"Jacey, ano to?!"
"Grades ba ang tawag mo dito?!"
"Yuck, look at her napaka desperada pati kay kel nagpapapansin"
"Witch"
"Slut"
"Whore"
My tears suddenly fell when I heard those words in my brain. I am a big disapointment. I don't know what to do!
When I look at my friends, my heart ached.
Kung kailan ko sila kailangan saka sila nawala. Tama nga sila, andiyan lang sila pag may kailangan. I don't know what to do. I can't trust anybody.
"Hey jacey, wanna hangout with me?" ngitng tanong ng isang lalaki sakin habang nasa likuran naman nito ang tropang kumukuha ng video sa amin.
I just looked at him and walk away when he grabbed my hand and held it tight.
"Bakit ayaw mo? Eh diba eto naman yung gusto mo?slut?"
I can feel my eyes became watery.
Oh no, please don't cry and bit my lower lip.
"Oh the slut is gonna cry, awww".
I run away from the scene and went home.
When I open the door I hear my mother's beg.
"Please roman, don't leave us pano na kami ng mga anak mo?" my mom said while crying.
"Anak?! Wala akong anak na pokpok!"my dad said
My heart just crashed into pieces. No one ever take my side. No one listen to my side. No one even bother to ask if I was doing fine. All I want is live my life happy, peaceful and now this?
After hearing those words I ran as fast as I could at hinayaang pumatak ang mga aking mga luha.
Heto ako ngayon naglalakad magisa sa isang madilim na daan. Iniisip kung dapat pa ba akong mabuhay o hindi. Lahat ng tao nagkakasala pero bakit nung ako ang nagkamali ay halos lahat ay humusga. Naglakad ako patungo sa tulay at pinagmasdan ang agos ng tubig sa ilog. Ano kaya ang pakiramdam ng tubig nito?
Ipinatong ko ang magkabila kong kamay sa hawakan at itinaas ang paa. Handa na ako. Handa na akong harapin ang kamatayan.
"Huwag mong gawin yan"
Napatingin ako sa gawing kanan ko at may nakita akong isang lalaki. Pakiramdam ko ay nasa 20's palang ito. Tinitigan ko lang siya at nginitiin.
"Hindi solusyon ang pagpapakamatay sa problema mo."
Tinawanan ko ang sinabi niya. Ano pa ba ang mas magandang solusyon sa problema ko? Nakakatawang isipin na nagtiwala ako sa isang taong sisirain lang pala ako.
"Talaga? Ano ba ang mas magandang solusyon na naisip mo?" tanong ko sakanya
Natahimik siya sandali sa tanong ko. Sabi ko na nga ba wala na talagang magandang dahilan para mabuhay pa. Napatawa ako ng mapakla at tinignan siya sa mata
"Huwag mo na akong pigilan, wala na akong halaga"
Kasabay ng pagbitiw ng mga katagang yon ay ang pagtalon ko sa ilog.
Finally....
