Brother Siblings || Jeon J. 3̶̶.̶ ̶S̶̶e̶̶z̶̶o̶̶n̶『✔』

10

"Ama sen hiç evden çıkmıyorsun ki!"

"Görüşürüz!" Dedim.
Arkamda yalvaran Namhye'yi bırakarak yürümeye başladım.

Alışveriş yapmak için beni ikna etmeye çalışıyordu.

Kafelerin olduğu kaldırımdan yürümeye devam ederken yanımda bir araba durdu.

Bunun abimin arabası olduğunu görünce elim ile çantamın sapını sıkıp gülümsedim.

On kapıyı açarak bindim.

"Benim abim geç ka-"

Şoför koltuğuna baktığımda abim değil, Jungkook vardı.

"Hey!" Dedim ve kafasına vurmaya başladım.

"Acıyor Sun Ye! Yapma!"

"Senin ehliyetin yok ki aptal!" Dedim.

"Olsun." Dedi gülerek.

Bende ona vurmayı kesmiş önüme dönmüştüm.

"Geç kaldım değil mi?" Dedi bana eğilerek.

Onu onaylar şekilde kafamı sağladığımda yüzüme yaklaştı.

"Güzelim, seni öpebilir miyim?"

Dediği şeyle hemen bir bahane uydurdum.

"B-uraya park etmek yasak."

Ardından yine konuştum.

"Eğer para cezası almak istemiyorsan gidelim." Dedim.

Hâlâ üzerimden çekilmemiş bana öylece bakıyordu.

Gülümsedi.

"Parayı verir seni de öperim." Dedi ve hızla dudağıma öpücük bırakarak ayrıldı.

Bende kemerimi takarak eve gitmeyi bekledim.

~

"Tamam halledeceğim, birşeyler yapacağım." Dedi abim kapıdaki adamlara bağırarak.

Dirseklerimi bacaklarıma koyup başımı ellerimin arasında hapsettim.

Herşeyimiz gidiyordu.

Yanımdaki ağırlık kalktığında başımı kaldırdım.

Jungkook'ta kapıya ulaşmış diğerlerinin yaptığı gibi adamları ikna etmeye çalışıyordu.

Hızla ayağa kalkarak abimi bir köşeye ittirdim.

Sinirlenmiştim.

Hemde çok.

"Gidin buradan artık!"
Diye bağırdığımda karşımızdaki iri yapılı üç adamda gülmeye başlamışlardı.

Jungkook hızla koluyla beni arkaya ittiğinde hala adamları görebiliyordum.

"Aslında.. " dedi ortada duran adam.

"Bize bir ödünç verirseniz, herşeyi durdurabiliriz."