სიბნელეა....სრულისიბნელე....ზიხარ ფეხებმოკეცილი,ათრთოლებული...გეშინია...ხვდები რომ გტკივა...ხედავ საგნებს რომლებიც გაურკვეველი მიმართულენიდან მოდიან და შენში კიდევ უფრო დიდ შიშს იწვევს.
წვიმს.გადაუღებლად წვიმს,ისე თითქოს მთელი წლის ნაგროვებს ერთ დღეს ანთხევს.
ელავს როგირც არასდროს,ქუხს როგორც არასდროს....
ხმები რომელიც გესმის უბრალოდ გაიძულებს დაემორჩილო,შენც ჩუმად ხარ და არ აკეთებ არაფერს.
გინდა უბრალოდ ცოტათი გათბე საბნისკენ ხელი მიგაქვს მაგრამ საწოლის იმ მხარე სიბნელეა, სიბნელე რომელიც გულის ცემას გიასმაგებს და შიშისგან გაკრთობს.
ათრთოლებულ ხელებს ისევ თავის ადგილა აბრუნებ.ცდილობ შენი თავი დაიმორჩილო,იცი რომ ეს არც პირველი და არც ბოლო ღამეა შიშებთამ ერთად გათენებული მაგრამ დღითიდღე შენი მდგომარეობა იცველაბა, უარესობისკენ.
პალატის ოთახში არსებული სითბოს მიუხედავად,მაინც სიცივეა
ის კელდები,ფანჯრები,მაგიდა, ყველაფერი შემზარავია....
შენს თავს წყევლი რადგან ექთნის მოტანილი დამამშვიდებელი არ დალიე,მაგრამ ეს ყველაფერი მდგომარეობას უბრალოდ აუარესებს.
თვალები ცრემლებით გევსება,გაკანკალებს,სუნთქვა გიჭირს,თითქოს ვიღაც გახჩობს.
შველას ითხოვ,გინდა ხმამაღლა ოყვირო,ცდილობ კიდევაც,მაგარმ ხმა არ ამოგდის ვერც ლაპარაკობ...
შენ იცი რომ ამას ვეღარ გაუძლებ...
5:20AM
საგიჟეთის ერთერთ პალატაში აღმოაჩინეს 19 წლის გოგონას გარდაცვლილი სხეული,
რომელიც მისი სისხლის გუბეში იწვა,ცივი და ფერმკრთალი..
აღარაფრის ეშინოდა,აღარც კანკალებდა,აღარც სციოდა,აღარც ხმები ესმოდა...
თითქოს მისი ტანჯვა მორჩა.
მისი სიცოცხლე ერთი ხელის მოსმით დაასრულა.
იმ დროს შიში იმდენად ძლიერი იყო რომ ამის დასრულება სწრაფად და სამუდამოდ გადაწყვიტა.
არცკი უფიქრია რომ შეიძლება ეს ყველაფერი ნელნელა თავისით გამქრალიყო,არკი დაგიქრებულა შეიძლება იყო ვიღაც ვინც მასზე დარდობდა,არც კი გახსენებია მშობლები,არც კი უფიქრია მზიამ დღეებზე
არც კი შესცოდებია მისი უსუსური და ნიავივით ფაფუკი სხეული რომელსაც ტკივილს აყენებდა,მეტიც შეიძლება უბრალოდ ამ გზით ხსნას პოულობდა.
————————————-
🖤 მაინტერესებ ღირს თუ არა ესეთი სტილის ჩანაწერების დაწერა?
