Her World of Sadness

Chapter Four

    "Hala tayo na ang next Louie" worrying. "Kaya naten to. Para sa grades naten. Tara na" pumunta na sila sa harapan at inumpisahan na.

    "Louie, forgive me. I'm sorry that I break my promises. Please, don't leave me behind!" nagmamakaawang words ni Sky. "No! This is over! At wala na tayong dapat pang pagusapan pa!" "Please Louie? I'm begging you!". Nagbuntong hininga naman si Louie at tumulo nalang agad ang kanyang luha. "Ano bang problema mo ha?! You make me believed that you'll not hurt me! That you will love me until the end! We will be together in happiness and in pain! But you're a freakin' liar! Coz you never did it! I thought you're a nice guy. But I made a mistake. You're one of 'em!" bigla naman siyang niyakap ni Sky at napaluha, and Louie whispered "I love you but... I c-can't t-take it anym-more" then tinanggal na ang pagkakayakap ni Sky. *Clap clap clap* "Good job. Good job. You may go back to your sit. Next!"

    Pagkabalik nila sa kanilang upuan, pinuri ni Sky ang kapartner niya "Galing umacting ah!" sabay kindat. "Hehe." Louie replied with a sad smile. By the way, I saw your stain of your tears. Why?" Louie asked then "Ah eh wala! Nadala lang ako  sa acting mo" Sky slowly replied.

    After an hour, uwian na nila. "Hoy babs! Samahan mo 'ko. May ilalagay lang akobsa locker" tumatakbo sa locker habang sinasabi iyon; tila nagmamadali. "Okay biik! Kukunin ko na rin yung payong ko, mukang uulan kasi" and then they go now to their locker. After makuha ni Quinn ang payong, at habang nailagay na ni Louie ang gamit niya, hindi pa sila nakakalabas nang bumagsak na ang ulan. *Zzz* *Zzz* "Ui teka babs may tumatawag" Louie accepts the phone call.

~ON PHONE

    "Louie wag ka munang umuwi" sabi ng umiiyak na babae. "Oh? Anong nangyari ma? Umiiyak ka ba?" pagaalala ni Louie; tila mejo natataranta na. "Dumiretso ka na sa ospital. Ingat ka bye." then her mother end the call. "Babs! Dalian mo! Punta tayong ospital!"

    Nang nakasakay na sila sa jeep, halos maiyak na si Louie. Kaiiyak lang, iiyak nanaman hays. Mapagmahal at maalalahanin talaga tong si Louie. And ayan malapit na sila, aaaaand "Para!" then pumasok na sila sa ospital. Tinanong na nila kung saan ang room ng Salvador. Then ayon, they ride the elevator. Pushed the button 3 and there they go. They turn left and enter the room number 301.

    Biglang napatulo ang luha ni Quinn nang naalala niya ang nangyari sa papa niya. Pero pinunasan niya ito agad upang hindi siya mahuli ng bestfriend niya. Pagkapasok, nakita ni Louie ang papa niya na nakahilata sa hospital's bed. And umiiyak ang mommy niya. "Ma anong nangyari?!" pagtatarantang tanong ni Louie, "Na-nahulog sa h-hagdan ang papa mo. N-nabagok ang ulo n-niya." pautal utal sinagot ang tanong ni Louie. Naiyak nalang si Louie at tila nadudurog ang puso. Umupo nalang siya sa isang tabi at nagmukmok. "Grabe na nga akong nasaktan kay Luke Hucherson, nabagok pa si papa. Puro lungkot nalang ba ibibigay niyo sakin Lord? Alam ko naman pong di po kayo magbibigay ng problema sakin kung diko kaya pero sana po bigyan niyo po ako ng lakas na harapin itong lahat. Sana po pagalingin niyo na po si papa." at tumulo nanamang ang luha.

    "Louie anak, umuwi ka na. Ako na magbabantay sa papa mo. Magpahinga ka na dun." sabi ng mommy niya sabay punas ng luha. "Osige po ma. Balitaan niyo nalang ho ako. Tara Quinn uwi na tayo." they open up the door and ayon, uuwi na. Sumakay na sila sa jeep, at ng malapit na sila sa sasubdivision nila, bumaba na sila't nagkanya-kanya ng uwi. "Bye Louie. Be strong ha? Ingat ka." sabi ni Quinn to Louie and she hug her tight. "I'm so thankful na nanjan ka. Ingat ka rin. Bye" pumasok na si Louie sa gate at umakyat na sa kanyang kwarto.

    Nagpalit na siya ng damit. Sila lang dalawa ng ate niya ang naroroon sa bahay. Kaya tahimik at malungkot. Sobrang laki ng bahay nila. Tapos apat lang sila. Pag ganon siguro ang lungkot ng bahay niyo. Pagkatapos magpalit, nahiga nalang siya sa fluffy niyang kama. At maya-maya'y nakatulog na siya sa sobrang pagod; at di nagtagal, nanaginip siya.