' ayoko ng mabuhay, ayoko na ayoko na ' bigkas ng babaeng pasyente na ikinangisi ko
' mag papakamatay ka, bakit? ' bigkas ko at hinawakan ang binti netong may pilay dahil daw sa pagkakatalon neto sa first building ng school nila
' aray !!!! Ayoko ng mabuhay ' sabay pag pipiglas neto upaang tumayo. Kaya naman lalo kong diniinan yung pagkakahawak sa binti niya na ikasigaw naman nya
' idiot, dalhin nyo to sa x ray room at kailangan nyang magpaxray ' dqli dali naman nilang dinali ito habang ang babae ay sumisigaw parin.
--------------------------------------------------
' you can go home later ' bigkas ko sa babae nagtalukbong naman ito ng kumot sa kanyang mukha na para bang walang naririnig.
' you know what may mga taong gusto kang mabuhay, so you should live kahit mahirap kahit di mo na kaya '
Sabi ko sabay alis sa harapan nya
--------------------------------------------------
'Ano ba tama na gregorio lasing ka na ' bigkas saakin ni simon asawa ng kapated ko
'Lagi ka nalang nag kakaganyan dahil sakanya. ' tinignan ko lang sya at uminom ulit ng alak.
'She should live, hindi ko man lang sya naipagtanggol hindi ko man sya nabawian sa mga ginawa nya ' sabi ko at lumagok ulit ng alak
' ni hindi ko nga alam kung bakit sya namatay wala akong kaalam alam, simon ' sabi ko at tumulo na ang mga luha ko
' you should live alexandra ' bigkas ko ng paulit ulit
'Beeeeppppp ' tunog ng kotse
At nakita ko ang aking kapated na nakatingin saamin
' simon bat kasama mo nanaman tong ungas na to' sabi ni cassandra na kapated ko kaya naman tinignan ko lang ito
'Ah ah babe alam mo namang best friend ko tong kapated mo eh atsaka wala syang kasama ' sabi ni simon habang nagkakamot ulo
'Ahh basta kahit na, ano kuya ganyan ka nalang sya nanaman kaya ka lasing na lasing ah ?!' sigaw nito sakaakin aakmang hahampasin ako nito kaya naman pinigilan ni simon
'Babe hayaan mo na alam mo namang first love ni greg yun eh ' sabi nya habang hawak ang kamay ng asawa
'Kuya tandaan mo sampung taon na ang nakakalipas simula ng namatay sya ' sabi nya saakin kaya naman napakamao ako
'Ano, kuya namam wag mong sisihin ang sarili mo ni hindi mo alam ang nangyare sakanya ' sabi nya ulit kaya naman tumayo na ko
'Patay na sya patay na matagal nya ' sa pag bigkas nya ng mga katagang yan ay isnag hampas naman sa lamesa ang ginawa ko at dali daling tumakbo paalis
'Ano kuya aalis ka ungas na to ' hiyaw nya saakin ngunit hindi ko ito pinansin at tumakbo nalang ng tumakbo hanggang sa napadpad ako sa kung saang lugar na tinatambayan namin ni alexandra
Ang mini cafe tinignan ko ito at inaalala ang mga panahong mag kasama pa kami ni alexandra, wala ng masyadong tao dito ngayon dahil marahil ay masyado nading gabi kaya naman pumasok na ako sa cafe at umupo kung saan ang lagi namang pwesto ni alexandra at pumikit
' i miss you alex ' bigkas ko
'Uhmm sir mag close na po kami ' sabi ng kasera ngunit hindi ko ito pinansin at pumikit parin ' ako po kasi ang mapapagalitan eh ' bigkas nya ulit saakin ngunit hindi ko parin ito pinansin at parang wlaang narinig lang
' hayaan mo muna sya ' rinig kong sabi nito sa kasera kaya naman idinilat ko ang aking mata at nakita ko ang may ari ng cafe na ito
' nandito ka nanaman, gusto mo bang uminom? ' bigkas nya kaya naman tumango nalang ako rito
Makalipas ang ilang minuto ay pumunta sya sa harapan ko at umupo habang may daldalang beer. ' ang tagal na simula ng makita ko ang mga ngiti mo sa labi ' pag uumpisa nya saakin kaya naman tinignan ko ito
' its her death anniversary' bigkas ko. Rito at lumagok ng beer na ikinatango naman nya
' saglit lang may kukunin lang ako ' paalam nito saakin kaya naman tumango nalang ako sakanya
Kinuha ko ang aking pitaka at kinuha ang larawan ni alexandra ' hindi man lang ako nabigyan ng pagkakataon na ibigay sayo to ' pag kakausap ko sa larawan nya. Habang hawak hawak ang kwentas na dapat sana ay bibigay ko noong kaarawan nya
' hindi ko man lang naipahayag ang nararamdaman ko sayo ' sabi ko ulit dito at unti unti ng tumulo ang mga luha ko. ' sabi mo saakin lumaban ako pero bakit ikaw bumitaw ka kaagad nawala ka kaagad ang duya mo naman eh ' sabay pahid ko sa mga luha ko at uminom ulit ng alak
Habanag nakatingin ako sa larawan ni alexandra sa aking pitaka ay biglang may tumunog na kantang time machine sa radyo.
''You're the best part of my everyday (my every night)
If only I could travel back in time
I'd take it all back and I'll turn it all around
If I could take it all back "
' if i can go back ' bigkas ko habang tumutulo ang aking luha at inaalala ang ngiti nya noong panahong buhay pa sya.
" if you could bring someone back, who would it be ?" tanong ng tao sa radyo na agad ko naman namang sinagot. " alexandra " sabi ko rito at tinignan ang kwentas na hawak ko
" kahit na alam mong hindi ka na makakabalik pa ? " tanong ulit neto na ikinatango ko
" just to bring her life back, ill risk my life. Ganun ko sya kamahal at gagawen ko ang lahat para lang mabuhay sya " bigkas ko ulit at tinignan ang larawan nya " you should live alexandra "
