," zeg ik zachtjes tegen mezelf. Tijd voor en bad. In de badkamer zet ik de kraan open. Badzout erin. Ik gooi mijn kleren gewoon door de badkamer heen. Langzaam laat ik me in het warme water zakken. Ik geniet.

Plotseling wordt mijn rust ruw verstoort door gebonk op de deur. "Eh.. Jade? Ik moet even iets pakken, kan dat?" Het is Jonathan. Vlug trek ik het gordijn rond het bad dicht. "Ja, kan wel!" roep ik. Ik hoor de deur opengaan. Ik houdt mijn adem in. Er gaat een la open en dicht en dan slaat de deur van de badkamer weer achter hem dicht. Ik adem weer uit en zucht. Drie jongens - soms vier - en twee meiden. Maar een badkamer. Dit is een drama.

Ik ben blij dat de snackbar vandaag dicht is en ik niet hoef te werken. Rust.

Jonathan krijgt gelijk. Aan het eind van de morgen wordt er een huilende blondine uit het huis gezet. Daniels gezicht staat grimmig. "Opgeruimd staat netjes," zegt hij en hij gaat naar boven.

Jonathan lijkt niet erg onder de indruk. "Je wilt niet weten hoeveel harten hij al gebroken heeft," zegt hij als ik hem vragend aankijk.

We spelen een spel waarvan ik de naam niet weet, maar ik ben er goed in. "En jij?" vraag ik.

Hij lijkt niet te begrijpen wat ik bedoel.

"Zoveel meisjes."

Hij grinnikt even en schudt zijn hoofd: "Maar een paar."

Het is goed om te horen dat er tenminste nog een jongen in die familie is die niet gewoon zijn lul achterna loopt.

Jonathan vloekt. Ik heb alweer gewonnen. Ik grijns: "Nog een keer?" Ik glimlach liefjes naast hem.

"Vooruit dan maar," grijnst hij.

Enkele maanden later

Vrijdag 15:14

"Krijgen jullie nou nooit genoeg van het gamen?" vraag ik aan Jonathan en Coen. Er komt geen reactie. Ik zucht. Ik denk dat ik maar weer boven op mijn kamer ga zitten tot anderen thuiskomen. Tim en Bee zijn samen weg. Daniel deed heel vaag over wat hij ging doen. "Gewoon even ergens heen," had hij gezegd.

Ik ga met mijn oortjes in op bed liggen. Ik hou van muziek. 'Lose my mind' van wildstylez dringt mijn oren binnen. Ik hou van dit nummer. Misschien is dat wel iets wat ik even moet doen. Gewoon even mijn verstand op nul zetten. Niet meer denken en piekeren.