ခ်စ္ေသာ Rainbow ( Complete ) ချစ်သော Rainbow [ ZG & Uni ]

အပိုင္း ( ၁ )

[ Zawgyi ]
----------------

မနက္ခင္းရဲ႕ေႏြေနဟာ မိုးရာသီအကူးျဖစ္၍ သိပ္မပူလွ ။ တစ္ခါတစ္ရံမိုးနံ႔သင္းတဲ႕ေလေျပေအးတို႔ျဖတ္တိုက္သြားေသာအခါ သစ္ရြက္စိမ္းတို႔ရဲ႕ယိမ္းႏြဲ႕သံမွာပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခြင္လံုးကိုလႊမ္းျခံဳသြားေလတယ္ ။

တိတ္ဆိတ္ေနေသာရပ္ကြက္ငယ္ေလးဟာလည္း လူေရသန္႔ေတြပဲေနတာမ်ားသည္မို႕ လမ္းမထက္၌လူသြားလူလ ာကင္းမဲ႕လွ်က္ရွိ၏ ။ မနက္ခင္းေစာေစာ ပဲျပဳတ္သည္အန္ တီႀကီးရဲ႕အသံဆာဆာနွင့္အတူ က်ီးငွက္တို႕ရဲ႕ေအာ္သံမ်ာ းကိုသာ ခပ္တိုးတိုးႀကားေနရပါသည္ ။ ထိုစဥ္ အျဖဴအစိမ္းအရိပ္ေလးတစ္ခုဟာ လွုပ္ရိလွုပ္လဲ႕ျဖင့္တစ္ေရြ႕ေရြ႕ကူးလူ းေနသည္ ။ ထိုအရိပ္ေလးရဲ႕ဦးတည္ရာျဖစ္တဲ႔တိုက္ခံအိမ္ေလးဟာေတာ့ အိပ္ေမာက်စြာနဲ႔ျငိမ္သက္လွ်က္ ။

" ဦးေရ ... ဦး ... ဦးေရ "

တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႕ေလထုတစ္ခြင္ကိုထိုးခြင္းပစ္လိုက္ေသာ အသံေအးေအးတစ္ခု ။ အနိမ့္ျမင့္အတက္က်ပံုမွန္သာရွိေသာ အသံခပ္ရွရွေႀကာင့္ တိုက္ခံအိမ္ေလးထဲကအသံတစ္သံသည္လည္း ျပန္လည္ထြက္ေပၚလာခဲ႔ေလတယ္ ။

" ဘယ္ဦးကိုေခၚတာလဲကြ ! ဒီအိမ္မွာ ဦးက၃ ဦးေတာင္ရွိတာေနာ္ ... အေသအခ်ာေခၚမွေပါ့ကြာ ... မဟုတ္ရင္ ေတြ႕ခ်င္တဲ႔ဦးက ထြက္လာမွာမဟုတ္ဘူးေဟ့ "

" အဟင္း "

သေဘာက်စြာျဖင့္ အသံထြက္ကာရီမိသည္ ။ ဤစကားသည္ ယခုနွစ္အေစာပိုင္းတုန္းထဲက ကြ်န္ေတာ္ခုလိုလွမ္းေအ ာ္ေခၚတိုင္း ျပန္လည္တုန္႔ျပန္တတ္သည့္ေမးခြန္းတစ္ခုပဲျဖစ္၏ ။ ပံုမွန္ႀကားေနရျမဲစကားတစ္ခုဆိုေပမဲ႕ ထိုစကားကိုႀကားရတိုင္းလည္း ကြ်န္ေတာ္မျပံဳးပဲမေနနိုင္ပါ ။

ထိုသို႔အခါတိုင္းလည္း ကြ်န္ေတာ္ျပန္လည္တုန္႔ျပန္မိသည္က ......

" ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ဦးက ကြ်န္ေတာ့္အသံကိုႀကားရင္သူ႕အလိုလိုအျပင္ကိုထြက္လာမယ္ဆိုတာသိျပီးသားပါ ဦးေစာရ "

" ဟားဟား ဟုတ္ပါျပီကြာ ... ဟုတ္ပါျပီ "

" ကဲ ကေလးကိုေနာက္မေနပါနဲ႔ေတာ့အစ္ကိုရယ္ ... သားႀကီးေရ ... ဒီမွာ သားသစ္ေရာက္ေနျပီကြယ္ ... အငယ္ေလးကိုေခၚျပီး ဆင္းလာခဲ႔ေတာ့ေလ "