5.Bölüm - Harley

53 7 3
                                    

Parker hızlıca elmasını alıp ellerini ayaklarını ve ağzını hızlıca bağladı,sırtına alıp benim yanıma getirdi.Çok sakin bir şekilde konuşmaya başladım :Bak Harley seninle tanışmamız pekte güzel olmadı ama yeni bir sayfa açmak için geç değil.Gözlemlediğimiz kadarıyla çok hırslı,sinirli ve çeviksin tamda aradığım özelliklere sahipsin.Eğer sen de... Harley sözümü kesti konuşmak istercesine.. ''ama benim bir şartım var'' dedi Şartının ne olduğunu sordum. Harley ise '' Emma adında bir arkadaşım var oda gelecek.'' Parker neden dermiş gibi bir bakış attı.Harley'de hemen ''Ateş kontrol edebiliyor'' dedi.Tamam dedim kabul ettim.Bu geceyi burda geçirmeliydik çok yorulmuştuk hiç eşyamız yoktu yorgun ve bitmiş bir şekilde ağzımda böyle mırıldandım.Parker hemen koşup gelmesi ile birlikte yaklaşık 10 saniye içinde birsürü eşya getirmişti.Kamp çadırı bile kurduk.Çöl de aksiyon üstüne aksiyon gece birşey olmazdı inşallah.Yemek yerken Harley hayat hikayesini anlatmaya başladı : '' Ben 7 yaşımdayken Annem vebaya yakalanmıştı.Biz de bir köyde oturuyorduk.Annemin veda olduğunu öğrenen babam annemi alıp dağa çıkardı bana evde kal demişti ama dinlemedim peşlerinden gizlice gittim.Şafak vaktiydi vücudumda karıncalanma olmaya başlamıştı ama gözlerimi babamın üzerinden alamıyordum.Tırnaklarımda garip acılar hissetmeye başlamıştım.Babam yerden bulduğu büyük bir taşı aldı annem ağlıyordu.Kafasına vurdu taştakii kanlar annemin kafasından akan kan aman Allahım beni iyice deliye çevirdi.Babama kendi kontrolüm olmadan koşmaya başlamıştım.Babama ulaştığımda ellerimle onu cırmalıyordum ama çok değişik bir duygu vardı.Elimi attığım yerlerdeki etler elimde kalıyordu resmen babama baktığımda çok ağır yaralar vardı ayağa kalkacak hal bırakmamıştım babamda.Sonrada zaten köyden ayrıldım.Artık yalnızdım sonrada dövdüğünüz arkadaşımla tanışmıştım sonrası bildiğiniz gibi.Neyse artık yatsak ne dersiniz olmaz mı ?

Ben hariç herkes uyumuştu.Aklımda binlerce soru vardı..Kraliyet'in son üyesini bulabilcekmiyim ? Özelliği neydi ? Gerçekten iyi biri miydi ? Sonra  uykum gelmeye başladı zaten uzun bi yolculuğa çıkacaktık kendimi toparlıyıp uyudum.

Sabah olmuştu erkenden yola koyulmamız lazımdı çünkü daha Harley'in arkadaşını Emma'yı almaya gidicektik.Aynı yolu geri git gel yapmayı sevmem ama yapıcak bir şey yok.Yol esnasında tahmin ettiğimizden daha tehlikeli daha çok belayla karşılaştık.4 başlı dev kadar olmasa da büyük bir canavar çıktı karşımıza.Parker tüm hızıyla saldırdığı halde çok az sarsıyordu bu kocaman canavarı çünkü gerçekten çok dayanaklıydı.Bari ben gidip saldırıyım derken 4 başlı canavar sağ gösterip sol vurma misali ani bir hareket ile Harley'e yüksek derecede saldırıda bulundu ben bunu görünce iyice öfkem artı hemen canavarı etkisiz hale getirdim.Harley yaralanmıştı.Vampirsel gücüyle geri iyleşebilirdi fakat bu, bu sefer ki biraz uzun sürecekti.Harley'i,Parker taşımaya başladı.Belirli bir süre sonra Emma'nın bulunduğu yere geldik.Emma Harley'in o halini görünce çok telaşlandı.Allah'tan Harley iyidi.Birşey'i yoktu,ardından 10-15 dakika sonra Harley kendine geldi yolumuza daha rahat devam ettik.Tehlikelere karşı Harley'i hep arkada tuttuk.Belirli bir sürenin ardından hava ciddi anlamda soğumaya hatta üşümeye başladık.Evet çölün ortasında üşüyorduk.Az ilerde imkansız gibi görünen bir olay yaşadık bu olay bir serap olayımı idi yoksa buzlar bize doğrumu geliyordu ? Parker ve Emma aynı anda bağırmaya başladılar : SUB ZEROOOOO ! 

AirshimstHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin