İÇ SES

3.Bölüm

Sabah alarmın sesiyle yataktan kalktım.Banyoya gidip rutin işlerimi hallettim.Annemlerin dün akşam geldiklerini fark etmemiştim.Okula yürüyerek gitmeyi tercih ettim.Biraz yol gittikten sonra yanıma yanaşan arabanın korna sesini duydum.Takmayarak yürümeye devam ettim.Ama onun gitmeye niyeti yok gibiydi.
-Ne var be,dedim.Araba yanıma yaklaşıp pencereyi açınca sürücü koltuğunda oturan kişiyi görmemle içimde bir nefret duygusu kabardı.Bu oydu Kuzey.
-Hadi atla,dedi.Bu çocuğun akıl problemi olduğuna eminim.
-Gerek yok,dedim ve yürümeye devam ettim.O da
-Naz yapma da gel hadi,dedi.
-Gelmiyorum sen def olup git,dedim.
-Tamam sen bilirsin.Bana göre hava hoş.Okulda görüşürüz,dedi ve gaza basıp gitti.Şeytan görsün senin yüzünü be.Gerçi şeytan sensin ama.
Okulun kapısından içeri girdiğimde beni bekleyen bir adet Kuzey ile karşılaştım.Ona bakmayarak yürümeye devam ettim.
-Hey güzellik,dedi.Tabii ki ona doğru dönmedim.Bir adım atmıştım ki beni kolumdan yakalayıp kendine çevirdi.Vücutlarımız birbirine değiyordu.Kalp atışlarım hızlandı.
-Dünkü olanlar için özür dilerim,dedi.Siz de duydunuz değil mi?
Ona baktım.Gerçekten pişman gibi görünüyordu.
-Sorun değil,dedim.Dudağının bir kenarı kıvrıldı.
-Ne yani inandın mı gerçekten.Ben kim sen kim kızım.Kendine gel.
Beni oyuna getirmişti.Bende salak gibi inandım.
Bende bunun altında kalacak göz var mı?
-Hani derler ya"Bazı insanların resimlerine bakıyorum o kadar güzeller ki;hep resimlerde kalsınlar istiyorum.Çünkü karakterler objektife girmiyor."Bu laf tam sana göre ne dersin?
Afallamıştı.Ohh olsun! Üzerime doğru gelip
-Laflarına dikkat et.Pişman olacağın şeyler söyleme,dedi.Amanın çok korktum.Gözlerine baktım.Gözleri çok güzeldi.Kahverenginin çok açık bir tonuydu.Oldukça yakışıklıydı.O da gözlerini dudaklarıma sabitlemişti.Bir an öpecek sandım.Neler düşünüyorum ben ya.Bir şey demeden gitti.Yürrü anca gidersin,dedim ama içimden.