MAFIA II

Giriş

Adam önündeki albüme bakarken sigarasını yaktı.

Benim adım Vito Scaletta.1925 yılında Sicilya'da doğdum. Fotoğraftaki ufaklık, benim. Eski evimizin önünde, ailemle ve kız kardeşim Francesca ile birlikte poz verirken... Sigarasından bir yudum daha aldı genç. Vatanım hakkında pek bir şey hatırlamıyorum. Oldukça zor şartlarda yaşadığımız dışında. Ve sonra bir gün babam gitme zamanının geldiğine karar verdi.

Vito'nun aklında canlandı anıları. Kocaman bir gemide bir sürü insan. Babasının omuzlarına çıkmıştı Vito, denizi, etrafı daha iyi görmek için. Kulaklarını kapatmıştı küçük elleriyle, geminin çıkarttığı o kaba ses yüzünden.

Sicilya'dan uzaklara. Amerika'da yeni bir hayata başlamak için okyanusun ötesine.

Gemiden ayrılıp kız kardeşinin elini tuttu Vito. Annesinin yanına gitti ve kucağına atladı. Kız kardeşi ise babasının elini tuttu. Sonra bir arabaya bindiler, yolculuklarına devam ettiler.

Hayatım boyunca Empire Bay kadar olağanüstü bir yer görmemiştim. Çok güzeldi. Diğer taraftan bu apartman kadar pislik, mide bulandırıcı ve berbat bir yer görmemiştim. 'Amerikan Rüyası' daha çok bir kabus gibiydi. Babam, buraya gelişimizi ayarlayan adam için limanda çalışmaya başlamıştı. Oldukça yorucu bir işti ve kazandığı az miktardaki parayı da içkiye yatırıyordu. Nihayet ailem beni okula yolladı. İngilizce öğrenmem gerekiyordu ve İtalyanlar ile dolu bir mahallede bu imkansızdı. İşte Joe ile o zaman tanıştım...

Elindeki taşı cama fırlattı Joe. Tuzla buz olan camın ardından hemen Vito'ya seslendi.

"Hadi, Vito. Acele et. Fazla zamanımız yok."

Vito elindeki çuvalı doldurmaya başladı. Bir kuyumcu soyuyorlardı.

Zamanla, Joe ve ben iyi arkadaş olmuştuk. İkimizde fakir olduğumuz için ve etrafta fazla iş olmadığından kendi küçük işimizi yapmaya başladık...

Vito çuvalı doldurmaya devam ederken Joe etrafı kolluyordu. Adım sesleri duyunca kafasını sesin geldiği tarafa çevirdi. Bir polis memuru elindeki sigarayla etrafta dolaşıyordu. Vito çuvalı doldurmuştu. Bir önlerine bir polise bakarak sıvışmaya çalışıyorlardı. Tabii başarılı olamadılar.

"Kıpırdama! Polis!"

Joe ve Vito hemen koşmaya başladılar.

"Dur!"

Bomboş sokakta polis iki genci kovalamaya başladı.

Koşarken arkadaşı bir anda "Vito! Bu taraftan!" deyip ara sokağı gösterdi. Joe hemen sokağa girip siyah demirin üstünden atladı. Vito elindeki çuvalı demirlerin üstünden attı ve Joe çuvalı yakaladı. Vito da demirlerin üstünden atlayacakken polis elindeki silahı Vito'ya doğrulttu.

"Dur yoksa ateş ederim!"

"Kahretsin!"

"Pekala seni piç, ayaklarını aç ve ellerini parmaklıklara daya!

Joe duvarın arkasında saklanmıştı. "Siktir. Üzgünüm, Vito."

Vito tırmanamadığı demirliklerden aşağıya indi. Polis elindeki silahla arkasında bekliyordu. Vito parmaklarını demirliklere sardı. Polis üstünü aradı ve onu arabaya bindirdi.

O zamanlar işler pek iyi gitmiyordu. 1943 yılındaydık. Amerika savaştaydı ve ordu Sicilya istilasında yardım edebilecek dil bilen adamlar arıyordu. 18 yaşındaydım ve her şey hapishaneden daha iyi gibiydi. Eve dönemeyeceğinizi size kim söyleyebilirdi ki?