stay by my side' thorki

stay by my side

"Bekle, inanmayacaksın ama bu sefer gerçekten geçerli bir bahanem var!"

Merak etmiyor. Yumuşamayan ifadesinden, rahatlamayan duruşundan, çatılmış kaşlarından ve hala yüzümün önünde tehditkârca tuttuğu devasa çekice bakarak söyleyebilirsiniz, bahanemin ne olduğunu zerre merak etmiyor.

Seni böyle karşılamama alışık değilsin, kızgın mısın?

Bu seferki düzen bozma girişimimin yegane sebebini açıklamak için dudaklarımı araladığımda, çekici göğsüme biraz daha bastırdı. Sırtım çoktan duvarla bütünleştiğinden hareket etmedim.

"Kralının önünde diz çök, Loki."

Emri mi beni daha çok kışkırtıyor, ismimi iğrenircesine anması mı bilmiyorum ama kasılmış çenemle ve yumruk haline getirdiğim ellerimle önünde diz çöktüm. Öne eğdiğim başımı saniyeler sonra kaldırdım. Onurum zedelendiğinden değil, kralımı bu açıdan, ait olduğum yerden görmek istediğimden.

Ama hayır, onu görme şerefine layık olmadığımı hatırlatmak istercesine pek sevgili Mjolnir'i yüzümün tam önünde tutuyordu. Yine de dudaklarına alaycı bir gülümseme yerleştiğini gördüm, abi. Dilini üst dudağında gezdirdi ve dudaklarını araladı,

"Yala onu."

Gülümsemesi genişledi, hızlanan kalp atışlarımı duyuyor musun? Elimi çekici tutan elinin üzerine kapattım ve bakışlarımızı birbirine kenetledim. Dilimi soğuk demirin ucundan sonuna kadar sürttüm.

İğrenç tadı umursayacağımı ya da bunun gururumu inciteceğini mi düşünüyorsun?

O senin bir parçanken, ne haddime?

Elinin üzerindeki tutuşumu sıkılaştırıp dilimi demirin üzerinde bir kez daha dolaştırdım. Gözlerimi kapatıp hafifçe inledim. Bu sefer aldığım zevkten utanmıyorum, görüyorsun. Dudaklarımı demire bastırıp gülümsedim. Gözlerimi tekrar açtığımda bakışlarımız tekrar buluştu ve bunu bir işaret olarak algılamış olacak ki, çekici odanın diğer köşesine fırlattı.

Duvarın parçalanma sesi ona müzik gibi geliyor olmalı, umursamadan çenemi kavrıyor ve beni dokunuşuyla onurlandırıyor.

Hayal bile edemeyeceğin soğuklarda yaşamam gerekiyor, biliyorsun. Gitmeme izin vermediğin yerlerde. Beni burada tutsak ettiğin yetmiyormuş gibi şimdi de içime korkunç ateşler işliyorsun. Babamız kralların merhametli olması gerektiğini söylerdi. Başımı neredeyse mahcup bir şekilde yanağımı okşayan eline yasladım. Artık seni tetikleyen o yaramaz gülümsemeden çok uzak bir ifade var yüzümde. Teslim olduğumu biliyorsun.

"Merhamet edin, kralım."

Elimi izin istercesine zırhının altına götürdüm ve bacağını okşadım, elini yüzümden çekip göğsünün şişmesine sebep olacak kadar derin bir nefes aldı. Gözlerini üzerimden çekti ve bir çarpıda pelerinini söktü.

Yavaş ama sert hareket ediyorsun, yalvarırım bana da böyle davran, abi.

Zırhını sökmeye başladığında elimi bacağından aşağıya indirip önce çizmelerinden, bacaklarını sıkıca saran deriden ve sonra en mahrem, en arzuladığım yerlerini örten ince kumaştan kurtuldum. Sana olan açlığımı hissedebiliyor musun? Öyle olmalı, kendini bu kadar çabuk savunmasız bırakmanın başka bir açıklaması olamaz.