The FASHIONISTA, SADISTA and NERD (Editing)

Chapter 4

Sandy Ferrer POV

Hey guys! My name is Sandy Liwayway Ferrer but i don't like my name liwayway kaya tawagin niya nalang ako sa pangalan kong Sandy Ferrer or Sandy. I am 18 years old, like my two best friend. My parents are an owner of One Island Resort in Tagaytay. Sa aming magkakaibigan ako ang Fashionista and Rhoxanne is the sadist sa aming magkakaibigan at si Trisha or mas sanay akong tinatawag siyang trish, siya naman ay walang taste pagdating sa pagaayos ng sarili, my gosh! She's the nerd in our group.

Nasurpresa talaga ako dahil ngayon nga andito ang pinaka dimonyita naming kababata at kaibigan ni Trish na si Rhoxanne.

"Oh guys, where do you want to eat? Don't worry its all my treat!" napaenglish pa si taga U.S.

"Lets go, Trish! Libre o!" sabi ko habang inaaya si Trish.

"Ok go ako dyan basta--"

"Libre!" Sabay sabay naming sigaw.

Papunta na kami sa may parking lot. I have my own sports car kaya doon ako sasakay. Ng makalapit na ako sa aking sasakyan naalala ko si Trish.

"Trish, diba si kuya mo ang susundo sayo!" Yiiieee oo na crush ko kuya niya! Bakit!? wala kayong pake!

"Hindi niya daw ako susunduin." Nalungkot ako sa sinabi niya. Why?Bakit?"Si manong Niño nalang daw susundo sa akin!"

"Oh pano yan makakasama ka ba!?" Malungkot ang ekspresyon ni Rhoxanne.

"Amh tatawagan ko nalang siya para hindi niya ako sunduin at sayo nalang ako sasakay, Sandy!" sabi naman ni Trish.

"Ok, call your driver!" nakangiting sabi ni Rhoxanne.

Napansin ko ang isang Bicycle na Chinese at kulay pink pa. Yaeh its cute but sino naman kayang mayari niya. Napatawa nalang ako ng malakas ng tinuturo ko pa yung bike. Kinakalabit ko pa si Trish at Rhoxanne para lang mapansin nila yung bike na nakaparada.

"Who's the annoying student drives that chinese bicycle with a pink color wahahaha!" sabrang lakas ng tawa ko halos boses ko lang ang naririnig sa parking lot. "OUCH!!! hell what's that for!?" Napasigaw ako dahil bigla nalang akong binatukan ni Rhoxanne.

Napagtanto ko kung bakit niya ako binatukan at buti nalang batok lang ang ginawa niya sa akin, thanks god!
Siya pala yung mayari  ng bike.

"Ops sorry, Rhoxanne!" yun nalang ang nasabi ko sa kanya.

"Lets go na ngalang, tinatawanan mo pa yung cute kong bike!" maluha luha na ang kanyang mata.

"Ok, sorry na talaga Rhoxanne di ko naman alam eh!" sabi ko habang pinapagaan ko ang loob niya.

"Apology accepted na! Halina kayo makikisakay na rin ako dyan sa kotse mo nakakahiya naman kasi!" sabi pa ni Rhoxanne at ang babaita nauna pang sumakay sa kotse ko.

Sumakay narin kami sa kotse ni Trish at in-start ko na ang sasakyan.

"Pano yung bike mo?" Tanong ni Trish kay Rhoxanne.

"Amh wait lang!" bumaba ng kotse si Rhoxanne saka niya kinuha yung Bike niya at hindi ko alam kung saan siya pupunta. Halos 3 minutes kaming naghintay ni Trish kat Rhoxanne.

"Saan ka pala nagpunta?" Agad kong tanong ng makapasok siya sa kotse.

"Amh doon lang, pinamigay ko na yung bike ko!"

"Nako naman Rhoxanne sayang yung bike!" reklamo ni Trish.

