White String Between Us (Zawgyi+Unicode)

Part (3)

Zawgyi

"မင္းအေမနဲ႔ ငါေတြ႕ခဲ့ေသးတယ္."

ကိုကို႔စကားေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္သူ႔ကိုေမာ့ၾကည့္မိသည္။

"သူ႔ကိုမင္းေပးေနက် တစ္လစာကို ႀကံဳတုန္းငါက ထုတ္ေပးလိုက္တာ.. မင္းအျပင္ထြက္ရ တစ္ေခါက္သက္သာလည္း နည္းလား.. မင္းအေမက ဘာစတန္႔ထြင္တာလဲ မသိဘူး.. ေပးတဲ့ပိုက္ဆံကို မယူသြားဘူး. သူ႔ေဘးမွာလည္း လူတစ္ေယာက္နဲ႔။ ပံုစံကေတာ့ ငါသေဘာမက်ဘူး."

ကြ်န္ေတာ္ သက္ျပင္းသာခိုးခ်မိသည္။ ေမေမနဲ႔ေတြ႕ရင္ နင့္ေၾကာင့္..နင့္ေၾကာင့္..ဆိုတဲ့စကားကို ၾကားရဦးမလားမသိ.. ကိုကို႔ရဲ႕ေထာက္ပံ့မႈကို မျဖစ္စေလာက္ဟု ထင္ေနေသာ ေမေမက ကြ်န္ေတာ့ဆီက တဆင့္မဟုတ္ပဲ ကိုကို႔ဆီကတိုက္ရိုက္ရေသာ ထိုေငြကိုႏွစ္သက္လက္ခံမွာ မဟုတ္မွန္း အေသအခ်ာပင္..

ၿပီးေတာ့ ေဘးမွာလည္း သူစိမ္းတစ္ေယာက္နဲ႔တဲ့.. အဲ့ေတာ့ ပိုဆိုးၿပီေပါ့ ကိုကိုရယ္.. ႏွစ္ေယာက္ထဲဆိုရင္ေတာင္ တစ္မ်ိဳးေလ.. အခုက်ေတာ့ သူစိမ္းေရွ႕မွာဆိုေတာ့..

ကြ်န္ေတာ္ စိတ္ထဲကေနေျပာေနမိေပမဲ့ အျပင္မွာထုတ္ေျပာျပန္ရင္ သူ႔ကိုျပန္ေျပာရေကာင္းလားလို႔ ကိုကိုစိတ္ဆိုးမွာစိုး၍ တမင္ပဲႏႈတ္ဆိတ္ၿပီး မ်က္ႏွာေသေလးႏွင့္ ေနေနမိသည္။ ကိုကိုက ကြ်န္ေတာ့ပံုစံကို မ်က္ေမွာင္ကုတ္လ်က္ ၾကည့္ကာ..

"မင္းရဲ႕ အဲ့ဒီမထံုတက္ေတး မ်က္ႏွာေပးကို ငါသိပ္အသည္းယားတာပဲ. အသည္းယားတယ္ဆိုလို႔ ခ်စ္စႏိုးေလးေျပာေနတယ္လို႔ မထင္လိုက္နဲ႔ဦး.. အျမင္ကတ္လို႔ေျပာတာ. ငိုခ်င္ငို မဲ့ခ်င္မဲ့ ရယ္ခ်င္ရယ္ေပါ့.. အခုေတာ့ကြာ.. ငါ့မွာမင္းေၾကာင့္ ပါးစပ္ထဲလက္ထည့္ၿပီး ကုတ္လို႔လည္းမရ. ခံရခက္လိုက္တာ Jeon Wonwooရယ္.!"

ကိုကိုကခပ္ေငါက္ေငါက္ေလးေျပာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသည္။ တကယ္ဆို ကိုကိုေျပာသလို ငိုေနမဲ့ေနျပန္ရင္လည္း "မင္းေၾကာင့္ ငါ့အိမ္မွာ က်က္သေရတံုးလိုက္တာကြာ" လို႔ ကိုကိုကေျပာဦးမွာ မဟုတ္လား..

"မင္​းပံုစံက စက္​ရုပ္​တစ္​ရုပ္​နဲ႔တူ​ေနၿပီ. အဲ့ဒါကိုလည္း ျပင္ဦး. စက္​ရုပ္​တစ္​ရုပ္​နဲ႔ အတူ​ေနရတာကို ဘယ္​သူမွ ၾကာရွည္​စိတ္​ရွည္​မွာ မဟုတ္​ဘူး Jeon Wonwoo."