KOMŞU KIZI

12.BÖLÜM

Hızla başımı kaldırdım. Şoktan ağzım açık kalmıştı. Yani o da mı? Hızla elini ittim. Herkes avludaydı ve başını kaldırmış bizi izliyordu. Emir merdivenleri çıkarak annesinin arkasından bana bakıyordu. Leyla abla Efe abinin koluna girmişti zira yere yapışacak gibi duruyordu.

"Ne dedin sen ?"

İşaret parmağım ile Emine teyzeyi işaret ettim.

"Üzgün müsün, sen gerçekten üzgün müsün?"

Ellerimi saçlarımın arasına daldırdım.

"Şu halime bir bak Emine teyze görmüyor musun beni ha ?"

Artık o da hıçkırıyordu. Hızla Efe abiye döndüm.

"Ya sen "

Gözlerini kaçırmadan gözlerine bakıyordu.

"Ne hale soktuğunu görmüyor musun beni ha"

Ellerimi omzuna koyup ittim.

"Sen böyle mi seviyorsun ha konuşsana. Sen beni seviyorsun ama ben seni sevmiyorum "

Sertçe yutkundu başını eğerken. Hızla başımı salladım yüzüne bakarken.

"Sız nasıl yaparsın sen..."

Tekrardan Emine teyzeye döndüm.

"Benim abim sana anne dedi"

Dedim göğsüme vurarak.

"Benim abim sana anne dedi. Bu muydu karşılığı benim annem size evini açtı evine aldı. "

Emine teyze başını eğdi.

"Ama siz ne yaptınız kızına göz koydu-"

"Yeter "

Cezmi bey yukarı Ya çıkıp karşıma geçti. Daha bu sabah beni abinle tehdit eden adam utanmadan karşıma geçmişti... Berbat bir vaziyetteydim ama yine de başımı eğmedim.

"Yeter "

Dedi tekrardan. Ben hıçkırarak hala bakmaya devam edince bana bir adım atmıştı ki Efenin sesi ile durdu.

"Amca"

Gözlerini benim tam arkama sabitledi kısa bir süre daha sonra tekrar bana bakıp başını olumsuz anlamda sallayarak aşağıya indi. Bitmiş bir vaziyette öylece kalakaldım. Hareket edemiyordum. Leyla ablanın elini omzunda hissetmemle hızla silkelenip uzaklaştım. Leyla abla ağlayarak elini indirirken, annesinin elini tutup aşağıya indirdi. Emir yüzünde ne kadar üzgün olduğunu belli eden ifade ile bana bakarken tek şansımın o olduğunu düşündüm bir an. Gözlerine bakarken başımı yavaşça eğdim. Bana doğru yürümeye başlamıştı... Şu an sarılışına ne kadar ihtiyacım olduğunu düşündüm. Ona sarıldığımda ne kadar huzurlu olduğumu. Belki de beni kurtarırdı buradan bu saçmalıktan. Tam elini bana doğru uzatıyordu ki Efe abinin omuzlarımdan tutarak beni geriye çekmesiyle aramızdaki mesafe tekrardan açıldı.

"Anneme baksan iyi olur Emir?"

Emir hala bana bakarken Efe abi sinirle tekrarladı.

"Emir "

Gitmesini istemiyordum. Evet bana umut verip başkası ile evlenmiş olabilirdi ama şu an ki tek şansım tek kurtulma şansım oydu.

Sabaha kadar uyumamıştım, uyumamıştı. Sabaha kadar ağlamıştım o da beni dinlemişti. Kapının çalması ile ayağa kalktı. Kapıdaki 14 15 yaşlarındaki kız çocuğu baş selamı ile içeri girdi.