"Oo nga sayang bakit mo pinamigay!" sabi ko naman.

"Oh bakit gusto niyo?"

"Ayaw!" Agad naming sagot ni Trish.

Pano naman naman magugustuhan yng bike ang oa ng design pang bata. Isip bata talaga tong si Rhoxanne.

Pinaandar ko na yung sasakyan. Sa byahe ay pinagusapan namin kung ano talaga o kung bakit talaga siya magtra-transfer dito sa Philippines for we know maayos naman ang buhay nila sa U.S.

"I transfer here because my parents wants me to be a good girl. Kasi ng nasa U.S. ako puro ako pikikibugbugan kaya naisipan narin nilang ilipat ako dito at dahil mas expansive ang tuition doon  kaya nilipat nila ako dito. Sa pagkakaalam ko mahal din naman ang tuition dito. Gusto din na lumipat ako dito para makasama ko na kayo!" wow na touch naman ako! Yiieeee magkakasama na ulit kami!

Pinarada ko na sa tapat ng isang Restaurant. Sabay kaming tatlong bumaba ng kotse at pumasok sa loob ng Restaurant. Umupo kami sa may gilid saka naman tinawag ni Rhoxanne yung waiter. In-order niya lahat lahat ng nasa menu nila at halos di makapaniwala yung waiter dahil don. Ganyan yan si Rhoxanne kapag mag lilibre lahat ng nasa menu o-order-in  niya kasi alam mo na mayaman yan. Hindi naman kasi ya nagigipit kasi hindi lang naman architect ang trabaho ng kanyang mga magulang may pinapatakbo pa silang business, family business.

"Ma'am, sa ibang lamesa ko nalang po ilalagay kasi hindi na po kasya----" nabigla yung waiter biglang nagsalita si Rhoxanne.

"Alangan namang pagkasyahin mo dito alam mo nangang hindi  kasya!" yaeh palaban!

"Amh...s-sorry Ma'am!"

"Your sorry is enough and please do your job now because we're hungry!" yaeh that's me.

Umalis na yung waiter ng nakayuko at halatang napa hiya siya.

"Ano ba naman kayo kawawa naman si kuya!"

"Hay ang bait talaga ng best friend natin naawa siya kay kuya! Sorry ok, magsosorry din ako sa kanya mamaya wag ng malungkot!" sabi ni Rhoxanne.

"Wait i have a plan tawagin nalang natin si kuya dito para kumain para mas maganda mag sorry!" Ang talino talaga ni Trish.

"I like that!" Pagsangayon ko.

"Yaeh, me too hehehe!" Si Rhoxanne.

"Kaso nahihiya akong magsabi kaya kayo nalang!" Kahit kailan talaga naman tong si trish mahiyain pero minsan makapal din muka niyan.

"Oh wait, pano yan diba hindi naman pwede si kuya dahil may trabaho siya?" sabi ko. Hindi naman pwede eh kasi kailangan pa namin siyang ipaalam sa kanyang Manager.

"Akong bahala, just sit and relax!" Ngumiti si Rhoxanne at naglakad na papuntang counter kasi andoon yung manager  nila.

Nakita naming nakikipag usap na si Rhoxanne kaya hinintay nalang namin siya. Ng kinakausap niya ang manager ay tumatango ito at nilabas nalang ni Rhoxanne ang Gucci niyang Wallet. Humugot siya ng ilang libong malulutong hindi ko nabilang kasi naman ang layo. Narinig naming tinawag ang pangalan ni kuya and ....

"Sir Marcky Montales, may nagtatawag po sayo!" OMG! OMG talaga nakakainis!

"Kuya siya ni Marvin!" Bulong ni trish at tumango ako.

"Kuya ng sinapak ni Rhoxanne!" Wahahaha exciting talaga!

Siya din ang mayari nitong restaurant. Hindi namin siya nakilala ni Trish kasi naman naka-mask  si kuya at sigurado akong hindi siya kilala ni Rhoxanne.