Rüzgar'ın dudakları daireler çizer gibi alnımdan burnuma doğru yol alırken kalp atışlarım gittikçe hızlanıyordu.
Dudakları burnumdan sonra yine aşağıya doğru inmeye başladı. Dudakları dudağımın üstünde nefesi nefesimi yalarken biraz daha eğilidi ve dudağı dudağımla buluşacakken.
Zil sesiyle kendimi toparladım.
Ve Allah'a binlerce kez şükrettim.
Hem tedirginleşmeye hemde utanmaya başladığımda.
"Biraz sakin olurmusun?"
Deyince Ona başımı olumsuz anlamda sallamaya başladım ve bakışımı duvardaki saatte kaldırdığımda. Gece yarısının baya bir geçmişti. Bakışımı ani bir hareketle Rüzgar çevirdim .
" Abim olabilir mi "dediğimde
Rüzgar başını olumlu anlamda sallamaya başladı.
" Olabilir sen baygınken aradığında ona senin uyuduğunu söylemiştim. Uyanınca getireceğimide söyledim ama demek dayanamayıp gelmiş "deyince daha fazla şaşırarak yataktan adeta fırlamıştım.
Ne yapacağımı bilmediğim için deli gibi sağa sola bakıyordum ki.
Bir dahada zil sesi gelince aşağıya doğru tam koşacağım yerde telefonumun melodi sesi gelince duraksadım. Bakışımı sesin geldiği yere diktiğimde telefonumun Komitenin üstündeydi.
Telefonumu uzanıp elime aldığım da ekranda
(Canım abim) yazıyordu.
Şuanda duyduğum şeyin ne olduğunu bilmiyorum korkumu, heyecanmı, yoksa utanmam mı hiçbir şey bilemiyor durumdayım.Derin bir nefes aldıktan sonra ekranı direk kaydırdım.
" Abicim" dediğimde
" Kapıdayım" deyip Tek kelimeyle telefonu suratıma kapattı. Abimin sinirli olduğu belliydi. Bakışımı Rüzgar'a çevirdiğimde. O da şaşkınlıkla benim bu halime bakıyordu.
"Abim çok sinirli" Hızlı çantamı alıp etrafta ayakkabımı aramaya başladım.
" Biraz sakin ol, sen kötü bir şey yapmadın" deyince
Bakışımı aniden Rüzgar'a çevirdim.
Evet kötü bir şey yapmadım ama çok az kalmıştı. Belkide abim gelmeseydi şimdi çok kütü bir günahın içinde kayboluyorduk .
Rüzgar bir kaç adımda yanıma gelerek. Elini yüzünle buluşturdu ve baş parmağıyla okşamaya başladı.
"Çok tetirgin olduğunu biliyorum, kafanda ne olduğunuda biliyorum, sence ben böyle bir adamıyım" deyince.
Nasıl bir adamdı böyle kafamdaki herseyi ezbere bilecek kadar çok seviyor ve tanıyordu.
Onun bu söylediklerine tebessüm ettikten sonra onun boynuna sarılıp yanağından bir öpücük kondurduktan sonra.
"İşte benim sevdiğim adam" deyip elindeki ayakkabımı aldığım gibi koşarak odadan çıktım. Rüzgar ağır adımlarla arkamdan gelirken ben dış kapıya varmıştım bile hızla ayak kabımı giydikten sonra derin bir nefes aldım. Dışarıda beni ne gibi bir şey beklediği belli değildi. Abim bana zarar veremez ama ortada bir erkek vardı ve gece yarısını baya bir geçmişti.
Kendisi bırakmış olabilirdi ama bu beni hiç bir şekilde haklı çıkarmadı biliyorum.
Yavaş bir şekilde kapıyı açtığımda abim her iki elini göğsünde birleştirmiş gözleri kapıda olduğu için ben kapıyı açtığım için direk göz göze geldim. İlk başta ne yapacağımı bilmiyordum ama en iyi bildiğim şeyi yaparak abimin poynuna atlayıp.
"Şey abi ben uyuya kalmışım" dediğimde. Abim elini çözdü ve o da bana karşılık beni sımsıkı sarıp sarmaladı. Her zamanki gibi bir çocuk edasıyla abimin kanatları altındayken.
"Biliyorum" dedi soğuk bir sesle
Rüzgar kapıdan gözükünce korkmaya başladım. Abim bu sinirli sesiyle kim bilir Rüzgar'a nasıl davranacaktı.
Rüzgar tam karşımızda durdu ve abime elini uzatarak.
