İÇ SES

2.Bölüm

Bana o kadar çok yakındı ki nefes almakta zorlanıyordum.Gözlerini gözlerime sabitlemişti.Bense onun öfkeli gözlerine bakamıyordum.Sağa sola bakındım ama hepsi derse girmişti.
-Kaçmak için bir yol arıyor gibisin,dedi.Onu itmeye çalıştım ama milim kıpırdama yok.Ayı
-Beni bırakır mısın artık,dedim ona bakmayarak.Ne olduğunu anlayamadan elini çeneme koyarak yüzüne bakmamı sağladı.
-Öncelikle benimle konuşurken bana bakacaksın anladın mı,diye sordu.Çenemi öyle sıkıyordu ki canım yanmıştı.Kafamı öne arkaya doğru salladım.Konuşacak gücüm yoktu.Sinirlenmiştim.Bütün gücümle onu ittim.
-Benden ne istiyorsun,diye bağardım.
-Senin gibi zavallıdan ne isteyebilirim ki,dedi.Sözleri çok acımasızdı.Ondan nefret ediyorum.
-Sen zavallı, havalı kızın tekisin,dedi.
Benim hakkımda nasıl böyle ileri geri konuşabiliyor.Gözyaşlarım akmak için direniyordu ama onun yanında ağlamıycaktım.Gözlerimin ićine kısa bir an bakıp gitti.Olduğum yere diz çöküp ağlamaya başladım.Yaptıklarını idrak etmeye çalıştım.Düşündükçe boğuluyordum.Ama bu gözyaşlarımın hesabını ona soracaktım.Ben Ada GENÇER isem bunun hesabını ondan soracaktım.Lavaboya gidip kendime çeki düzen verdim.Ilk günden okulu kaytaracaktım.Okuldan çıkıp otobüs durağına doğru ilerledim.Eve vardigimda anahtarımı çıkarıp kapıyı açtım.Annem bu saatte işte olduğu için rahatça duş alabilirdim.Duşumu aldım.Üstüme rahat şeyler giydim.Bir şeyler atıştırmak için buzdolabına yöneldiğimde bir not gördüm.Annemdendi.Geç geleceklerini yazmış.Birşeyler atıştırıp odama çıktım.Kendimi uykunun kollarına bıraktım.