•◆GİTTİ AMA MELEK OLDU◆•

1.9K 99 10
                                    

《Tuğçe kandemir
Gülü soldurmam ile okuyun daha iyi olacak》


Jimin'den

Revire girdiğimde Yun kafasını yere eğmiş iç çeke çeke ağlıyordu.

Ne olduğunu sordumğunda ise bana söylediği tek şey

"Hiçbir sorun yok sevgilim" di.

-------*-------

Zaman asla ama geçmek bilmiyor korkularım her saniye hatta her salise artıyordu. Bebeğimizin düşmüş olmasını düşünmek bedenimi korkudan titretiyordu.

Yun. O ise masum bir şekilde şuan kontrol altında uyutuluyordu. Onu bugün revirde ağlarken gördüğümde canımdan can kopmuştu.

Hastane koridorunda bir o yana bir bu yana volta atıyordum. Yun'u her kim üzdüyse bunun hesabını ağır ödeyecek.

Koridorda dolaşırken yanıma doktor geldi ve benimle odasında özel konuşması gerektiğini söyledi.

Korkuyorum. Korkuyorum çünkü doktorun ağzından çıkacak bir kelime bile beni ebkaz altında bırakmaya yetebilir.

"Park Jimin'di değil mi?"

"Evet. Sorun nedir? "

Masasının önünde karşılıklı tekli deri koltuklardan birine bıraktım kendimi.

"Öncelikle sakin olman gerek genç adam." Dedi karşımdaki kır saçlı doktor.

"Neyi var doktor! Sevgilimin ve bebeğimizin neyi var!" Diye bağırdım hiddetle.

"Sakin ol. Öncelikle şunu demem gerek. Eşin ve bebeğin iyi fakat küçük bir sorunumuz var"

Devam etmesini ister gibi Kafamı salladım.

"Bebeğin düşük tehlikesi var"

Doktorun dudaklarının arasından dört kelimelik cümle beni yıkıp geçmişti.

"Ama biz elimizden geleni yapacağız ben ikinizde 1 haftalık rapor hazırlayacağım yani 1 hafta bizzat benim gözetimim altında olacak eşin"

Doktorun güven vermek istercesine kurduğu cümleleri dinlesemde içimdeki o lanet ettiğim korku geçmiyordu bir türlü.

&

Hızlı bir şekilde beni daraltan odadan çıktım ve bizmkilerin yanına gittim.

Yoongi hyung. O bunları duyunca benim kadar çok üzülecekti şu içinde bulunduğumuz duruma.

Kata indim ve Yoongi Hyung'a herşeyi sakin bir dille ve atlamadan anlattım. Durum ise;

Gözyaşı...

2 Gün sonra

Raporlarımızı Jungkook'a vermiştim Müdüre vermesi için.

Yun. O ise hâlâ bilmiyordu bebeğimizin durumunu ama şimdi sırası olduğunu düşündüğüm için söylemeye çalışacaktım.

"Sevgilim?"

"Efendim?"

"Sana s-söylemem gerekenler var ama sakin olman gerek"

"Peki söyle sevgilim"

Yun'un yattığı yatağın bir köşesine oturdum ve ellerini kavradım kadınımın

"Sen uyurken doktor bana bazı şeyler söyledi. Sen ve bebeğimiz iyi ama doktor için küçük benim ve bizim için büyük bir sorun var sevgilim. "

"Endişelendiriyorsun beni Jimin"

"Sakin ol ve rica ediyorum bölme."

"Peki devam sen"

ZORAKİ EVLİLİK (PJM)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin