The Good and The Bad

~Παρτ 3~

~Η Γνωριμία~

"Καλώς τον νέο μου συγκάτοικο" Ακούστηκε μια φωνή από τον διάδρομο.

Κατά αρχήν δεν είμαι ο νέος αλλά η νέα συγκάτοικος, και κατά δεύτερον πως ξέρει ότι είμαι εδώ.

Ξαφνικά είδα ένα αγόρι να έρχετε προς το μέρος μου. Όπα για μισώ λεπτό. Θέλετε να μου πείτε δηλαδή οτι θα συγκατοικήσω με αγόρι για 3 ολόκληρα χρόνια;; Τέλεια.

"Βρήκα αυτό κάτω από την πόρτα" Μου το έδωσε και φάνηκε αδιάφορος. Φυσικό. Ποιος θέλει να συγκατοίκηση με ένα κορίτσι.

"Σε ευχαριστώ" Πήρα το κλειδί της πόρτας από το χέρι του. Ακόμη δεν ήρθα εδώ και αρχίζω ήδη να χάνω πράγματα.

"Άρα εσύ είσαι η νέα μου συγκάτοικος Ε;" Είπε ενώ  ξάπλωσε στο κρεβάτι και σταύρωσε τα χέρια του στο κεφάλι.

"Λογικά ναι. Το 102 δεν είναι εδώ;;" Τον ρώτησα καθώς έβαζα το κλειδί μέσα στο συρτάρι από το γραφείο μου.

"Ναι εδώ είναι" Απάντησέ λίγο ξινά.

Ξαφνικά ακούσαμε την πόρτα να χτυπάει.

"Άστο θα πάω εγώ" Είπε και πετάχτηκε από το κρεβάτι.

Αφού πήγε να ανοίξει εγώ έκατσα στο γραφείο μου και πήρα τους κανόνες που μας μοίρασαν πριν και άρχισα να διαβάζω. Μια γυναικεία φωνή ακούστηκε από τον διάδρομο.

"Αυτή εδώ είναι η συγκάτοικος σου" Είπε η κοπέλα ειρωνικά.

"Ορίστε;;" Έκανα πως δεν άκουσα.

"Τίποτα τίποτα κοριτσάκι. Κάτσε διάβασέ τους κανόνες σου εσύ" Συνεχεισε και ξέσπασε σε γέλια.

Δεν της έδωσα σημασία και συνεχεισα όντως να διαβάζω τους κανόνες. Δεν πέρασαν πολλά λεπτά και άρχισα να ακούω κάτι "σπλατσ" "σπλουτσ" και γύρισα να κοιτάξω το γίνετε. Ήταν αυτή πάνω στον συγκάτοικο μου. Αηδιασα με την εικόνα και έτσι πήρα την τσάντα μου το κλειδί από το συρτάρι και έφυγε.

Αφού εξερευνησα το σχολείο βγήκα έξω στην αυλή και άρχισα να περπατάω προς το δάσος. Εκεί υπήρχαν πολλά παιδιά που κάναν διάφορα.

"Αυτή δεν είναι πρωτοετής;" Είπε δείχνοντας με ένα παιδί από μια μεθυσμένη παρέα.

Άρχισαν να κατευθύνονται προς το μέρος μου, εγώ γύρισα και άρχισα να περπατάω γρήγορα.

"Γειά σου" Ακούστηκε μια σωτήρια φωνή.

"Γειά" Απάντησα αμέσως με χαμόγελο. Ήθελα η πρώτες εντυπώσεις να είναι καλές.

Γύρισα και τι να δω. Ενα ψιλό παιδί με κάστανα κοντά μαλλιά, με κάτι κάστανα αξέχαστα μάτια και τέλος είχε λακακια στο πρόσωπο απερίγραπτα.

"John. Χάρηκα." Είπε και ανασηκωσε το χέρι του μπροστά μου.

"Alice. Και εγώ"  Ανταπέδωσα λίγο ταραγμένη και γύρισα να δω αν με ακολουθούσε ακόμη εκείνη η παρέα. Ευτυχώς είχαν φύγει.

"Τι τρέχει" Με ρώτησε και κατάλαβε πως κάτι γίνετε.

"Τ-Τίποτα" Είπα με δυσκολία και αρχίσαμε να περπατάμε προς το σχολείο.

"Ώστε είσαι καινούργια εδώ;;" Με ρώτησε κλωτσόντας τα φύλλα που υπήρχαν κάτω. Αυτό έδειχνε αμηχανία.

"Ναι. Εσύ ποσά χρόνια είσαι εδώ" Είπα ευχάριστα για να του διώξω όσο μπορώ την αμηχανία που τον έχει καταλαβαλει.

"Και μένα φέτος είναι η πρώτη χρόνια" Χαμογέλασε ευχάριστα.

"Αα ωραία άρα θα είμαστε στην ίδια τάξη" Προσπάθησα να του ανεβάσω κιαλο την διάθεσή.

"Ναι. Αλλά να σε ρωτήσω κάτι άλλο" Σταμάτησε πλέον να περπατάει.

Το μυαλό μου μόλις το ειπε αυτό έκαμε εκατομιριες σκέψεις. Είχα πλέον αγχωθεί. Δεν τα μπορώ εγώ αυτά. Αχ Παναγία μου βοηθάμε.

"Ναι πες μου" Πήρα την απόφαση να απαντήσω.

"Θες να γιν......"

------------------------------------

Ηελλο!

Πάλι το έκοψα σε κρίσιμο σημείο. 😂

Το πιστεύετε ότι θα τι ζητήσει??

Αν σας άρεσε αφήστε Ένα αστεράκι και ένα σχόλιο στο τι θα θέλατε να αλλάξω κτλπ.

Λέω να ανεβάζω νέο παρτ κάθε Σάββατο. Αλλά όποτε μπορώ και μέσα στην βδομάδα. Το λέτε?

Σας ευχαριστώ που φτάσατε ως εδώ. 💕

Καλή συνεχεια!!