Annemin yanına oturdum. Annem kitabını okumaya başlamıştı bile.
Cihan ve Lal yanıma gelirken Nur ve Göksu kaşlarını çatmış bakıyordu.
"Naber Venüs, geçen yıl erken gittin." Cihan'ın sesini duyduğumda kalbim daha da hızlandı. Ne kadar da özlemiştim onu...
"İyiyim, öyle gerekti." Diye cevap verdim.
Cihan'ın yanında daha fazla kalırsam sarılmaktan, sarıldıktan sonra da bayılmaktan korktuğum için telefonuma bildirim gelmiş gibi davranarak ayağa kalktım. "Benim gitmem gerekiyor."
Cevap vermelerini veya annemin sorularını beklemeden hızlı adımlarla arka bahçeye yürüdüm. Üzerimde mavi bir elbise, altında bikinim vardı bu yüzden sıkıntı olmazdı.
Arka bahçeyi geçerek sitenin çocuk parkına vardım ve oranında yanından geçerek bayırı çıkmaya başladım. Bayırın tepesine geldiğimde sitenin duvarının üzerine çıkıp oturdum.
Telefonumu açtım.
Anonim: Duyacaksın diye korkuyorum,
Anonim: Kalbimin sesini,
Anonim: Ne kadar hızlı attığını.
Anonim: Ah, benim saf dünyam.
Anonim: Temiz kalbini kirletmelerine izin verme.
🌎🌏🌍
Saf bir dünya...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karpuzlu Meyve Suyu. | Texting.
Novela Juvenil(Tamamlandı.) Anonim: Bu minik yerdeki en güzel anım, Anonim: Seninle karpuzlu meyve suyu içmekti dünyam. 🌎🌍🌏 Bu hikayenin içinde bolca karpuzlu meyve suyu, Türkçe konuşamayan kızın dramı, kendini bir şey zanneden gıcık kızlar ve saf bir dünya va...
